Цытаты, якія дапамагаюць жыць. Прапануе Юлія Шпілеўская

Юлія Шпілеўская:

Але ж і задачку вы мне задалі. Я ўвогуле люблю глыбокія, ёмістыя выразы, і вельмі засмучаюся, што сама ня ўмею завярнуць нешта падобнае, як кажуць, з сэнсам.

Ці дапамагаюць яны жыць? Напэўна. Ну хаця б таму, што ў важныя, знакавыя моманты ты адучаваеш нейкую падтрымку сусьвету. Альбо глябальна — з пункту гледжаньня ўсяго чалавечага досьведу. Альбо вельмі асабіста.

Рабі, што павінен, і зьдзейсьніцца, чаму наканавана.

(Марк Аўрэлій)

Не заўсёды кажы, што ведаеш, але заўсёды ведай, што кажаш.

(Кляўдый Кляўдыян)

Тут і казаць асабліва няма чаго. На парозе лёсавызначальных рашэньняў я заўсёды стараюся трымаць гэтыя словы ў галаве.

А вось наступнае выказваньне моцна дапамагае падчас прыступаў вострага пэрфэкцыянізму. Ну праўда, хто казаў, што ўвесь сусьвет павінен ацаніць цябе на «выдатна»? Калі нават Гётэ лічыць гэта вар’яцтвам...

Самае сьмешнае жаданьне — жаданьне падабацца ўсім.

(Ёган Вольфганг Гётэ)

Ну, а далей… Раман «Шантарам». Тут можна ўвогуле перапосьціць усю кнігу. Але лепш проста прачытаць яе. І справа ня толькі ў нейкіх удалых фразах аўтара. Сыстэма сьветапогляду галоўнага героя, яго думкі і жыцьцёвыя арыентыры загорнуты ў такую дасканалую моўную форму, што, можна сказаць, гэта адна вялізарная цытата…

Кожны ўдар чалавечага сэрца — гэта цэлы сусьвет магчымасьцяў.

Жорсткасьць — разнавіднасьць баязьлівасьці.

У любым жыцьці, як бы поўна ці, наадварот, убога яно ні было пражытае, няма нічога мудрэйшага за няўдачы і нічога ясьнейшага за смутак. Пакута і параза, — нашы ворагі, якіх мы баімся і ненавідзім, — дадаюць нам кропельку мудрасьці і таму маюць права на існаваньне.

Мужчына становіцца мужчынам толькі пасьля таго, як ён заваюе любоў жанчыны, заслужыць яе павагу і захавае яе давер, а бяз гэтага ён не мужчына.

Мы ішлі не сьпяшаючыся. Я раз-пораз падымаў галаву да неба, так шчыльна набітага зоркамі, што чорная сетка ночы, здавалася, вось-вось лопне, ня ў сілах утрымаць гэты бліскучы ўлоў.

(Грэгары Дэйвід Робэртс, «Шантарам»)

Юлія Шпілеўская — акторка тэатру і кіно, тэлевядоўца. У жніўні разам з большасьцю трупы і іншымі супрацоўнікамі Купалаўскага тэатру ў Менску звольнілася ў знак пратэсту.

Выбар рэдакцыі:

When in doubt, tell the truth.

Калі сумняесься, кажы праўду.

(Марк Твэн)

Цытаты дасылайце Яну Максімюку на ягоную электронную пошту maksymiukj@rferl.org альбо праз Messenger на ягонай старонцы ў Фэйсбуку: https://www.facebook.com/jan.maksymiuk.