Я рабiў першыя крокi ў лiтаратуры. Надрукаваў некалькi гумарэсак. Выпадкова трапiў на кнiжны кірмаш, дзе сярод кнiжнага тлуму паэты давалi аўтографы. Сярод паэтаў быў i Рыгор Барадулiн. Я ўпершыню бачыў яго. Вядома, купiў кнігу яго гумарыстычных вершаў i стаў у чаргу па аўтограф. Ён узяў кнiгу і, як ва ўсiх, спытаў i маё прозьвiшча. Пачуўшы яго, нечакана для мяне пацiкавiўся:
— Гэта твае гумарэскi былі ў ЛiМе?
— Мае, — дрыжачым голасам адказаў я, быццам прызнаваўся ў граху.
— Добрые апавяданьнi! — сказаў ён i размашыста напiсаў на кнiзе:
«Баскiну Марату па гумару сабрату».
Вяртаючы кнiжку, сказаў:
— Пiшы. А я чытаць буду!
Марат Баскін
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org