Гомельская вуліца Кірава ад Камсамольскай да плошчы Працы на вачах ператвараецца ў каменны мяшок. Паабапал праезнай часткі панішчылі газоны і прысады, якія крыху ратавалі гараджанаў ад выхлапных газаў аўтатранспарту, шуму ды пылу.
67-гадовы пэнсіянэр Іван з дому № 28, кватэра якога выходзіць на вуліцу Кірава, мерае крокамі адлегласьць ад сваіх вакон да будучай чатырохпалоснай гарадзкой магістралі:
«Адзін, два, тры — тры мэтры. Пад вокнамі будуць машыны хадзіць. Вось мае чатыры вакны. Я іх і раней ня мог адчыніць, а цяпер тым больш. Ніхто не прыходзіў раіцца. У газэце «Гомельскія ведамасьці» абвясьцілі, што будуць пашыраць — і ўсё. Жахліва! Гэта зьдзек з усіх людзей, якія тут жывуць, асабліва з тых, чые кватэры ад вуліцы. У савецкі час да гэтага не дадумаліся, а цяпер — калі ласка. Рабочыя сказалі, што ім загадалі да выбараў гэта зрабіць і адрапартаваць. Пэўна ж, загад «зьверху».
На вуліцы дзясяткі самазвалаў, экскаватараў з розных мясцовых упраўленьняў «Белдарбуду». Бэнзапільшчыкі ўжо пазразалі ўсе каштаны і ліпы паабапал вуліцы, на іх месцы цяпер глыбокія траншэі. Іх засыплюць пяском, шчэбенем, каб пакласьці асфальт.
Спадар Іван кажа, што гарадзкія чыноўнікі пра людзей ня дбаюць:
«Пра людзей ня думаюць. Яны выдатна жывуць, уладкаваліся ў добрых кватэрах. Яны ж на Кірава не жылі — дык навошта ім пра нас хвалявацца? Я вось гляджу: каго Лукашэнка ні прызначыць, ледзь ня ўсе аказваюцца хабарнікамі. Той жа Піліпец! Вялічка, кажуць, таксама хапнуў кватэру, з аблвыканкаму хапалі. Нават старшыня абласнога савету дэпутатаў Бондар — і тая даўмелася. Ёй трохпакаёвай кватэры было мала, дык яна яшчэ хацела».
На вуліцы шум і бразгат. У дарожных будаўнікоў скончыўся перапынак на абед, і яны зноў запускаюць сваю тэхніку.
Пэнсіянэр тым часам згадвае, як жыхароў вуліцы Кірава ў розныя гады гарадзкія ўлады цешылі абяцанкамі:
«Нам калісьці былы мэр гораду Бяляеў абяцаў, што нашу вуліцу Кірава ад праспэкту Перамогі і да Вечнага агню на плошчы Працы зробяць пешаходнай, бяз транспарту. Але дзе цяпер той Бяляеў? Куды падзеўся? І чаму ў нас не пешаходную зрабілі вуліцу, а наадварот, пашыраюць? Напэўна, ён у добрай кватэры жыве. Я б хацеў зь ім памяняцца, зь Бяляевым, альбо зь любым начальнікам — Кірычэнкам, Дворнікам. Я б зь любым памяняўся».
Абураюцца пашырэньнем транспартнага патоку на вуліцы Кірава і жыхары супрацьлеглага дому № 31. Гараджанка Тамара заяўляе, што ні гарвыканкам, ні дэпутаты не пыталіся думкі жыхароў наконт цяперашняга пашырэньня вуліцы. Ня чула яна й пра нейкія грамадзкія слуханьні на гэты конт.
Кабета пры гэтым паказвае толькі ўлётку, надрукаваную, хутчэй за ўсё, прадстаўнікамі апазыцыі. У ёй гаворыцца, што праезная частка вуліцы Кірава пашыраецца да чатырох палосаў. Ніякіх кампэнсацыйных пасадак замест зьнішчаных дрэваў і газонаў не прадугледжана. Думкі жыхароў наконт такой рэканструкцыі ніхто не пытаўся. Ва ўлётцы пазначаны так званыя «гарачыя лініі» — старшыні гарсавету Івана Барадзінчыка, намесьніка кіраўніка адміністрацыі Цэнтральнага раёну Сяргея Карнеева і намесьніка старшыні аблвыканкаму Баляслава Пірштука.
Гарадзкія ўлады, як заўважае спадарыня Тамара, робяць усё што заўгодна, ня ўлічваючы думкі жыхароў:
«Ні з кім нічога не абмяркоўвалі. Кепская справа. Наблізілі транспарт да нашых вокнаў. Цяпер вакна не адчыніць, дрэвы апошнія высеклі. І без таго было шумна і пыльна, а цяпер наагул слоў няма — пагаршаюць умовы жыцьця. Дрэвы ў горадзе прыбіраюць, машынам робяць стаянкі. Горад зь зялёнага становіцца каменным. Машынам робяць добра, а людзям — дрэнна».
Спадарыня Тамара кажа, што раней была зьвязаная з арганізацыяй руху гарадзкога транспарту. На яе думку, павелічэньне палоснасьці вуліцы Кірава не ўратуе абласны горад ад транспартных «коркаў», а толькі пагоршыць і без таго ня надта добрую экалёгію:
«Не вырашаюцца асноўныя праблемы — транспартныя разьвязкі на Рагачоўскай вуліцы і Кузьнечным мосьце, дзе тармозіцца асноўны рух. Калі не разьвяжуць тыя два важныя вузлы, то пашырэньне Кірава ці яшчэ якой вуліцы, я нават ня ведаю якой, нічога ня вырашыць».
Відавочна, Гомель даўно патрабуе маштабнай распрацоўкі транспартнага руху з прыцягненьнем кваліфікаваных кампутарных спэцыялістаў і зацікаўленых арганізацыяў — дарожнікаў, аўтамабілістаў, супрацоўнікаў дзяржаўтаінспэкцыі.
Некалькі гадоў таму мясцовыя ўлады пачалі будаваць з усходняга боку гораду аб’язную дарогу, якая б магла перанакіраваць частку транспарту з прыгараднага паселішча Бярозкі і зарэчнага Навабеліцкага раёну ў абход цэнтру. Аднак будоўля спынілася — бракуе фінансаваньня. Марудна рухаецца і ўзьвядзеньне паўднёвага аб’езнага шляху. Затое ўлады стараюцца хутчэй падпусьціць транспарт пад вокны гараджанаў.
