Станіслаў Буко выказвае падтрымку дзеяньням Менгарвыканкаму, які спрабуе пазбавіць царкву “Новае жыцьцё” набытага ва ўласнасьць памяшканьня. Падставай для такіх дзеяньняў ёсьць нібыта той факт, што гэты будынак зьяўляецца былым кароўнікам і набажэнствы там праводзіцца ня могуць. Паводле спадара Буко, царква ўсё роўна ня будзе месьціцца ў згаданым памяшканьні, не зважаючы на тое, што днямі кіраўніцтва “Новага жыцьця” атрымала тэхнічны пашпарт на валоданьне. Вось што пра гэта ён сказаў у інтэрвію “Свабодзе”:
(Буко: ) “Імі быў набыты будынак кароўніка і зямельны ўчастак для абслугоўваньня гэтага кароўніка безь перапрафіляваньня. І ў тэхнічным пашпарце напісана, што гэта кароўнік. Але ідзе нейкае незразумелае змаганьне — з уладамі ці што? У іх амбіцыі захлістваюць, яны не прапаноўваюць нічога канструктыўнага. Не зважаючы на гэта, сёньня грамада ня зьнятая з рэгістрацыі. І я думаю, што цяпер трэба прыйсьці ў гарвыканкам, але пачаць з нашага аддзелу ў пытаньнях рэлігіяў, правесьці канструктыўную гаворку, каб вырашыць, як ім быць далей і як вырашыць іхнае пытаньне. Ці ім будзе выдзеленае нейкае асобнае памяшканьне, ці, можа, ім папрасіць зямельны ўчастак. Але, зразумела, ня гэты, бо гэты — ужо ўсё. Гэта значыць, што пытаньне вырашаць у звыклым парадку, як гэта робяць іншыя арганізацыі. Яны ж не зьвярталіся нават з гэтым пытаньнем”.
(Буко: ) “Імі быў набыты будынак кароўніка і зямельны ўчастак для абслугоўваньня гэтага кароўніка безь перапрафіляваньня. І ў тэхнічным пашпарце напісана, што гэта кароўнік. Але ідзе нейкае незразумелае змаганьне — з уладамі ці што? У іх амбіцыі захлістваюць, яны не прапаноўваюць нічога канструктыўнага. Не зважаючы на гэта, сёньня грамада ня зьнятая з рэгістрацыі. І я думаю, што цяпер трэба прыйсьці ў гарвыканкам, але пачаць з нашага аддзелу ў пытаньнях рэлігіяў, правесьці канструктыўную гаворку, каб вырашыць, як ім быць далей і як вырашыць іхнае пытаньне. Ці ім будзе выдзеленае нейкае асобнае памяшканьне, ці, можа, ім папрасіць зямельны ўчастак. Але, зразумела, ня гэты, бо гэты — ужо ўсё. Гэта значыць, што пытаньне вырашаць у звыклым парадку, як гэта робяць іншыя арганізацыі. Яны ж не зьвярталіся нават з гэтым пытаньнем”.
