(Мілінкевіч: ) “Канешне, я зь непакоем успрымаю гэта і хацеў бы, каб падобныя пазыцыі ўсе менш і менш мелі месца. Я маю надзею, што мы знойдзем кампраміс, таму што я заўсёды і быў, і ёсьць чалавекам каманды. Я ўмею далучаць людзей з рознымі поглядамі да структураў. Так было і ў камандзе Домаша ў 2001 годзе, там таксама былі розныя людзі.
Я ведаю, што ёсьць непакой у людзей, што ня будуць уключаныя ў абласных штабах, у раённых прадстаўнікі іншых партыяў, акрамя тых, што мяне падтрымалі. Абсалютна так не магло быць і ня будзе. Усе людзі, якія штосьці ўмеюць рабіць карыснае, будуць далучаныя незалежна ад іх партыйнай прыналежнасьці. Я сёньня з Анатолем Лябедзькам аб гэтым гаварыў, і мяркую, што ён будзе пераконваць заўтра сваіх аднапартыйцаў. І самому Анатолю будуць запрапанаваныя высокія пасады, самыя ўплывовыя ў структурах штаба. Мы – адзіная каманда, і будзем разам працаваць з павагай адзін да аднаго. Я думаю, што ўлягуцца гэтыя эмоцыі, маю надзею на гэта”.
Я ведаю, што ёсьць непакой у людзей, што ня будуць уключаныя ў абласных штабах, у раённых прадстаўнікі іншых партыяў, акрамя тых, што мяне падтрымалі. Абсалютна так не магло быць і ня будзе. Усе людзі, якія штосьці ўмеюць рабіць карыснае, будуць далучаныя незалежна ад іх партыйнай прыналежнасьці. Я сёньня з Анатолем Лябедзькам аб гэтым гаварыў, і мяркую, што ён будзе пераконваць заўтра сваіх аднапартыйцаў. І самому Анатолю будуць запрапанаваныя высокія пасады, самыя ўплывовыя ў структурах штаба. Мы – адзіная каманда, і будзем разам працаваць з павагай адзін да аднаго. Я думаю, што ўлягуцца гэтыя эмоцыі, маю надзею на гэта”.
