Былыя савецкія рэспублікі ня маюць недахопу ў дарогах, каналізацыйных сыстэмах ці электрасетках. Аднак, паводле Ўсясьветнага банку, якасьць іх пагаршаецца ў бяднейшых краінах, асабліва ў Сярэдняй Азіі і на Каўказе. Там абмяжоўваецца забесьпячэньне пітной вадой, пастаўкі электрычнасьці не рэгулярныя, і ўвогуле існуе рызыка краху сфэры паслуг. Так, новая справаздача Ўсясьветнага банку адзначае, што ў Грузіі цягам году электрычнасьць адключаецца болей як на 60 дзён з прычыны паступовага разбурэньня састарэлых сетак. У Малдове і Казахстане рэзкае пагоршылася якасьць пітной вады.
Стан інфраструктуры наўпрост залежыць ад фінансаваньня. Тут выдаткі Ўсясьветнага банку ў 1990-х гадох зьмяншаліся, бо чакалася, што прыватны бізнэс возьме ініцыятыву ў транспартных ці энэргетычных праектах. Аднак, інвэстыцыі не дасягнулі чаканых узроўняў. Таму ў апошняй сваёй справаздачы Ўсясьветны банк заклікае павялічыць штогадовае фінансаваньне праектаў у краінах зь пераходнай эканомікай на тысячу мільёнаў даляраў цягам бліжэйшых гадоў. Экспэрты банку падкрэсьліваюць, што некаторыя постсавецкія краіны, прыкладам, Армэнія ці Грузія, на пачатку нядрэнна разьвіваліся і маглі ўкладаць капіталы ва ўдасканаленьне інфраструктуры. Аднак, тая ж Грузія ня можа сама падняць дарожную галіну, бо там шмат гадоў квітнела карупцыя і бюракратызм.
Дрэнны стан інфраструктуры замінае вырашэньню ў гэтых краінах задачаў разьвіцьця на тысячагодзьдзе, сфармуляваных ААН. На думку Арупа Банерджы, прадстаўніка банку, які адказвае за чалавечае разьвіцьцё, толькі ўдасканаліўшы ў асобных рэгіёнах сыстэму водазабесьпячэньня, можна казаць пра паляпшэньне там якасьці жыцьця.
(Банэрджы: ) “Гэта тое, што сапраўды ўплывае на дабрабыт людзей ў рэгіёне і асабліва ў самых бедных краінах, такіх, як Малдова і Таджыкістан. Да таго ж, ня бачна, каб яны змаглі вырашыць да 2015 году экалягічныя праблемы, пастаўленыя ў Задачах тысячагодзьдзя. І прычынай усё тая ж няякасная інфраструктура”.
Экспэрты Банку таксама зазначаюць, што нізкая якасьць інфраструктуры ўплывае і на вырашэньня яшчэ адной задачы тысячагодзьдзя – разьвіцьцю пачатковай адукацыі. Так, у Азэрбайджане паказчык у гэтай галіне са 100 працэнтаў у 1990 годзе зьнізіўся да 80 працэнтаў у 2002-м. У краіне не хапае транспарту, каб падвозіць дзяцей у школы, а ў школах не хапае настаўнікаў і самых простых сродкаў навучаньня.
Тым ня меней, адзначаецца ў справаздачы, пэрспэктывы паляпшэньня якасьці інфраструктуры ва Ўсходняй Эўропе і Сярэдняй Азіі існуюць. Вось жа Злучаныя Штаты выдаткоўваюць 300 мільёнаў даляраў на рамонт дарог і энэргасыстэм у Грузіі. Гэта – сыгналь для іншых краінаў-донараў. Станоўчым фактам ёсьць і зацікаўленьне такіх краінаў, як Украіна і Азэрбайджан, атрымліваць крэдытыў на паляпшэньне інфраструктуры.
Стан інфраструктуры наўпрост залежыць ад фінансаваньня. Тут выдаткі Ўсясьветнага банку ў 1990-х гадох зьмяншаліся, бо чакалася, што прыватны бізнэс возьме ініцыятыву ў транспартных ці энэргетычных праектах. Аднак, інвэстыцыі не дасягнулі чаканых узроўняў. Таму ў апошняй сваёй справаздачы Ўсясьветны банк заклікае павялічыць штогадовае фінансаваньне праектаў у краінах зь пераходнай эканомікай на тысячу мільёнаў даляраў цягам бліжэйшых гадоў. Экспэрты банку падкрэсьліваюць, што некаторыя постсавецкія краіны, прыкладам, Армэнія ці Грузія, на пачатку нядрэнна разьвіваліся і маглі ўкладаць капіталы ва ўдасканаленьне інфраструктуры. Аднак, тая ж Грузія ня можа сама падняць дарожную галіну, бо там шмат гадоў квітнела карупцыя і бюракратызм.
Дрэнны стан інфраструктуры замінае вырашэньню ў гэтых краінах задачаў разьвіцьця на тысячагодзьдзе, сфармуляваных ААН. На думку Арупа Банерджы, прадстаўніка банку, які адказвае за чалавечае разьвіцьцё, толькі ўдасканаліўшы ў асобных рэгіёнах сыстэму водазабесьпячэньня, можна казаць пра паляпшэньне там якасьці жыцьця.
(Банэрджы: ) “Гэта тое, што сапраўды ўплывае на дабрабыт людзей ў рэгіёне і асабліва ў самых бедных краінах, такіх, як Малдова і Таджыкістан. Да таго ж, ня бачна, каб яны змаглі вырашыць да 2015 году экалягічныя праблемы, пастаўленыя ў Задачах тысячагодзьдзя. І прычынай усё тая ж няякасная інфраструктура”.
Экспэрты Банку таксама зазначаюць, што нізкая якасьць інфраструктуры ўплывае і на вырашэньня яшчэ адной задачы тысячагодзьдзя – разьвіцьцю пачатковай адукацыі. Так, у Азэрбайджане паказчык у гэтай галіне са 100 працэнтаў у 1990 годзе зьнізіўся да 80 працэнтаў у 2002-м. У краіне не хапае транспарту, каб падвозіць дзяцей у школы, а ў школах не хапае настаўнікаў і самых простых сродкаў навучаньня.
Тым ня меней, адзначаецца ў справаздачы, пэрспэктывы паляпшэньня якасьці інфраструктуры ва Ўсходняй Эўропе і Сярэдняй Азіі існуюць. Вось жа Злучаныя Штаты выдаткоўваюць 300 мільёнаў даляраў на рамонт дарог і энэргасыстэм у Грузіі. Гэта – сыгналь для іншых краінаў-донараў. Станоўчым фактам ёсьць і зацікаўленьне такіх краінаў, як Украіна і Азэрбайджан, атрымліваць крэдытыў на паляпшэньне інфраструктуры.
