Кажуць, што чалавек ёсьць тым, што ён есьць. І гэта праўда. А ў беларуса, як мы ведаем, часта на стале чарка й скварка. Дык вось, пакуль чалавек жыве, гэта ўсё знаходзіцца ў адным цэлым, а як чалавек памрэ, тады беларус кажа: людзям чарка, а зямлі скварка.
Разьдзяляецца нашая сутнасьць на духовую й матэрыяльную субстанцыю – на душу й цела, на чарку й скварку.
Галоўнае, каб усяго было ў меру – і чаркі, і скваркі. І калі ўсяго будзе ў меру, тады нармальныя будуць людзі і адродзіцца Беларусь, тады й паміраць ня страшна. Тады зьбяруцца сябры і падвядуць рысу пад тваім жыцьцём: людзям чарка, а зямлі скварка.
Магія мовы: архіў 2005 (1-ы квартал) Магія мовы: архіў 2005 (2-і квартал)
Разьдзяляецца нашая сутнасьць на духовую й матэрыяльную субстанцыю – на душу й цела, на чарку й скварку.
Галоўнае, каб усяго было ў меру – і чаркі, і скваркі. І калі ўсяго будзе ў меру, тады нармальныя будуць людзі і адродзіцца Беларусь, тады й паміраць ня страшна. Тады зьбяруцца сябры і падвядуць рысу пад тваім жыцьцём: людзям чарка, а зямлі скварка.
Магія мовы: архіў 2005 (1-ы квартал) Магія мовы: архіў 2005 (2-і квартал)
