Адказваючы на пытаньне Радыё Свабода, калі адбудзецца прапанаваная грузінскім лідэрам Ялцінская канфэрэнцыя й ці будуць там прымаць нейкія рашэньні наконт Беларусі, Барыс Тарасюк заявіў, што час правядзеньня й праблематыку гэтай канфэрэнцыі ён плянуе дэтальна абмеркаваць з міністрам замежных справаў Грузіі Саламэ Зурабішвілі ў пачатку наступнага тыдня ў Варшаве, дзе пройдзе саміт Рады Эўропы. Пра гэта ён дамовіўся са спадарыняй Зурабішвілі сёньня ў тэлефоннай размове. Паводле спадара Тарасюка, пакуль яшчэ рана гаварыць, якія рашэньні будзе прымаць Ялцінская канфэрэнцыя, аднак яе галоўныя тэмы гэткія: “Стабільнасьць. Дэмакратыя. Разьвіцьцё”.
(Тарасюк: ) “Што датычыць Беларусі, дык, як мы й падкрэсьлівалі, мы ня ўмешваемся ва ўнутраныя справы Беларусі, мы не выконваем ролю мэсіі, але як і іншыя дэмакратычныя краіны, найперш краіны Эўрапейскага Зьвязу й Паўночнай Амэрыкі, мы зьвяртаем увагу на невыкананьне забавязаньняў паводле асноўных дакумэнтаў ААН, Рады Эўропы ды АБСЭ. У гэтым нічога дзіўнага няма. Дзіўнай ёсьць толькі рэакцыя на гэтую пазыцыю Ўкраіны, паколькі ніхто не прызвычаіўся да таго, што Ўкраіна ў часы Кучмы кагосьці б крытыкавала за парушэньні правоў чалавека й за неадпаведнасьць дэмакратыі, паколькі самі рабілі гэта ва Ўкраіне”.
Я таксама спытаўся ў міністра замежных справаў Украіны, ці вызначыў афіцыйны Кіеў сваю далейшую палітыку наконт Беларусі й што будзе далей – пасьля галасаваньня Ўкраіны за рэзалюцыю камісіі правоў чалавека ААН з асуджэньнем беларускіх уладаў і скандалу з арыштам 5 украінцаў у Менску. І вось які адказ даў Барыс Тарасюк:
(Тарасюк: ) “Што далей? Далей будуць разьвівацца адносіны паміж Украінай і Беларусьсю, паколькі ўжо гістарычна паміж украінскім і беларускім народамі ўсталяваліся сяброўскія, прыязныя стасункі. У мяне асабіста вельмі шмат сяброў у Беларусі – і сярод апазыцыі, і сярод прадстаўнікоў цяперашняй улады. Так склалася, што шмат гадоў таму мы разам працавалі на дыпляматычнай ніве, і я ведаю гэтых людзей. Мы маем досыць інтэнсіўныя эканамічныя сувязі зь Беларусьсю. Беларусь мае патрэбу ды інтарэсы ва ўкраінскай электраэнэргіі. І гэта тая галіна, якая выклікае інтарэс у беларусаў”.
Міністар Тарасюк дадаў, што Ўкраіна можа шмат пра што дамовіцца зь Беларусьсю, і пра гэта сьведчыць нядаўні візыт беларускага міністра транспарту ў Кіеў, калі абмяркоўвалі супольныя транспартныя праекты.
(Тарасюк: ) “Эканамічнае супрацоўніцтва будзе працягвацца, і ў гэтым не павінна быць ніякага сумневу. А што тычыцца нашага стаўленьня да пытаньняў дэмакратыі, асноўных правоў і свабодаў чалавека, дык яно таксама будзе такім, якім яно абвешчана. Іншай палітыкі ня можа быць, паколькі новая ўлада паўстала на хвалі барацьбы за дэмакратыю. Сьцьвярджаючы дэмакратыю ў сябе, унутры краіны, мы ня можам маўчаць адносна парушэньняў дэмакратыі дзе б тое ні было”.
На маё пытаньне, ці варта цяпер чакаць найбліжэйшым часам візыту ў Кіеў Аляксандра Лукашэнкі, які за ўвесь час свайго прэзыдэнцтва ніколі ня быў з афіцыйным візытам у суседніх зь Беларусьсю Латвіі, Літве ды Польшчы, і ці могуць прыехаць ва Ўкраіну, напрыклад, на адпачынак у Крым, беларускі міністар унутраных справаў або старшыня Цэнтарвыбаркаму, якім забаронены ўезд ня толькі ў Эўразьвяз, але й ў Баўгарыю, Румынію, Турэччыну, міністар замежных справаў Украіны адказаў гэтак:
(Тарасюк: ) “Мне невядома пра намеры беларускага боку зьдзяйсьняць такія візыты”.
Карэспандэнт агенцтва “Украінскія навіны” папрасіў Барыса Тарасюка пракамэнтаваць заяву Аляксандра Лукашэнкі, які сказаў у Маскве Віктару Юшчанку, што нічога ня ведаў аб затрыманых у Менску ўкраінцах.
(Тарасюк: ) “Мне не выпадае неяк даваць ацэнку прэзыдэнту, які ня ведае пра найбольш рэзанансную падзею, якая адбылася ў ягонай дзяржаве. Я проста не лічу сур’ёзным камэнтаваць тое, што прэзыдэнт Лукашэнка ня ведаў пра 5 украінскіх грамадзян”.
Нагадаю, што гэтыя пяцёра сяброў украінскага “Нацыянальнага альянсу” напярэдадні заявілі, што хочуць сустрэцца з Барысам Тарасюком і абмеркаваць зь ім шляхі скасаваньня для іх 5-гадовай забароны на ўезд у Беларусь. А іншыя сябры гэтай арганізацыі зноў зьбіраюцца ў Менск. Пра гэта журналісты спыталі самога спадара Тарасюка, і вось што ён адказаў:
(Тарасюк: ) “Ваша пытаньне прымусіла мяне да таго, каб, відавочна, ініцыяваць сустрэчу з прадстаўнікамі “Нацыянальнага альянсу”. Я б хацеў зь імі сустрэцца й паразмаўляць, каб высьветліць, якая мэта іхняга пратэсту. Той пратэст, у якім яны бралі ўдзел, зразумелы ўсім. Тут трэба ведаць матывацыю. Я гэтым займуся”.
(Тарасюк: ) “Што датычыць Беларусі, дык, як мы й падкрэсьлівалі, мы ня ўмешваемся ва ўнутраныя справы Беларусі, мы не выконваем ролю мэсіі, але як і іншыя дэмакратычныя краіны, найперш краіны Эўрапейскага Зьвязу й Паўночнай Амэрыкі, мы зьвяртаем увагу на невыкананьне забавязаньняў паводле асноўных дакумэнтаў ААН, Рады Эўропы ды АБСЭ. У гэтым нічога дзіўнага няма. Дзіўнай ёсьць толькі рэакцыя на гэтую пазыцыю Ўкраіны, паколькі ніхто не прызвычаіўся да таго, што Ўкраіна ў часы Кучмы кагосьці б крытыкавала за парушэньні правоў чалавека й за неадпаведнасьць дэмакратыі, паколькі самі рабілі гэта ва Ўкраіне”.
Я таксама спытаўся ў міністра замежных справаў Украіны, ці вызначыў афіцыйны Кіеў сваю далейшую палітыку наконт Беларусі й што будзе далей – пасьля галасаваньня Ўкраіны за рэзалюцыю камісіі правоў чалавека ААН з асуджэньнем беларускіх уладаў і скандалу з арыштам 5 украінцаў у Менску. І вось які адказ даў Барыс Тарасюк:
(Тарасюк: ) “Што далей? Далей будуць разьвівацца адносіны паміж Украінай і Беларусьсю, паколькі ўжо гістарычна паміж украінскім і беларускім народамі ўсталяваліся сяброўскія, прыязныя стасункі. У мяне асабіста вельмі шмат сяброў у Беларусі – і сярод апазыцыі, і сярод прадстаўнікоў цяперашняй улады. Так склалася, што шмат гадоў таму мы разам працавалі на дыпляматычнай ніве, і я ведаю гэтых людзей. Мы маем досыць інтэнсіўныя эканамічныя сувязі зь Беларусьсю. Беларусь мае патрэбу ды інтарэсы ва ўкраінскай электраэнэргіі. І гэта тая галіна, якая выклікае інтарэс у беларусаў”.
Міністар Тарасюк дадаў, што Ўкраіна можа шмат пра што дамовіцца зь Беларусьсю, і пра гэта сьведчыць нядаўні візыт беларускага міністра транспарту ў Кіеў, калі абмяркоўвалі супольныя транспартныя праекты.
(Тарасюк: ) “Эканамічнае супрацоўніцтва будзе працягвацца, і ў гэтым не павінна быць ніякага сумневу. А што тычыцца нашага стаўленьня да пытаньняў дэмакратыі, асноўных правоў і свабодаў чалавека, дык яно таксама будзе такім, якім яно абвешчана. Іншай палітыкі ня можа быць, паколькі новая ўлада паўстала на хвалі барацьбы за дэмакратыю. Сьцьвярджаючы дэмакратыю ў сябе, унутры краіны, мы ня можам маўчаць адносна парушэньняў дэмакратыі дзе б тое ні было”.
На маё пытаньне, ці варта цяпер чакаць найбліжэйшым часам візыту ў Кіеў Аляксандра Лукашэнкі, які за ўвесь час свайго прэзыдэнцтва ніколі ня быў з афіцыйным візытам у суседніх зь Беларусьсю Латвіі, Літве ды Польшчы, і ці могуць прыехаць ва Ўкраіну, напрыклад, на адпачынак у Крым, беларускі міністар унутраных справаў або старшыня Цэнтарвыбаркаму, якім забаронены ўезд ня толькі ў Эўразьвяз, але й ў Баўгарыю, Румынію, Турэччыну, міністар замежных справаў Украіны адказаў гэтак:
(Тарасюк: ) “Мне невядома пра намеры беларускага боку зьдзяйсьняць такія візыты”.
Карэспандэнт агенцтва “Украінскія навіны” папрасіў Барыса Тарасюка пракамэнтаваць заяву Аляксандра Лукашэнкі, які сказаў у Маскве Віктару Юшчанку, што нічога ня ведаў аб затрыманых у Менску ўкраінцах.
(Тарасюк: ) “Мне не выпадае неяк даваць ацэнку прэзыдэнту, які ня ведае пра найбольш рэзанансную падзею, якая адбылася ў ягонай дзяржаве. Я проста не лічу сур’ёзным камэнтаваць тое, што прэзыдэнт Лукашэнка ня ведаў пра 5 украінскіх грамадзян”.
Нагадаю, што гэтыя пяцёра сяброў украінскага “Нацыянальнага альянсу” напярэдадні заявілі, што хочуць сустрэцца з Барысам Тарасюком і абмеркаваць зь ім шляхі скасаваньня для іх 5-гадовай забароны на ўезд у Беларусь. А іншыя сябры гэтай арганізацыі зноў зьбіраюцца ў Менск. Пра гэта журналісты спыталі самога спадара Тарасюка, і вось што ён адказаў:
(Тарасюк: ) “Ваша пытаньне прымусіла мяне да таго, каб, відавочна, ініцыяваць сустрэчу з прадстаўнікамі “Нацыянальнага альянсу”. Я б хацеў зь імі сустрэцца й паразмаўляць, каб высьветліць, якая мэта іхняга пратэсту. Той пратэст, у якім яны бралі ўдзел, зразумелы ўсім. Тут трэба ведаць матывацыю. Я гэтым займуся”.
