Пра датэрміновае вызваленьне пацыентак ў жаночым лекава-працоўным прафілякторыі паведаміў начальнік гэтай установы Анатоль Котаў. Паводле палкоўніка міліцыі, да зьмяншэньня колькасьці спэцкантынгенту вымушае, апрача ўсяго, зімовае беспрацоўе й эканомія сродкаў.
(Котаў: ) “Летам у нас утрымлівалася 240 чалавек, а на зіму крыху вызвалілі”.
Жаночы ЛТП у Беларусі быў адноўлены паводле патрабаваньня Лукашэнкі: “Загнаць усіх пітушчых і лянівых у ЛТП”. Кіраўнік дзяржавы заявіў таксама, што гэтыя ўстановы для алькаголікаў ня будуць “курортнымі мясьцінамі”, а пацыенты “павінны дзень і ноч працаваць, выкараняючы дурныя звычкі”. Паводле палкоўніка Котава, цяпер ад жаночага ЛТП патрабуюць яшчэ й самаакупнасьці, што амаль немагчыма.
(Котаў: ) “За імі такія “хвасты” пазыкаў цягнуцца! Таму трэба добры заробак атрымліваць, каб жыць на самаакупнасьці. Увосень мы на лён езьдзілі, летам – на праполку. Узімку, канечне, заробкі не зусім. Ёсьць кантроль: унутраныя войскі, 2-я рота, жанчыны таксама выяжджаюць зь ім”.
Адноўлены жаночы ЛТП у Беларусі па-ранейшаму называюць прафілякторыем, хаця праваабаронцы ня бачаць адрозьненьняў гэтай спэцустановы ад турмы. Гаворыць выканаўчы дырэктар Беларускага Хэльсынскага камітэту Алег Гулак:
(Гулак: ) “Парадак перамяшчэньня ў ЛТП адпаведных людзей і ўмовы іх утрыманьня нельга лічыць нічым іншым, як пазбаўленьнем волі. Менавіта такім чынам глядзяць на гэтую працэдуру міжнародныя арганізацыі й міжнародныя стандарты”.
На думку Алега Гулака, улада дэкляруе лячэньне алькаголікаў у ЛТП, а насамрэч пазбаўляе іх волі і тым самым маскіруе маштабы нацыянальнай трагедыі. Жаночае п’янства як вынік сацыяльнай няўпэўненасьці расьце ў Беларусі найбольш хуткімі тэмпамі. Лічбы несуцяшальнай статыстыкі называе галоўны нарколяг Беларусі Уладзімер Максімчук.
(Максімчук: ) “Ад пачатку года мы назіраем 34 тысячы жанчын. У параўнаньні з папярэднім годам павелічэньне на 14 адсоткаў”.
Мэдыкі гавораць таксама, што тэмпы росту жаночага алькагалізму цяпер у паўтара разы вышэйшыя, чым мужчынскага.
(Котаў: ) “Летам у нас утрымлівалася 240 чалавек, а на зіму крыху вызвалілі”.
Жаночы ЛТП у Беларусі быў адноўлены паводле патрабаваньня Лукашэнкі: “Загнаць усіх пітушчых і лянівых у ЛТП”. Кіраўнік дзяржавы заявіў таксама, што гэтыя ўстановы для алькаголікаў ня будуць “курортнымі мясьцінамі”, а пацыенты “павінны дзень і ноч працаваць, выкараняючы дурныя звычкі”. Паводле палкоўніка Котава, цяпер ад жаночага ЛТП патрабуюць яшчэ й самаакупнасьці, што амаль немагчыма.
(Котаў: ) “За імі такія “хвасты” пазыкаў цягнуцца! Таму трэба добры заробак атрымліваць, каб жыць на самаакупнасьці. Увосень мы на лён езьдзілі, летам – на праполку. Узімку, канечне, заробкі не зусім. Ёсьць кантроль: унутраныя войскі, 2-я рота, жанчыны таксама выяжджаюць зь ім”.
Адноўлены жаночы ЛТП у Беларусі па-ранейшаму называюць прафілякторыем, хаця праваабаронцы ня бачаць адрозьненьняў гэтай спэцустановы ад турмы. Гаворыць выканаўчы дырэктар Беларускага Хэльсынскага камітэту Алег Гулак:
(Гулак: ) “Парадак перамяшчэньня ў ЛТП адпаведных людзей і ўмовы іх утрыманьня нельга лічыць нічым іншым, як пазбаўленьнем волі. Менавіта такім чынам глядзяць на гэтую працэдуру міжнародныя арганізацыі й міжнародныя стандарты”.
На думку Алега Гулака, улада дэкляруе лячэньне алькаголікаў у ЛТП, а насамрэч пазбаўляе іх волі і тым самым маскіруе маштабы нацыянальнай трагедыі. Жаночае п’янства як вынік сацыяльнай няўпэўненасьці расьце ў Беларусі найбольш хуткімі тэмпамі. Лічбы несуцяшальнай статыстыкі называе галоўны нарколяг Беларусі Уладзімер Максімчук.
(Максімчук: ) “Ад пачатку года мы назіраем 34 тысячы жанчын. У параўнаньні з папярэднім годам павелічэньне на 14 адсоткаў”.
Мэдыкі гавораць таксама, што тэмпы росту жаночага алькагалізму цяпер у паўтара разы вышэйшыя, чым мужчынскага.
