Міністар абароны Леанід Мальцаў паведаміў, што летась загінула 27 беларускіх салдат і афіцэраў. Ён таксама прызнаў, што камандаваньню не ўдалося пазбавіцца ад нестатутных адносінаў у войску.
Паводле міністра абароны, летась было зафіксавана 72 такія выпадкі, усе яны расьсьледаваныя — і вінаватыя пакараныя, у тым ліку праз суд. Тое, што выпадкаў “дзедаўшчыны” ў войску ня стала меней, Леанід Мальцаў патлумачыў новым падыходам да прафіляктыкі такіх парушэньняў. Цяпер на ўлік ставіцца і правяраецца любая скарга вайскоўца на нестатутныя адносіны, а раней рэагавалі толькі на “гучныя выпадкі”. Міністар абароны Леанід Мальцаў лічыць, што нейкі адмысловы грамадзкі кантроль войску не патрэбны.
(Мальцаў: ) “Пачнём з таго, што галоўнакамандуючым зьяўляецца прэзыдэнт, якога абірае ўвесь народ. Другое, усе законы, па якіх жыве войска, прымае парлямэнт. А што да розных грамадзкіх камісіяў, якія некаторыя прапануюць стварыць, то назавіце мне, дзе такія камісіі вырашалі праблемы?”
Ад часу вываду савецкіх войскаў з Аўганістану ў 1989 годзе беларускія салдаты ня ўдзельнічаюць у ваенных дзеяньнях. Між тым, паводле афіцыйных зьвестак за гэтыя 16 гадоў у Беларусі загінула каля тысячы вайскоўцаў. Немалую частку ў гэтай сумнай статыстыцы складаюць тыя, хто загінуў з прычыны дрэннай дысцыпліны, злачыннасьці і нестатутных адносінаў. Дапамагчы вырашыць гэтыя праблемы мог бы грамадзкі кантроль, лічаць праваабаронцы, але кіраўніцтва краіны іх меркаваньня не падзяляе. Былая дэпутатка Вярхоўнага Савету Людміла Гразнова згадвае:
(Гразнова: ) “У перабудовачныя гады, калі беларуская ўлада была даволі дэмакратычнай, мы, жанчыны з розных арганізацыяў, сустракаліся з кіраўніцтвам беларускага войска. Прычым ня проста сустракаліся і атрымлівалі ад іх адказы на пытаньні, але і самі езьдзілі з інспэкцыямі ў розныя падразьдзяленьні. Гэта вельмі моцна дзейнічала на нашых военачальнікаў. Цяпер такога няма. Трэба зноў увесьці такія нагляды маці, сваякоў за ўмовамі ў войску. Бо калі нашыя сыны ідуць служыць, часта ў іх пануе страх, бо невядома, што насамрэч яны там сустрэнуць”.
Паводле міністра абароны, летась было зафіксавана 72 такія выпадкі, усе яны расьсьледаваныя — і вінаватыя пакараныя, у тым ліку праз суд. Тое, што выпадкаў “дзедаўшчыны” ў войску ня стала меней, Леанід Мальцаў патлумачыў новым падыходам да прафіляктыкі такіх парушэньняў. Цяпер на ўлік ставіцца і правяраецца любая скарга вайскоўца на нестатутныя адносіны, а раней рэагавалі толькі на “гучныя выпадкі”. Міністар абароны Леанід Мальцаў лічыць, што нейкі адмысловы грамадзкі кантроль войску не патрэбны.
(Мальцаў: ) “Пачнём з таго, што галоўнакамандуючым зьяўляецца прэзыдэнт, якога абірае ўвесь народ. Другое, усе законы, па якіх жыве войска, прымае парлямэнт. А што да розных грамадзкіх камісіяў, якія некаторыя прапануюць стварыць, то назавіце мне, дзе такія камісіі вырашалі праблемы?”
Ад часу вываду савецкіх войскаў з Аўганістану ў 1989 годзе беларускія салдаты ня ўдзельнічаюць у ваенных дзеяньнях. Між тым, паводле афіцыйных зьвестак за гэтыя 16 гадоў у Беларусі загінула каля тысячы вайскоўцаў. Немалую частку ў гэтай сумнай статыстыцы складаюць тыя, хто загінуў з прычыны дрэннай дысцыпліны, злачыннасьці і нестатутных адносінаў. Дапамагчы вырашыць гэтыя праблемы мог бы грамадзкі кантроль, лічаць праваабаронцы, але кіраўніцтва краіны іх меркаваньня не падзяляе. Былая дэпутатка Вярхоўнага Савету Людміла Гразнова згадвае:
(Гразнова: ) “У перабудовачныя гады, калі беларуская ўлада была даволі дэмакратычнай, мы, жанчыны з розных арганізацыяў, сустракаліся з кіраўніцтвам беларускага войска. Прычым ня проста сустракаліся і атрымлівалі ад іх адказы на пытаньні, але і самі езьдзілі з інспэкцыямі ў розныя падразьдзяленьні. Гэта вельмі моцна дзейнічала на нашых военачальнікаў. Цяпер такога няма. Трэба зноў увесьці такія нагляды маці, сваякоў за ўмовамі ў войску. Бо калі нашыя сыны ідуць служыць, часта ў іх пануе страх, бо невядома, што насамрэч яны там сустрэнуць”.
