Гісторык архітэктуры Сяргей Харэўскі найперш зьвяртае ўвагу на тое, як адбываўся конкурс праектаў разьвіцьця гістарычнага цэнтру сталіцы. Ён перакананы, што бальшыня людзей пра конкурс увогуле ня ведала, а патрапіць у Ратушу, дзе былі выстаўленыя працы, было немагчыма.
(Харэўскі: ) “Ніводзін сярэдні чалавек туды не патрапіў. Туды ня трапілі ні журналісты незалежных выданьняў, ні фатографы. І вось на такім тле адбывалася тое, што завецца “грамадзкае абмеркаваньне” гэтых праектаў у Ратушы. То бок, там ужо было ўсё вырашана загадзя”.
Інстытут “Менскпраект” плянуе завершыць працы ў гістарычным цэнтры Менску за 15 гадоў. Я запытаўся ў спадара Харэўскага: якія плюсы і мінусы, зь ягонага гледзішча, мае ўхвалены Аляксандрам Лукашэнкам праект?
(Харэўскі: ) “Што зьвяртае на сябе ўвагу ва ўсіх праектах — гэта аднаўленьне царквы Сьвятога Духа. І гэта безумоўны плюс. Што адмоўнае? Гэта ўварваньне несувымерных элемэнтаў, відавочна дысгарманічных са старой архітэктурай. Замест таго, каб ісьці ў пэрспэктыве шляхам разбораў эстэтычна і маральна неадпаведных будынкаў з мэтай стварэньня паркавых і зялёных зонаў, ідзе інтэнсіўнае засваеньне тэрыторыі з мэтай выкарыстаць кожны квадратны мэтар, каб спагнаць максымальную арэндную плату”.
Спадар Харэўскі ўдакладняе, што гаворка пра шматлікія офісныя будынкі і паркінгі, будаўніцтва якіх ужо пачалося ў раёне вуліцы Нямігі. На ягоную думку, замест таго, каб разгрузіць гістарычны цэнтар, плянуецца яго максымальна запоўніць. Харэўскі разам з калегамі спадзяваўся, што дзеля гэтага прынамсі будзе рэалізаваная старая ідэя з тунэлем, які, да таго ж, напалову ўжо збудаваны.
(Харэўскі: ) “Ёсьць закансэрваваны тунэль пад Верхнім горадам, які будаваўся ў комплексе з мэтрапалітэнам. І было б лягічна з боку вуліцы Кастрычніцкай “урэзацца” у гару з тым, каб машыны “выляталі” ужо на праспэкце Машэрава. Дэ факта праца зробленая, і штосьці такое чакалася. Але атрымалася, што пад выглядам стварэньня нібы пешай зоны (а гэта, зь іхнай лёгікі, тое, што вакол Ратушы — ты ходзіш туды, куды міліцыянт не пускае) наадварот — адбываецца ўварваньне ўсё новых і новых элемэнтаў і інтэнсіфікацыя руху”.
(Харэўскі: ) “Ніводзін сярэдні чалавек туды не патрапіў. Туды ня трапілі ні журналісты незалежных выданьняў, ні фатографы. І вось на такім тле адбывалася тое, што завецца “грамадзкае абмеркаваньне” гэтых праектаў у Ратушы. То бок, там ужо было ўсё вырашана загадзя”.
Інстытут “Менскпраект” плянуе завершыць працы ў гістарычным цэнтры Менску за 15 гадоў. Я запытаўся ў спадара Харэўскага: якія плюсы і мінусы, зь ягонага гледзішча, мае ўхвалены Аляксандрам Лукашэнкам праект?
(Харэўскі: ) “Што зьвяртае на сябе ўвагу ва ўсіх праектах — гэта аднаўленьне царквы Сьвятога Духа. І гэта безумоўны плюс. Што адмоўнае? Гэта ўварваньне несувымерных элемэнтаў, відавочна дысгарманічных са старой архітэктурай. Замест таго, каб ісьці ў пэрспэктыве шляхам разбораў эстэтычна і маральна неадпаведных будынкаў з мэтай стварэньня паркавых і зялёных зонаў, ідзе інтэнсіўнае засваеньне тэрыторыі з мэтай выкарыстаць кожны квадратны мэтар, каб спагнаць максымальную арэндную плату”.
Спадар Харэўскі ўдакладняе, што гаворка пра шматлікія офісныя будынкі і паркінгі, будаўніцтва якіх ужо пачалося ў раёне вуліцы Нямігі. На ягоную думку, замест таго, каб разгрузіць гістарычны цэнтар, плянуецца яго максымальна запоўніць. Харэўскі разам з калегамі спадзяваўся, што дзеля гэтага прынамсі будзе рэалізаваная старая ідэя з тунэлем, які, да таго ж, напалову ўжо збудаваны.
(Харэўскі: ) “Ёсьць закансэрваваны тунэль пад Верхнім горадам, які будаваўся ў комплексе з мэтрапалітэнам. І было б лягічна з боку вуліцы Кастрычніцкай “урэзацца” у гару з тым, каб машыны “выляталі” ужо на праспэкце Машэрава. Дэ факта праца зробленая, і штосьці такое чакалася. Але атрымалася, што пад выглядам стварэньня нібы пешай зоны (а гэта, зь іхнай лёгікі, тое, што вакол Ратушы — ты ходзіш туды, куды міліцыянт не пускае) наадварот — адбываецца ўварваньне ўсё новых і новых элемэнтаў і інтэнсіфікацыя руху”.
