Дзядзька Рыгор ня проста выдатна ведае журналістаў, але й шмат з кім даўно сябруе. А сябрам ён здаўна прывык круціць сакавітыя паэтычныя “дуліны”. Адзін з герояў летняга свабодаўскага цыклю Станіслаў Шушкевіч прызнаўся, што пабойваўся эпіграмнай, так бы мовіць, увагі Барадуліна да сябе: “Рыгор Іванавіч, вельмі баюся, што як храсьнеце, дык ратунку ня будзе!”. Той бяз жартачак: “Заслужыш – дык і храсну!”
Вось і мы “заслужылі” з нагоды свабодаўскага юбілею. Пра яго дзядзька Рыгор адазваўся так:
Хапіла абяцанай манны, Ідэйных нараў і начы. Будзі, “Свабода”, край заспаны, Вучы любіць сябе, Гучы!
“Гучы”... Гукам у нас займаюцца Анатоль Бублікаў, Аляксандар Гурыновіч, Анатоль Додзь. І, мяркуючы па лагоднай танальнасьці дзядзькі Рыгора, атрымліваецца гэта ў іх няблага:
Наш гукамаг – Штукар вялікі, Ён зробіць салаўя з заікі...
А дапамагаюць “перакладаць” тых “салаўёў” стыльрэдактары, вэб-мастакі Аляксандра Макавік, Юрась Бушлякоў, Вольга Курбатава, Уладзімер Каткоўскі. Гэтая дружная кампанія...
...Умее зрушана, нязмушана Сайт па-крывіцкі ўбачыць так, Што сайт Рашуча зьбеларушвае Ўсіх праз дапытны Інтэрнэт, Каму баліць крывіцкі сьвет...
Сярод тых журналістаў, якія злучаюць крывіцкую гісторыю зь сёньняшнім днём – Галіна Абакунчык, Сяргей Астраўцоў, Аляксей Дзікавіцкі, іншыя, напрыклад – Алена Сьцяпанава...
...Зь безагляднасьцю закахана Ва ўсё крывіцкае Панна Сьцяпанава...
Ці яшчэ адзін добра вядомы слухачам свабоды журналіст:
Дубавец “Вострай Брамы”, Як мужны рыцар, Даганяе наступнасьць на крылатым кані, Каб Віленскі край не сьпяшаўся забыцца Пра свае крывіцкія карані...
Без дапамогі Пэгасу ў нашай справе цяжкавата. Але як па прозе жыцьця, дык за інфармацыяй для радыё лепш ганяцца на добрым аўто. Менавіта такім прынцыпам кіруецца самая “маторная” карэспандэнтка Свабоды Ілона Іванова:
Хай галалёд, хай град, Хай золь, хай сьпёка – Ня ведае імклівая Ілона, Што значыць слова дзіўнае – “далёка” Таму Ілона любіць слова “плённа”. Машыну разганяе так, Што тая, Абы ня стаць запчасткамі, Ўзьлятае...
Ну а куды менавіта ляціць тая “машына часу” – наступным разам!
Вось і мы “заслужылі” з нагоды свабодаўскага юбілею. Пра яго дзядзька Рыгор адазваўся так:
Хапіла абяцанай манны, Ідэйных нараў і начы. Будзі, “Свабода”, край заспаны, Вучы любіць сябе, Гучы!
“Гучы”... Гукам у нас займаюцца Анатоль Бублікаў, Аляксандар Гурыновіч, Анатоль Додзь. І, мяркуючы па лагоднай танальнасьці дзядзькі Рыгора, атрымліваецца гэта ў іх няблага:
Наш гукамаг – Штукар вялікі, Ён зробіць салаўя з заікі...
А дапамагаюць “перакладаць” тых “салаўёў” стыльрэдактары, вэб-мастакі Аляксандра Макавік, Юрась Бушлякоў, Вольга Курбатава, Уладзімер Каткоўскі. Гэтая дружная кампанія...
...Умее зрушана, нязмушана Сайт па-крывіцкі ўбачыць так, Што сайт Рашуча зьбеларушвае Ўсіх праз дапытны Інтэрнэт, Каму баліць крывіцкі сьвет...
Сярод тых журналістаў, якія злучаюць крывіцкую гісторыю зь сёньняшнім днём – Галіна Абакунчык, Сяргей Астраўцоў, Аляксей Дзікавіцкі, іншыя, напрыклад – Алена Сьцяпанава...
...Зь безагляднасьцю закахана Ва ўсё крывіцкае Панна Сьцяпанава...
Ці яшчэ адзін добра вядомы слухачам свабоды журналіст:
Дубавец “Вострай Брамы”, Як мужны рыцар, Даганяе наступнасьць на крылатым кані, Каб Віленскі край не сьпяшаўся забыцца Пра свае крывіцкія карані...
Без дапамогі Пэгасу ў нашай справе цяжкавата. Але як па прозе жыцьця, дык за інфармацыяй для радыё лепш ганяцца на добрым аўто. Менавіта такім прынцыпам кіруецца самая “маторная” карэспандэнтка Свабоды Ілона Іванова:
Хай галалёд, хай град, Хай золь, хай сьпёка – Ня ведае імклівая Ілона, Што значыць слова дзіўнае – “далёка” Таму Ілона любіць слова “плённа”. Машыну разганяе так, Што тая, Абы ня стаць запчасткамі, Ўзьлятае...
Ну а куды менавіта ляціць тая “машына часу” – наступным разам!
