Дзяржаўным газэтам, якія выдаюцца ў Магілёўскай вобласьці, патрэбныя бюджэтныя датацыі. Кіраўнік управы ідэалёгіі аблвыканкаму Валеры Ільянкоў гаворыць, што не адзін год вядуцца размовы пра самаакупнасьць газэтаў, і цяпер — чарговая спроба падштурхнуць выданьні зарабляць сабе на жыцьцё.
(Ільянкоў: ) “Калі газэта датацыйная, узьнікае шмат пытаньняў, зьвязаных з паперай, з ганарарамі й іншымі рэчамі. Калі рэдактары газэтаў у заснавальніка з працягнутай рукой стаяць заўсёды”.
Са стратамі працуе крычаўская раёнка “Ленінскі кліч”, і зарабіць грошы тут мяркуюць на платных паслугах — напрыклад, вырабе копіяў і фатаздымкаў. Журналісты спадзяюцца захаваць працоўныя месцы і заробак.
(Спадар: ) “Мы пакуль трымаемся бадзёра. Гатовы пацярпець нейкі час, калі што. Але мяркую, што выб’емся”.
У газэце “Асіповіцкі край” не плянуюць скарачэньняў супрацоўнікаў і памяншэньня ганарару, а толькі павелічэньне накладу. Дарэчы, у адной з раёнак журналістам далі норму — кожнаму падпісаць на газэту 100 чалавек.
У Мсьціслаўскай раёнцы “Сьвятло кастрычніка” гавораць, што ім патрэбны наклад, які быў за партыйным часам — гэта як мінімум удвая большы, чым ёсьць цяпер. Таму, як сказаў галоўны рэдактар адной з газэтаў, поўнай фінансавай самастойнасьці ня будзе, хаця б з той прычыны, што ідэалёгія заўсёды была платная.
(Спадар: ) “Грошы будуць даваць! Калі хочуць мець раённыя газэты, іншымі словамі — каб быў ідэалягічны пласт, канечне, яго будуць датаваць”.
Кіраўнік магілёўскай арганізацыі БАЖ Генадзь Суднік лічыць, што раённыя газэты ня змогуць працаваць ва ўмовах самаакупнасьці, з прычыны эканамічных варункаў, а таксама і нізкага прафэсійнага роўню. Таму ён наступным чынам ацэньвае захады чыноўнікаў.
(Суднік: ) “Яны нібыта прыкармілі людзей, якія працуюць у нашых раёнках. Патрабуюць ад іх, каб яны працавалі на карысьць дзяржаўнай ідэалёгіі. Спачатку прылашчыць, а цяпер сказаць: “Ідзіце і жывіце”, — канечне, гэта не зусім сумленна з боку ўлады”.
Паводле Генадзя Судніка, для самастойнага існаваньня дзяржаўных выданьняў уладам трэба даць ім ня толькі эканамічную, але і ідэалягічную свабоду.
(Ільянкоў: ) “Калі газэта датацыйная, узьнікае шмат пытаньняў, зьвязаных з паперай, з ганарарамі й іншымі рэчамі. Калі рэдактары газэтаў у заснавальніка з працягнутай рукой стаяць заўсёды”.
Са стратамі працуе крычаўская раёнка “Ленінскі кліч”, і зарабіць грошы тут мяркуюць на платных паслугах — напрыклад, вырабе копіяў і фатаздымкаў. Журналісты спадзяюцца захаваць працоўныя месцы і заробак.
(Спадар: ) “Мы пакуль трымаемся бадзёра. Гатовы пацярпець нейкі час, калі што. Але мяркую, што выб’емся”.
У газэце “Асіповіцкі край” не плянуюць скарачэньняў супрацоўнікаў і памяншэньня ганарару, а толькі павелічэньне накладу. Дарэчы, у адной з раёнак журналістам далі норму — кожнаму падпісаць на газэту 100 чалавек.
У Мсьціслаўскай раёнцы “Сьвятло кастрычніка” гавораць, што ім патрэбны наклад, які быў за партыйным часам — гэта як мінімум удвая большы, чым ёсьць цяпер. Таму, як сказаў галоўны рэдактар адной з газэтаў, поўнай фінансавай самастойнасьці ня будзе, хаця б з той прычыны, што ідэалёгія заўсёды была платная.
(Спадар: ) “Грошы будуць даваць! Калі хочуць мець раённыя газэты, іншымі словамі — каб быў ідэалягічны пласт, канечне, яго будуць датаваць”.
Кіраўнік магілёўскай арганізацыі БАЖ Генадзь Суднік лічыць, што раённыя газэты ня змогуць працаваць ва ўмовах самаакупнасьці, з прычыны эканамічных варункаў, а таксама і нізкага прафэсійнага роўню. Таму ён наступным чынам ацэньвае захады чыноўнікаў.
(Суднік: ) “Яны нібыта прыкармілі людзей, якія працуюць у нашых раёнках. Патрабуюць ад іх, каб яны працавалі на карысьць дзяржаўнай ідэалёгіі. Спачатку прылашчыць, а цяпер сказаць: “Ідзіце і жывіце”, — канечне, гэта не зусім сумленна з боку ўлады”.
Паводле Генадзя Судніка, для самастойнага існаваньня дзяржаўных выданьняў уладам трэба даць ім ня толькі эканамічную, але і ідэалягічную свабоду.
