Вось што распавёў Радыё Свабода сам Лявон Вольскі:
(Вольскі: ) “Я ехаў у Варшаву й на мяжы мне патэлефанавалі з амбасады ЗША і папрасілі пад’ехаць у амбасаду і паразмаўляць яшчэ раз з консулам. Разам з жонкай мы пад’ехалі, праз сорак хвілінаў сумоўя і апытаньня ўсё было вырашана станоўча. Так што мы маем візы цяпер, але гэты канцэрт ужо адменены, і мы пераносім яго хутчэй за ўсё на пачатак сакавіка наступнага году. Будзем абвяшчаць, рабіць рэкляму. Канцэрт дабрачынны, бо платна мы ня маем права ў ЗША граць і ня вельмі й хацелася, бо гэта першая такая акцыя. На канцэрце я буду выступаць з гітарай, буду нешта распавядаць. Мы гэта робім дзеля таго, каб у тамтэйшых беларусаў было нейкае культурнае жыцьцё, бо там, наколькі я ведаю, з сучасных беларускіх музыкаў зьяўляецца толькі Шалкевіч. І вось мы хочам такі спробны каменьчык кінуць…”
Гл. таксама Лявону Вольскаму адмовілі ў амэрыканскай візе (14 лістапада 2004)
(Вольскі: ) “Я ехаў у Варшаву й на мяжы мне патэлефанавалі з амбасады ЗША і папрасілі пад’ехаць у амбасаду і паразмаўляць яшчэ раз з консулам. Разам з жонкай мы пад’ехалі, праз сорак хвілінаў сумоўя і апытаньня ўсё было вырашана станоўча. Так што мы маем візы цяпер, але гэты канцэрт ужо адменены, і мы пераносім яго хутчэй за ўсё на пачатак сакавіка наступнага году. Будзем абвяшчаць, рабіць рэкляму. Канцэрт дабрачынны, бо платна мы ня маем права ў ЗША граць і ня вельмі й хацелася, бо гэта першая такая акцыя. На канцэрце я буду выступаць з гітарай, буду нешта распавядаць. Мы гэта робім дзеля таго, каб у тамтэйшых беларусаў было нейкае культурнае жыцьцё, бо там, наколькі я ведаю, з сучасных беларускіх музыкаў зьяўляецца толькі Шалкевіч. І вось мы хочам такі спробны каменьчык кінуць…”
Гл. таксама Лявону Вольскаму адмовілі ў амэрыканскай візе (14 лістапада 2004)