Віктар Казлоў, памочнік міністра інфармацыі, заявіў, што міністэрства ня зьбіраецца рэагаваць на галадоўку пратэсту, падставай для якой сталі рашэньні міністэрскіх чыноўнікаў.
(Казлоў: ) “Гэта яго асабістая справа. Вырашыў галадаць чалавек, чаму мы павінны выказвацца на гэты конт”.
У сваёй заяве аб пачатку галадоўкі Андрэй Шантаровіч паведамляў пра тое, што ў Міністэрстве інфармацыі яму прапаноўвалі напісаць пакаянны ліст. Спадару Казлову пра гэта нічога невядома.
(Казлоў: ) “Першы раз пра гэта чую”.
Андрэй Шантаровіч называе прычыны прыпыненьня выхаду газэты надуманымі. А што мяркуюць на гэты конт у міністэрстве?
(Казлоў: ) “Ну, ва ўсялякім выпадку, ён жа сваім чытачам не расказвае, за што. Здаецца, не. Усё, што я чытаў з гэтай нагоды – там ні слова пра гэта не гаворыцца. А вось няхай бы расказаў”.
Рэдактар прыпыненай “Местной газеты” адрэагаваў на такую прапанову наступным чынам:
(Шантаровіч: ) “Вось гэта кляс! Вы ведаеце, справа ў тым, што для мяне не навіна, што Міністэрства інфармацыі можа трактаваць па-свойму ўсялякія ўсячыны. Я спрабаваў запытвацца ў іх: растлумачце, калі ласка, на якой падставе мяне зачынілі. Я разумею: загад, але я ў ім мала што разумею, таму што там ёсьць відавочныя рэчы, напрыклад, што Ваўкавыск ня лічыцца беларускай тэрыторыяй. Там ёсьць такія нюансы, што проста сьмешна ад іх”.
Разам з тым, Андрэй Шантаровіч настроены на перамогу.
(Шантаровіч: ) “Вельмі шмат людзей жадаюць далучыцца да галадоўкі, ня толькі рэдакцыя, а людзі ў горадзе, чытачы. Людзі, якія разумеюць, што з закрыцьцём нашай газэты ў іх зачыняецца апошняе вакно ў сьвет”.
(Казлоў: ) “Гэта яго асабістая справа. Вырашыў галадаць чалавек, чаму мы павінны выказвацца на гэты конт”.
У сваёй заяве аб пачатку галадоўкі Андрэй Шантаровіч паведамляў пра тое, што ў Міністэрстве інфармацыі яму прапаноўвалі напісаць пакаянны ліст. Спадару Казлову пра гэта нічога невядома.
(Казлоў: ) “Першы раз пра гэта чую”.
Андрэй Шантаровіч называе прычыны прыпыненьня выхаду газэты надуманымі. А што мяркуюць на гэты конт у міністэрстве?
(Казлоў: ) “Ну, ва ўсялякім выпадку, ён жа сваім чытачам не расказвае, за што. Здаецца, не. Усё, што я чытаў з гэтай нагоды – там ні слова пра гэта не гаворыцца. А вось няхай бы расказаў”.
Рэдактар прыпыненай “Местной газеты” адрэагаваў на такую прапанову наступным чынам:
(Шантаровіч: ) “Вось гэта кляс! Вы ведаеце, справа ў тым, што для мяне не навіна, што Міністэрства інфармацыі можа трактаваць па-свойму ўсялякія ўсячыны. Я спрабаваў запытвацца ў іх: растлумачце, калі ласка, на якой падставе мяне зачынілі. Я разумею: загад, але я ў ім мала што разумею, таму што там ёсьць відавочныя рэчы, напрыклад, што Ваўкавыск ня лічыцца беларускай тэрыторыяй. Там ёсьць такія нюансы, што проста сьмешна ад іх”.
Разам з тым, Андрэй Шантаровіч настроены на перамогу.
(Шантаровіч: ) “Вельмі шмат людзей жадаюць далучыцца да галадоўкі, ня толькі рэдакцыя, а людзі ў горадзе, чытачы. Людзі, якія разумеюць, што з закрыцьцём нашай газэты ў іх зачыняецца апошняе вакно ў сьвет”.
