(Спадар: ) “Не, ня ведаю нікога. Па-мойму, наогул няма сэнсу галасаваць у нас за парлямэнт. У нас аўтарытарная сыстэма ў рэспубліцы. Парлямэнт – гэта, па-мойму, марыянэткі, таму сэнсу ў ім няма”.
(Спадар: ) “Наш дэпутат быў тэнісіст, я ня памятаю яго, вельмі добра ацэньваю яго працу ў нас, на Каліноўскага. Тым больш я са спортам зьвязаны, як і ён. Мне вельмі падабаецца ягоная праца”.
(Карэспандэнтка: ) “А прозьвішча ня памятаеце?”
(Спадар: ) “Старшыня тэнісу – выскачыла во...”
(Спадарыня: ) “Ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі?”
(Спадарыня: ) “Галасавала, але я ўжо забылася”. (Сьмех)
(Маладая спадарыня: ) “Ня ведаю, хто быў маім дэпутатам, не прымаю ўдзелу – спэцыяльна, прынцыпова, таму што няма ніякай падтрымкі, ніякай карысьці ад гэтай працы. Атрымліваецца так, што яны багацеюць, а мы з гэтага нічога ня маем. Тым больш што нас няма ў сьпісах. Кватэра папярэдняя ёсьць, наступная ёсьць, а маёй няма. Чаго хадзіць?”
(Спадарыня: ) “Я не цікаўлюся палітыкай”.
(Спадарыня: ) “Я й сама ня ведаю, хто ў нас быў дэпутат. Я ацэньваю толькі Лукашэнку”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі на парлямэнцкіх выбарах мінулых?”
(Спадарыня: ) Так, галасавала за Лукашэнку. А дэпутаты – галасавала, але ня помню”.
(Спадар: ) “Ну, яны пагоды ніякай ня робяць. Гэта проста бутафорская арганізацыя”.
(Спадарыня: ) “Я неяк не заглыблялася ў пытаньне дзейнасьці нашага дэпутата. Шчыра кажучы, ня памятаю. Ня зьвязвалася”.
(Карэспандэнтка: ) “Прозьвішча ведаеце?”
(Спадарыня: ) “Не. Ня ведаю”.
(Бабулька: ) “А хто іх знае – я ня знаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі?”
(Бабулька: ) “Галасавала. Ой, як яго завуць – забыла я, як яго”.
(Карэспандэнтка: ) “А як працу яго ацэньваеце?”
(Бабулька: ) “Харошая праца”.
(Спадарыня: ) “Нармальна. Мала таго: чалавека, які больш бы пасаваў на прэзыдэнта, на сёньня няма”.
(Карэспандэнтка: ) “Я не пра Лукашэнку – я пра выбары ў парлямэнт”.
(Спадарыня: ) “А-а... Я зараз нават згадаць не магу. Па-мойму, Папоў”.
(Карэспандэнтка: ) “А як працу ацэньваеце?”
(Спадарыня: ) “Ну, даволі нармалёва...”
(Маладзён: ) “А я не пайшоў на выбары, таму што я лічу, што гэта несур’ёзна”.
(Маладая спадарыня: ) “Я ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А галасавалі вы ці не?”
(Маладая спадарыня: ) “За прэзыдэнта – памятаю, галасавала за Лукашэнку, а ў парлямэнт – не магу ўспомніць”.
(Спадар: ) “Наш дэпутат быў тэнісіст, я ня памятаю яго, вельмі добра ацэньваю яго працу ў нас, на Каліноўскага. Тым больш я са спортам зьвязаны, як і ён. Мне вельмі падабаецца ягоная праца”.
(Карэспандэнтка: ) “А прозьвішча ня памятаеце?”
(Спадар: ) “Старшыня тэнісу – выскачыла во...”
(Спадарыня: ) “Ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі?”
(Спадарыня: ) “Галасавала, але я ўжо забылася”. (Сьмех)
(Маладая спадарыня: ) “Ня ведаю, хто быў маім дэпутатам, не прымаю ўдзелу – спэцыяльна, прынцыпова, таму што няма ніякай падтрымкі, ніякай карысьці ад гэтай працы. Атрымліваецца так, што яны багацеюць, а мы з гэтага нічога ня маем. Тым больш што нас няма ў сьпісах. Кватэра папярэдняя ёсьць, наступная ёсьць, а маёй няма. Чаго хадзіць?”
(Спадарыня: ) “Я не цікаўлюся палітыкай”.
(Спадарыня: ) “Я й сама ня ведаю, хто ў нас быў дэпутат. Я ацэньваю толькі Лукашэнку”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі на парлямэнцкіх выбарах мінулых?”
(Спадарыня: ) Так, галасавала за Лукашэнку. А дэпутаты – галасавала, але ня помню”.
(Спадар: ) “Ну, яны пагоды ніякай ня робяць. Гэта проста бутафорская арганізацыя”.
(Спадарыня: ) “Я неяк не заглыблялася ў пытаньне дзейнасьці нашага дэпутата. Шчыра кажучы, ня памятаю. Ня зьвязвалася”.
(Карэспандэнтка: ) “Прозьвішча ведаеце?”
(Спадарыня: ) “Не. Ня ведаю”.
(Бабулька: ) “А хто іх знае – я ня знаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А вы галасавалі?”
(Бабулька: ) “Галасавала. Ой, як яго завуць – забыла я, як яго”.
(Карэспандэнтка: ) “А як працу яго ацэньваеце?”
(Бабулька: ) “Харошая праца”.
(Спадарыня: ) “Нармальна. Мала таго: чалавека, які больш бы пасаваў на прэзыдэнта, на сёньня няма”.
(Карэспандэнтка: ) “Я не пра Лукашэнку – я пра выбары ў парлямэнт”.
(Спадарыня: ) “А-а... Я зараз нават згадаць не магу. Па-мойму, Папоў”.
(Карэспандэнтка: ) “А як працу ацэньваеце?”
(Спадарыня: ) “Ну, даволі нармалёва...”
(Маладзён: ) “А я не пайшоў на выбары, таму што я лічу, што гэта несур’ёзна”.
(Маладая спадарыня: ) “Я ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “А галасавалі вы ці не?”
(Маладая спадарыня: ) “За прэзыдэнта – памятаю, галасавала за Лукашэнку, а ў парлямэнт – не магу ўспомніць”.
