На конкурс продажу фонд “Гомельаблмаёмасьць” выстаўляў дзяржаўныя пакеты акцыяў 8 прадпрыемстваў гандлю і бытавога абслугоўваньня, 6 — аграпрымысловага комплексу, 4 — будаўнічай галіны і 2 прадпрыемстваў мясцовай прамысловасьці. Кошты на дзяржпакеты акцыяў, напрыклад, Рагачоўскага і Петрыкаўскага камбінатаў бытавога абслугоўваньня былі зьніжаны на 50%, акцыянэрнага таварыства “Гомельлён” — на 40%, рэчыцкага заводу “Тэрмапласт” — на 30%. Аднак і на іх не знайшлося пакупнікоў.
Інвэстарам прапаноўваўся 100-адсоткавы пакет акцыяў швейнага аб’яднаньня “Гамяльчанка”, але і яго купіць не было ахвочых. Вось што кажа на гэты конт начальніца аддзелу акцыянаваньня і каштоўных папераў фонду “Гомельаблмаёмасьць” Людміла Ташкінава:
(Ташкінава: ) “Такія вялікія прадпрыемствы не патрэбныя. Будынкі велічэзныя, падаткі на нерухомасьць — таксама. Штомесяц каля мільярда рублёў. А яшчэ даўгі за прадпрыемства трэба сплаціць. Інвэстары вывучаюць выдаткі, да чаго ўсё гэта прывядзе. Яны кажуць, што можна весьці вытворчасьць і на меншых плошчах. Мы мелі права зьнізіць кошты на дзяржаўныя пакеты акцыяў да 50%, і тым ня мянш, цікавасьці да іх няма”.
Не зацікавіў інвэстараў і 10-адсоткавы дзяржпакет акцыяў Гомельскага мясакамбінату. Камбінат лічыцца неблагім прадпрыемствам, ён сплачвае невялікія дывідэнды на свае акцыі. Прычына незапатрабаванасьці — нязначнасьць пакету і ягоная дарагоўля.
Адмыслоўцы лічаць, што цяперашняя мэтодыка вызначэньня пачатковага кошту акцыяў не адпавядае іх рэальнай вартасьці. Такі прыклад. Нават пасьля значнага паніжэньня кошт акцыяў згаданага раней аб’яднаньня “Гамяльчанка” перавышаў 1 мільярд рублёў.
На думку доктара эканамічных навук з Рэчыцы Ўладзімера Драчова, для інвэстара важна яшчэ бачыць пэрспэктыву. Бяз гэтага ніхто ня стане укладваць грошы ў збанкрутаваныя прадпрыемствы, нават калі ўмовы стануць прыдатнымі.
Інвэстарам прапаноўваўся 100-адсоткавы пакет акцыяў швейнага аб’яднаньня “Гамяльчанка”, але і яго купіць не было ахвочых. Вось што кажа на гэты конт начальніца аддзелу акцыянаваньня і каштоўных папераў фонду “Гомельаблмаёмасьць” Людміла Ташкінава:
(Ташкінава: ) “Такія вялікія прадпрыемствы не патрэбныя. Будынкі велічэзныя, падаткі на нерухомасьць — таксама. Штомесяц каля мільярда рублёў. А яшчэ даўгі за прадпрыемства трэба сплаціць. Інвэстары вывучаюць выдаткі, да чаго ўсё гэта прывядзе. Яны кажуць, што можна весьці вытворчасьць і на меншых плошчах. Мы мелі права зьнізіць кошты на дзяржаўныя пакеты акцыяў да 50%, і тым ня мянш, цікавасьці да іх няма”.
Не зацікавіў інвэстараў і 10-адсоткавы дзяржпакет акцыяў Гомельскага мясакамбінату. Камбінат лічыцца неблагім прадпрыемствам, ён сплачвае невялікія дывідэнды на свае акцыі. Прычына незапатрабаванасьці — нязначнасьць пакету і ягоная дарагоўля.
Адмыслоўцы лічаць, што цяперашняя мэтодыка вызначэньня пачатковага кошту акцыяў не адпавядае іх рэальнай вартасьці. Такі прыклад. Нават пасьля значнага паніжэньня кошт акцыяў згаданага раней аб’яднаньня “Гамяльчанка” перавышаў 1 мільярд рублёў.
На думку доктара эканамічных навук з Рэчыцы Ўладзімера Драчова, для інвэстара важна яшчэ бачыць пэрспэктыву. Бяз гэтага ніхто ня стане укладваць грошы ў збанкрутаваныя прадпрыемствы, нават калі ўмовы стануць прыдатнымі.
