Яшчэ некалькі гадоў таму аўтары палітычных блёкбастэраў не хавалі сваіх прозьвішчаў. Іх можна было прачытаць у тытрах, краіна ведала сваіх “герояў” – Юрыя Азаронка, Віктара Чыкіна (альбо Нікольскага), Юрыя Казіятку, Аляксандра Зімоўскага, па голасу пазнаць дыктара Уладзімера Баклейчава ці актора Аляксандра Падабеда. З Азаронкам, да прыкладу, у 2001 годзе судзіўся лідэр АГП Анатоль Лябедзька, і Першамайскі раённы суд нават прызнаў, што гонар і годнасьць Лябедзькі былі абражаныя. Праўда, гарадзкі суд адмяніў прысуд раённага, і Лябедзька застаўся пры сваіх інтарэсах.
Цяпер падаць зыск на канкрэтную асобу немагчыма – толькі на Дзяржтэлерадыёкампанію, таму што ўсе аўтары “шэдэўраў” кшталту “Дарогі ў нікуды” хаваюцца за псэўданімамі. Анатоль Лябедзька зноў судзіцца – цяпер ужо з трыма тэлекампаніямі, што паказалі “Дарогу”.
(Лябедзька: ) “З трох тэлекампаніяў прыйшоў толькі адзін штатны “хадок” па судох – нехта Іваноў зь юрыдычнай службы БТ. Натуральна, мы ня ўбачылі ў судзе і 10 аўтараў, якія схаваліся за псэўданімамі. Тэлерадыёкампанія не прадставіла кінавэрсію. Усе тры каналы раптам сказалі, што ў іх не захавалася копія гэтага фільма.
І вельмі цікавы дакумэнт быў прадстаўлены ў суд за подпісам намесьніка старшыні Белтэлерадыёкампаніі спадара Мартыненкі, які заявіў, што 10 творчых асобаў, якія рабілі гэты фільм, у Белтэлерадыёкампаніі ня ведаюць: ня ведаюць, як завуць гэтых людзей, дзе яны пражываюць. Гэта нейкія невядомыя людзі, якія прынесьлі вэрсію, і Белтэлерадыёкампанія, не ўсталёўваючы ніякіх кантактаў, не падпісваючы ніякіх дамоваў, проста пусьціла фільм у эфір”.
Так што атрымліваецца, што нехта з вуліцы можа прыйсьці ў тэлерадыёкампанію, прынесьці свой ролік і іх, не пытаючыся, хто гэтыя людзі, дзе пражываюць, могуць пусьціць на тэлебачаньне? Я датэлефанавалася і да намесьніка старшыні Белтэлерадыёкампаніі Аляксандра Мартыненкі:
(Карэспандэнтка: ) “За Вашым подпісам у суд такі дзіўны дакумэнт прыйшоў, што вы ня ведаеце аўтараў. Усе пад псэўданімамі. Нехта ж атрымаў ганарар. Так жа ня можа быць…”
(Мартыненка: ) “Можа быць. Чэснае слова, ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “Выходзіць па ўсіх трох каналах фільм, і ніхто з кіраўніцтва ня ведае, хто аўтары?!”
(Мартыненка: ) “Без паняцьця. У нас жа ёсьць Закон аб аўтарскім праве, і тайна псэўданіма. Кожны чалавек мае права вырашаць, назваць сваё прозьвішча альбо не называць”.
(Карэспандэнтка: ) “Дык што атрымліваецца: кожны можа прынесьці нейкі матар’ял, рэпартаж, патрабаваць паставіць яго ў эфір, і Беларуская тэлевізія будзе ставіць?”
(Мартыненка: ) “Паглядзіце “Народную волю”, там жа палова прозьвішчаў непраўдзівых. Чаму б і не?”
Вось да такога вышэйшага ўзроўню дэмакратыі дайшло БТ! І чым далей, тым “безыменьнейшымі” становяцца прадстаўнікі беларускай улады і афіцыйнай прапаганды. Відаць, людзям усё ж такі сорамна, яны хаваюцца за нейкімі псэўданімамі, незразумелымі прозьвішчамі й не ідуць у суд. Супрацоўнікі БТ распавядалі, што раней на мантаж і “агучку” фільмаў прыходзіў сам начальнік ГУОПІ Уладзімер Замяталін. Цяпер таксама прыходзяць незнаёмцы у цывільным, робіцца ўсё за зачыненымі дзьвярыма, узмоцненая служба бясьпекі, і нават тэхнічныя службы баяцца гаварыць, што робяць.
Цяпер жа, паводле інфармацыі з дасьведчанай крыніцы, на другім нацыянальным канале, ОНТ, здымаецца чарговы сэрыял. І кіраўнік творчай брыгады – асоба вядомая: Юрый Казіятка. А вось хто ўваходзіць у творчую групу – сакрэт. Вядома, што прафэсійнымі тэлевізійнікамі дырыжыруюць супрацоўнікі КДБ і адміністрацыі прэзыдэнта. Што да відэаматэрыялаў, то выкарыстоўваюцца і здымкі спэцслужбаў, і Белтэлерадыёкампаніі. Фільм будзе, хутчэй за ўсё, дзесяцісэрыйны. “Героем” першай часткі палітычнага трылера будзе “тэлезорка” падобных блёкбастэраў Анатоль Лябедзька.
Тыдзень таму на прэс-канфэрэнцыі Аляксандар Лукашэнка заявіў, што калі народ сам не разьбярэцца ў апазыцыі, улада яму дапаможа. Паводле нашай інфармацыі, гатовыя ўжо дзьве сэрыі праекту.
Цяпер падаць зыск на канкрэтную асобу немагчыма – толькі на Дзяржтэлерадыёкампанію, таму што ўсе аўтары “шэдэўраў” кшталту “Дарогі ў нікуды” хаваюцца за псэўданімамі. Анатоль Лябедзька зноў судзіцца – цяпер ужо з трыма тэлекампаніямі, што паказалі “Дарогу”.
(Лябедзька: ) “З трох тэлекампаніяў прыйшоў толькі адзін штатны “хадок” па судох – нехта Іваноў зь юрыдычнай службы БТ. Натуральна, мы ня ўбачылі ў судзе і 10 аўтараў, якія схаваліся за псэўданімамі. Тэлерадыёкампанія не прадставіла кінавэрсію. Усе тры каналы раптам сказалі, што ў іх не захавалася копія гэтага фільма.
І вельмі цікавы дакумэнт быў прадстаўлены ў суд за подпісам намесьніка старшыні Белтэлерадыёкампаніі спадара Мартыненкі, які заявіў, што 10 творчых асобаў, якія рабілі гэты фільм, у Белтэлерадыёкампаніі ня ведаюць: ня ведаюць, як завуць гэтых людзей, дзе яны пражываюць. Гэта нейкія невядомыя людзі, якія прынесьлі вэрсію, і Белтэлерадыёкампанія, не ўсталёўваючы ніякіх кантактаў, не падпісваючы ніякіх дамоваў, проста пусьціла фільм у эфір”.
Так што атрымліваецца, што нехта з вуліцы можа прыйсьці ў тэлерадыёкампанію, прынесьці свой ролік і іх, не пытаючыся, хто гэтыя людзі, дзе пражываюць, могуць пусьціць на тэлебачаньне? Я датэлефанавалася і да намесьніка старшыні Белтэлерадыёкампаніі Аляксандра Мартыненкі:
(Карэспандэнтка: ) “За Вашым подпісам у суд такі дзіўны дакумэнт прыйшоў, што вы ня ведаеце аўтараў. Усе пад псэўданімамі. Нехта ж атрымаў ганарар. Так жа ня можа быць…”
(Мартыненка: ) “Можа быць. Чэснае слова, ня ведаю”.
(Карэспандэнтка: ) “Выходзіць па ўсіх трох каналах фільм, і ніхто з кіраўніцтва ня ведае, хто аўтары?!”
(Мартыненка: ) “Без паняцьця. У нас жа ёсьць Закон аб аўтарскім праве, і тайна псэўданіма. Кожны чалавек мае права вырашаць, назваць сваё прозьвішча альбо не называць”.
(Карэспандэнтка: ) “Дык што атрымліваецца: кожны можа прынесьці нейкі матар’ял, рэпартаж, патрабаваць паставіць яго ў эфір, і Беларуская тэлевізія будзе ставіць?”
(Мартыненка: ) “Паглядзіце “Народную волю”, там жа палова прозьвішчаў непраўдзівых. Чаму б і не?”
Вось да такога вышэйшага ўзроўню дэмакратыі дайшло БТ! І чым далей, тым “безыменьнейшымі” становяцца прадстаўнікі беларускай улады і афіцыйнай прапаганды. Відаць, людзям усё ж такі сорамна, яны хаваюцца за нейкімі псэўданімамі, незразумелымі прозьвішчамі й не ідуць у суд. Супрацоўнікі БТ распавядалі, што раней на мантаж і “агучку” фільмаў прыходзіў сам начальнік ГУОПІ Уладзімер Замяталін. Цяпер таксама прыходзяць незнаёмцы у цывільным, робіцца ўсё за зачыненымі дзьвярыма, узмоцненая служба бясьпекі, і нават тэхнічныя службы баяцца гаварыць, што робяць.
Цяпер жа, паводле інфармацыі з дасьведчанай крыніцы, на другім нацыянальным канале, ОНТ, здымаецца чарговы сэрыял. І кіраўнік творчай брыгады – асоба вядомая: Юрый Казіятка. А вось хто ўваходзіць у творчую групу – сакрэт. Вядома, што прафэсійнымі тэлевізійнікамі дырыжыруюць супрацоўнікі КДБ і адміністрацыі прэзыдэнта. Што да відэаматэрыялаў, то выкарыстоўваюцца і здымкі спэцслужбаў, і Белтэлерадыёкампаніі. Фільм будзе, хутчэй за ўсё, дзесяцісэрыйны. “Героем” першай часткі палітычнага трылера будзе “тэлезорка” падобных блёкбастэраў Анатоль Лябедзька.
Тыдзень таму на прэс-канфэрэнцыі Аляксандар Лукашэнка заявіў, што калі народ сам не разьбярэцца ў апазыцыі, улада яму дапаможа. Паводле нашай інфармацыі, гатовыя ўжо дзьве сэрыі праекту.
