(Лусевіч Міхаіл, Ліда: ) “Вы задалі пытаньне: “Чым скончыцца акцыя дэпутатаў групы “Рэспубліка”. Магу выказаць сваё меркаваньне: яна скончыцца нічым. Кажу я гэта не ад таго, што ў мяне нейкая злоба, а кажу я гэта зь вялікім сумам – уладу так проста не аддаюць. І галадоўка гэтых трох дэпутатаў гэтага пытаньня ня вырашыць. Ёсьць адзіная сіла, якая ўстане і вырашыць тую праблему, якая існуе на Беларусі. І гэтая адзіная сіла – гэта ня партыя, гэта нацыя; нацыя, якая жадае жыць добра, нацыя, якая жадае жыць у дэмакратыі, нацыя, якая жадае бачыць свой дом Беларусь сваім домам, нацыя, якая не жадае залежыць ні ад каго акрамя Бога і саміх сябе.
Вы гаворыце, што Ліда горад асобны, што тут кожныя выбары гэта, як быццам бы, знакавая падзея. Я сам жыхар Ліды. Можа ня так даўно, але з маёй пазыцыі, якая заўсёды была на падмурку дэмакратычнасьці і беларускасьці, я заўсёды размаўляю зь людзьмі, дзе толькі гэта магчыма: на кірмашах, на прадпрыемствах, у сябе на працы, – і я бачу абыякавасьць. І гэтыя людзі далёка неабыякавыя да жыцьця, да саміх сябе, але я бачу вось тую пазыцыю: “Ад мяне нічога не залежыць”. І гэтым прасякнута ўся Ліда, фактычна ўся. Ніводнай дзейнай акцыі апазыцыі, альбо самотныя ўлёткі кааліцыі “5+“, альбо злобныя ўлёткі партыі Зянона Пазьняка. Вось і ўсё. Людзі ня бачаць, яны так і гавораць: “Мы ня бачым нікога”.
(Шэін Зьміцер, Менск) “Пытаньне дэпутатам групы “Рэспубліка”. Ці можна назваць Палату прадстаўнікоў, дэпутатамі якой вы зьяўляецеся, сапраўдным паўнавартасным парлямэнтам? Дзякуй”.
Вы гаворыце, што Ліда горад асобны, што тут кожныя выбары гэта, як быццам бы, знакавая падзея. Я сам жыхар Ліды. Можа ня так даўно, але з маёй пазыцыі, якая заўсёды была на падмурку дэмакратычнасьці і беларускасьці, я заўсёды размаўляю зь людзьмі, дзе толькі гэта магчыма: на кірмашах, на прадпрыемствах, у сябе на працы, – і я бачу абыякавасьць. І гэтыя людзі далёка неабыякавыя да жыцьця, да саміх сябе, але я бачу вось тую пазыцыю: “Ад мяне нічога не залежыць”. І гэтым прасякнута ўся Ліда, фактычна ўся. Ніводнай дзейнай акцыі апазыцыі, альбо самотныя ўлёткі кааліцыі “5+“, альбо злобныя ўлёткі партыі Зянона Пазьняка. Вось і ўсё. Людзі ня бачаць, яны так і гавораць: “Мы ня бачым нікога”.
(Шэін Зьміцер, Менск) “Пытаньне дэпутатам групы “Рэспубліка”. Ці можна назваць Палату прадстаўнікоў, дэпутатамі якой вы зьяўляецеся, сапраўдным паўнавартасным парлямэнтам? Дзякуй”.
