Найперш я патэлефанаваў Уладзімеру Коласу, былому дырэктару Нацыянальнага гуманітарнага ліцэю, ды спытаўся, ці вядзецца назіраньне за галадоўкай трох дэпутатаў.
(Колас: ) “Мне таксама паведамілі пра гэта. Ну і што? Так”.
(Карэспандэнт: ) “Як вы назіраеце?”
(Колас: ) “Ну як назіраю — не даю ім есьці. Вось і ўсё. Трэба назіраньне — як засьведчыць, што сапраўды галадоўка? І дзеля таго, каб сачыць за станам іхнага здароўя. Таму мы будзем як рада інтэлігенцыі, як грамадзкая ініцыятыва шукаць лекараў, якія бы маглі сачыць за станам іхнага здароўя, а потым вырашаць, якім чынам мы гэта ўсё будзем рабіць”.
(Карэспандэнт: ) “А вас пусьцілі ў Дом ураду?”
(Колас: ) “Не, мяне ў Дом ураду не пусьцілі”.
(Карэспандэнт: ) “Будзеце так, завочна назіраць?”
(Колас: ) “Не, я думаю, што гэтая галадоўка перамесьціцца, так сказаць, на кватэру Фралова, таму што мы ведаем сумныя аб’яўленьні галадоўкі ў тым жа самым будынку і чым гэта скончылася. Таму мы прадбачым, што яна будзе адбывацца ў іншым месцы”.
Спадар Колас меў на ўвазе ноч на 12 красавіка 1995 году, калі група дэпутатаў апазыцыі Беларускага Народнага Фронту на чале зь Зянонам Пазьняком распачала галадоўку проста ў залі паседжаньняў Вярхоўнага Савету, дзе цяпер засядае Палата прадстаўнікоў. Тады дэпутаты засталіся нанач, а начальнік галоўнай управы дзяржаўнай аховы Міхаіл Цесавец паабяцаў мне ды іншым журналістам, што ўначы парлямэнтароў чапаць ня будуць. Насамрэч апазыцыйных дэпутатаў гвалтам выдалілі з Дому ўраду.
Ці не паўторыцца тое самае цяпер? Я зьвязаўся з начальнікам адміністрацыйна-гаспадарчага комплексу “Дом ураду” Філіпам Высоцкім:
(Карэспандэнт: ) “Фралоў, Скрабец і Парфяновіч абвесьцілі галадоўку і сказалі, што будуць галадаваць у сваіх кабінэтах…”
(Высоцкі: ) “Упершыню чую пра гэта, шчыра кажучы…”
(Карэспандэнт: ) “А які рэжым у будынку?”
(Высоцкі: ) “Справа ў тым, што гэта, уласна, ня мой напрамак абсалютна. Курыруе ўсе пытаньні таварыш Хурсін — кіраўнік сакратарыяту. У мяне зусім іншыя функцыі”.
(Карэспандэнт: ) “А вы можаце кантраляваць, што там уначы робіцца?”
(Высоцкі: ) “Не, гэта ня мой напрамак. Тут ёсьць служба бясьпекі”.
Дзяжурны службы бясьпекі прэзыдэнта, якая ахоўвае Дом ураду, сказаў, што інфармацыяй пра галадоўку не валодае, але паабяцаў паінфармаваць мяне пазьней. А прэсавая сакратарка Аляксандра Лукашэнкі Натальля Пяткевіч адразу заявіла, што ані яна, ані ейны шэф галадаваньне дэпутатаў “не камэнтавалі”.
(Колас: ) “Мне таксама паведамілі пра гэта. Ну і што? Так”.
(Карэспандэнт: ) “Як вы назіраеце?”
(Колас: ) “Ну як назіраю — не даю ім есьці. Вось і ўсё. Трэба назіраньне — як засьведчыць, што сапраўды галадоўка? І дзеля таго, каб сачыць за станам іхнага здароўя. Таму мы будзем як рада інтэлігенцыі, як грамадзкая ініцыятыва шукаць лекараў, якія бы маглі сачыць за станам іхнага здароўя, а потым вырашаць, якім чынам мы гэта ўсё будзем рабіць”.
(Карэспандэнт: ) “А вас пусьцілі ў Дом ураду?”
(Колас: ) “Не, мяне ў Дом ураду не пусьцілі”.
(Карэспандэнт: ) “Будзеце так, завочна назіраць?”
(Колас: ) “Не, я думаю, што гэтая галадоўка перамесьціцца, так сказаць, на кватэру Фралова, таму што мы ведаем сумныя аб’яўленьні галадоўкі ў тым жа самым будынку і чым гэта скончылася. Таму мы прадбачым, што яна будзе адбывацца ў іншым месцы”.
Спадар Колас меў на ўвазе ноч на 12 красавіка 1995 году, калі група дэпутатаў апазыцыі Беларускага Народнага Фронту на чале зь Зянонам Пазьняком распачала галадоўку проста ў залі паседжаньняў Вярхоўнага Савету, дзе цяпер засядае Палата прадстаўнікоў. Тады дэпутаты засталіся нанач, а начальнік галоўнай управы дзяржаўнай аховы Міхаіл Цесавец паабяцаў мне ды іншым журналістам, што ўначы парлямэнтароў чапаць ня будуць. Насамрэч апазыцыйных дэпутатаў гвалтам выдалілі з Дому ўраду.
Ці не паўторыцца тое самае цяпер? Я зьвязаўся з начальнікам адміністрацыйна-гаспадарчага комплексу “Дом ураду” Філіпам Высоцкім:
(Карэспандэнт: ) “Фралоў, Скрабец і Парфяновіч абвесьцілі галадоўку і сказалі, што будуць галадаваць у сваіх кабінэтах…”
(Высоцкі: ) “Упершыню чую пра гэта, шчыра кажучы…”
(Карэспандэнт: ) “А які рэжым у будынку?”
(Высоцкі: ) “Справа ў тым, што гэта, уласна, ня мой напрамак абсалютна. Курыруе ўсе пытаньні таварыш Хурсін — кіраўнік сакратарыяту. У мяне зусім іншыя функцыі”.
(Карэспандэнт: ) “А вы можаце кантраляваць, што там уначы робіцца?”
(Высоцкі: ) “Не, гэта ня мой напрамак. Тут ёсьць служба бясьпекі”.
Дзяжурны службы бясьпекі прэзыдэнта, якая ахоўвае Дом ураду, сказаў, што інфармацыяй пра галадоўку не валодае, але паабяцаў паінфармаваць мяне пазьней. А прэсавая сакратарка Аляксандра Лукашэнкі Натальля Пяткевіч адразу заявіла, што ані яна, ані ейны шэф галадаваньне дэпутатаў “не камэнтавалі”.
