(Спадар: ) “У мяне нарадзіўся сын, гэта самая шчасьлівая падзея. Завуць Захарам, будзе хутка год яму”.
(Дзяўчына: ) “У горадзе ўсё файна, і вельмі прыгожыя ёлкі навагоднія”.
(Яе сяброўка: ) “Калі гэтым летам быў выступ “Крамбамбулі”, гэта быў самы добры момант для мяне. Лявон Вольскі выступаў таксама”.
(Сталы спадар: ) “Я сёлета ажаніўся, гэта найбольш запомнілася. І шлюбнае падарожжа ў Варшаву”.
(Спадарыня: ) “Гэты год быў, шчыра кажучы, цяжкі. Але можна адзначыць фэстываль нацыянальных культураў, які ў нас праходзіў у горадзе. Вельмі спадабалася. Хацелася б, каб у наступным годзе жыцьцё стала прасьцейшым”.
(Дзяўчына: ) “Мне 2006 год спадабаўся тым, што я скончыла магістратуру й стала магістрам права. А ўвогуле быў год сабакі, і нічога запамінальнага не адбылося. Праўда, горад стаў паляпшацца. Людзі сталі, напэўна, крыху дабрэйшыя. І на тварах больш усьмешак, хоць зімы не атрымалася, але, я думаю, аптымізм у людзей не зьнікае”.
(Студэнтка: ) “Я думаю, найбольш яскравая падзея году — пабудова Нацыянальнай бібліятэкі. І наш горад у лепшы бок зьмяніўся, стала больш акуратна, утульна. І людзі, напэўна, дабрэйшыя робяцца”. (Хлопец: ) “Чым запомніўся год? Ды нічым. 2006 год дакладна такі ж быў, як 2005-ты”.
(Ягоны сябар: ) “Я зьезьдзіў у Кіеў, паглядзеў — горад вельмі прыгожы. А яшчэ ты працу зьмяніў, і я таксама”.
(Сталая спадарыня: ) “У горадзе стала вельмі цудоўна, чыста, утульна. Жыцьцё цяпер нармальнае. А ў сям’і? Унучка ў мяне прыгожанькая, вось для яе падаруначак купіла да Новага году”.
(Малады спадар: ) “Я памяняў работу, працую цяпер у сэрвісным цэнтры. Але хацелася б, каб людзі сталі крыху дабрэйшыя”.
(Спадар: ) “Што сказаць? Працуем, крыху лягчэй робіцца, і ў горадзе прыгажэй. Стаў трошкі болей зарабляць, памянялі машыну й кватэру пабудавалі сёлета”.
(Малады спадар: ) “Вы ведаеце, з узростам час пачаў бегчы крыху хутчэй. А чым мне год запомніўся? Я зрабіў сваёй каханай дзяўчыне прапанову, і яна пагадзілася выйсьці за мяне замуж у наступным годзе”.
(Дзяўчына: ) “У горадзе ўсё файна, і вельмі прыгожыя ёлкі навагоднія”.
(Яе сяброўка: ) “Калі гэтым летам быў выступ “Крамбамбулі”, гэта быў самы добры момант для мяне. Лявон Вольскі выступаў таксама”.
(Сталы спадар: ) “Я сёлета ажаніўся, гэта найбольш запомнілася. І шлюбнае падарожжа ў Варшаву”.
(Спадарыня: ) “Гэты год быў, шчыра кажучы, цяжкі. Але можна адзначыць фэстываль нацыянальных культураў, які ў нас праходзіў у горадзе. Вельмі спадабалася. Хацелася б, каб у наступным годзе жыцьцё стала прасьцейшым”.
(Дзяўчына: ) “Мне 2006 год спадабаўся тым, што я скончыла магістратуру й стала магістрам права. А ўвогуле быў год сабакі, і нічога запамінальнага не адбылося. Праўда, горад стаў паляпшацца. Людзі сталі, напэўна, крыху дабрэйшыя. І на тварах больш усьмешак, хоць зімы не атрымалася, але, я думаю, аптымізм у людзей не зьнікае”.
(Студэнтка: ) “Я думаю, найбольш яскравая падзея году — пабудова Нацыянальнай бібліятэкі. І наш горад у лепшы бок зьмяніўся, стала больш акуратна, утульна. І людзі, напэўна, дабрэйшыя робяцца”. (Хлопец: ) “Чым запомніўся год? Ды нічым. 2006 год дакладна такі ж быў, як 2005-ты”.
(Ягоны сябар: ) “Я зьезьдзіў у Кіеў, паглядзеў — горад вельмі прыгожы. А яшчэ ты працу зьмяніў, і я таксама”.
(Сталая спадарыня: ) “У горадзе стала вельмі цудоўна, чыста, утульна. Жыцьцё цяпер нармальнае. А ў сям’і? Унучка ў мяне прыгожанькая, вось для яе падаруначак купіла да Новага году”.
(Малады спадар: ) “Я памяняў работу, працую цяпер у сэрвісным цэнтры. Але хацелася б, каб людзі сталі крыху дабрэйшыя”.
(Спадар: ) “Што сказаць? Працуем, крыху лягчэй робіцца, і ў горадзе прыгажэй. Стаў трошкі болей зарабляць, памянялі машыну й кватэру пабудавалі сёлета”.
(Малады спадар: ) “Вы ведаеце, з узростам час пачаў бегчы крыху хутчэй. А чым мне год запомніўся? Я зрабіў сваёй каханай дзяўчыне прапанову, і яна пагадзілася выйсьці за мяне замуж у наступным годзе”.
