Паўгоду таму Савет Міністраў прыняў пастанову аб пашырэньні сьпісу тавараў, гандаль якімі дазваляецца пры наяўнасьці на іх спэцыяльных марак. Кантроль за рэалізацыяй дакумэнта ўскладзены на Міністэрства падаткаў і збораў. Гаворыць яго афіцыйны прадстаўнік Юры Канавалаў:
(Канавалаў: ) “Ад 8 сьнежня забараняецца без нанясеньня кантрольных знакаў прадаваць каву, гарбату, біялягічна актыўныя дабаўкі да ежы, абутак, аўдыякасэты, кампакт-дыскі, кінавідэафільмы, плюс мабільныя тэлефоны”.
Маркіроўка тавараў у Беларусі ідэнтыфікацыйнымі знакамі ўпершыню была ўведзеная ў сакавіку 2005 году. Як вынікае з тлумачэньня афіцыйных асобаў, гэтага патрабавала эканамічная бясьпека дзяржавы. Пры дапамозе знакаў дзяржава ставіла задачу барацьбы з ценявым бізнэсам, зьвязаным з імпартам замежнай прадукцыі. Цяпер урад вырашыў скарыстаць досьвед маркіраваньня для новых тавараў. Як ставяцца да гэтага гандляры? Гаворыць старшыня рэспубліканскай каардынацыйнай рады індывідуальных прадпрымальнікаў Анатоль Зьмітровіч:
(Зьмітровіч: ) “Ад прадпрымальнікаў патокі грошай у бюджэт не павялічацца, таму што ў іх фіксаваная стаўка падатку, якую яны плацяць. Тое, што наклеіць марку і пры гэтым павялічыцца якасьць тавару, як яны кажуць, таксама не адпавядае рэчаіснасьці. Па трэцяе, для насельніцтва гэта ўсё роўна: будзе там марка ці яе не будзе”.
Як лічаць гандляры, маркіроўка значна абцяжарыць іх працу. Так мяркуе, напрыклад, Аляксандр Сталяроў з Оршы:
(Сталяроў: ) “Маркі ж нельга клеіць. Іх трэба клеіць па-за тэрыторыяй рэспублікі. Ёсьць такі ўказ, у якім сказана, што юрыдычнымі і фізычным асобам зь ліку прадпрымальнікаў забараняецца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь клеіць акцызныя маркі. Але як гэта будзе выконвацца – ня ведаю. Якая з гэтага ўсяго выснова? Гандаль даўно стаў нявыгаднай справай”.
(Канавалаў: ) “Ад 8 сьнежня забараняецца без нанясеньня кантрольных знакаў прадаваць каву, гарбату, біялягічна актыўныя дабаўкі да ежы, абутак, аўдыякасэты, кампакт-дыскі, кінавідэафільмы, плюс мабільныя тэлефоны”.
Маркіроўка тавараў у Беларусі ідэнтыфікацыйнымі знакамі ўпершыню была ўведзеная ў сакавіку 2005 году. Як вынікае з тлумачэньня афіцыйных асобаў, гэтага патрабавала эканамічная бясьпека дзяржавы. Пры дапамозе знакаў дзяржава ставіла задачу барацьбы з ценявым бізнэсам, зьвязаным з імпартам замежнай прадукцыі. Цяпер урад вырашыў скарыстаць досьвед маркіраваньня для новых тавараў. Як ставяцца да гэтага гандляры? Гаворыць старшыня рэспубліканскай каардынацыйнай рады індывідуальных прадпрымальнікаў Анатоль Зьмітровіч:
(Зьмітровіч: ) “Ад прадпрымальнікаў патокі грошай у бюджэт не павялічацца, таму што ў іх фіксаваная стаўка падатку, якую яны плацяць. Тое, што наклеіць марку і пры гэтым павялічыцца якасьць тавару, як яны кажуць, таксама не адпавядае рэчаіснасьці. Па трэцяе, для насельніцтва гэта ўсё роўна: будзе там марка ці яе не будзе”.
Як лічаць гандляры, маркіроўка значна абцяжарыць іх працу. Так мяркуе, напрыклад, Аляксандр Сталяроў з Оршы:
(Сталяроў: ) “Маркі ж нельга клеіць. Іх трэба клеіць па-за тэрыторыяй рэспублікі. Ёсьць такі ўказ, у якім сказана, што юрыдычнымі і фізычным асобам зь ліку прадпрымальнікаў забараняецца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь клеіць акцызныя маркі. Але як гэта будзе выконвацца – ня ведаю. Якая з гэтага ўсяго выснова? Гандаль даўно стаў нявыгаднай справай”.
