Праслухаўшы справаздачу ўраду, зь якой выступіў віцэ-прэм’ер Віктар Бура, дэпутат Здановіч пацікавіўся: калі ў краіне ўсё так добра, навошта ініцыяваць скарачэньне пэнсіяў былым вайскоўцам і прадстаўнікам іншых сілавых структураў? І ці будзе ўрад сапраўды гэта рабіць?
Віце-прэм’ер, адказваючы дэпутату, сказаў, што такое пытаньне сапраўды вывучаецца:
(Бура: ) “Пры ўсім маім жаданьні быць дакладным у адказе на пытаньне, я гэтага зрабіць не змагу, паколькі ўсё, што тычыцца сацыяльных гарантыяў і сацыяльных дабротаў, самым сур’ёзным чынам разглядаецца ўрадам. Пытаньне знаходзіцца ў дынаміцы, яно разглядаецца. Мы праводзім сустрэчы, кансультацыі, нарады разам з адміністрацыяй прэзыдэнта. Мабыць, сёньня выніковага адказу вы сапраўды не атрымаеце”.
Пазьней яшчэ адзін дэпутат зьвярнуўся з тым жа пытаньнем да намесьніка міністра фінансаў Івана Шунька. Той толькі адказаў: хіба ж намесьнік міністра можа сказаць больш, чым віцэ-прэм’ер? А на пытаньне, як наагул паўстала гэтая ідэя, намесьнік міністра адказаў:
(Шунько: ) “Гэта заўжды тычыцца таго, як зэканоміць грошы, як зэканоміць бюджэтныя грошы”.
У верасьні сярэдняя пэнсія звычайнага беларускага пэнсіянэра складала прыкладна 260 тысяч рублёў. А, прыкладам, адстаўны палкоўнік атрымліваў 680 тысяч.
Эканаміст Канстанцін Скуратовіч называе такія лічбы: у лістападзе пэнсія ў Беларусі ўзрасьце на 9%. Для гэтага зь бюджэту дадаткова спатрэбіцца 70 мільярдаў рублёў. Гэта менш, чым можна зэканоміць на сілавіках.
(Скуратовіч: ) “Я размаўляю з былымі вайскоўцамі. Абсалютная бальшыня цалкам задаволеная сваім станам. Яны атрымліваюць добрую пэнсію, шмат хто зь іх яшчэ працуе, паколькі яны маглі спыніць службу ў 45 гадоў. Як адрэагуюць людзі, калі такое здарыцца? Гэта пытаньне хутчэй для палітоляга альбо псыхоляга, альбо сацыёляга”.
Сацыёляг Алег Манаеў бачыць у магчымым разьвіцьці падзеяў некалькі варыянтаў:
(Манаеў: ) “Гэта можа быць пададзена як усталяваньне пэўнай справядлівасьці, паколькі іншыя пэнсіянэры абураюцца: чаму сілавікі, так бы мовіць, белая костка сярод іх? Другі варыянт — наўмысна ўзьняць гэтае пытаньне, а потым Лукашэнка адкруціць яго назад, як гэта было ў свой час з цэнамі. Яшчэ варыянт — гэта рэакцыя на тое, што цэны на газ будуць расьці, і ўлады ўжо шукаюць, дзе знайсьці грошы — тут падціснуць, там падціснуць”.
Віце-прэм’ер, адказваючы дэпутату, сказаў, што такое пытаньне сапраўды вывучаецца:
(Бура: ) “Пры ўсім маім жаданьні быць дакладным у адказе на пытаньне, я гэтага зрабіць не змагу, паколькі ўсё, што тычыцца сацыяльных гарантыяў і сацыяльных дабротаў, самым сур’ёзным чынам разглядаецца ўрадам. Пытаньне знаходзіцца ў дынаміцы, яно разглядаецца. Мы праводзім сустрэчы, кансультацыі, нарады разам з адміністрацыяй прэзыдэнта. Мабыць, сёньня выніковага адказу вы сапраўды не атрымаеце”.
Пазьней яшчэ адзін дэпутат зьвярнуўся з тым жа пытаньнем да намесьніка міністра фінансаў Івана Шунька. Той толькі адказаў: хіба ж намесьнік міністра можа сказаць больш, чым віцэ-прэм’ер? А на пытаньне, як наагул паўстала гэтая ідэя, намесьнік міністра адказаў:
(Шунько: ) “Гэта заўжды тычыцца таго, як зэканоміць грошы, як зэканоміць бюджэтныя грошы”.
У верасьні сярэдняя пэнсія звычайнага беларускага пэнсіянэра складала прыкладна 260 тысяч рублёў. А, прыкладам, адстаўны палкоўнік атрымліваў 680 тысяч.
Эканаміст Канстанцін Скуратовіч называе такія лічбы: у лістападзе пэнсія ў Беларусі ўзрасьце на 9%. Для гэтага зь бюджэту дадаткова спатрэбіцца 70 мільярдаў рублёў. Гэта менш, чым можна зэканоміць на сілавіках.
(Скуратовіч: ) “Я размаўляю з былымі вайскоўцамі. Абсалютная бальшыня цалкам задаволеная сваім станам. Яны атрымліваюць добрую пэнсію, шмат хто зь іх яшчэ працуе, паколькі яны маглі спыніць службу ў 45 гадоў. Як адрэагуюць людзі, калі такое здарыцца? Гэта пытаньне хутчэй для палітоляга альбо псыхоляга, альбо сацыёляга”.
Сацыёляг Алег Манаеў бачыць у магчымым разьвіцьці падзеяў некалькі варыянтаў:
(Манаеў: ) “Гэта можа быць пададзена як усталяваньне пэўнай справядлівасьці, паколькі іншыя пэнсіянэры абураюцца: чаму сілавікі, так бы мовіць, белая костка сярод іх? Другі варыянт — наўмысна ўзьняць гэтае пытаньне, а потым Лукашэнка адкруціць яго назад, як гэта было ў свой час з цэнамі. Яшчэ варыянт — гэта рэакцыя на тое, што цэны на газ будуць расьці, і ўлады ўжо шукаюць, дзе знайсьці грошы — тут падціснуць, там падціснуць”.
