Пра пляны выехаць у панядзелак у Шклоў, каб сустрэцца зь Міколам Астрэйкам, адвакатка Валянціна Шаханцова расказала яшчэ ў мінулы чацьвер.
Напярэдадні гэтыя пляны не зьмяніліся: адвакат мяркуе, што ў першай палове дня ёй удасца сустрэцца зь Міколам, які да панядзелка пройдзе карантын ды атрымае разьмеркаваньне ў атрад. А ў нядзелю стала вядома, што й бацькі Міколы Астрэйкі вырашылі ехаць разам з адвакаткай.
Сваімі спадзяваньнямі на вынік гэтай паездкі падзялілася маці актывіста Яўгенія Астрэйка:
(Яўгенія Астрэйка: ) “У панядзелак зьбіраемся ехаць у Шклоў: адвакат і я з бацькам. Паспрабуем перадаць Міколу цёплыя рэчы, бо ўжо стала вельмі холадна, а калі ўдасца, перадамо й прадукты. Спадзяемся на тое, што адвакат зь ім пабачыцца, і я хачу дамовіцца пра тое, калі мне да яго можна будзе прыехаць на спатканьне. Вельмі, вядома, для нас нязручна і цяжка, што гэта Шклоў, што так далёка. Але што зробіш”.
З апошняга ліста Міколы Астрэйкі дамоў сваякі зразумелі, што ён яшчэ ня ведаў пра нараджэньне дачкі, якую назвалі Лізай. Яўгенія Астрэйка сказала, што возьме з сабой фатаздымкі ўнучкі, якія Міколу пакажа адвакатка Валянціна Шаханцова.
Падчас нашай тэлефоннай размовы нечакана ў слухаўцы пачуўся дзіцячы плач. Аказваецца, Яўгенія Астрэйка ўзяла ўнучку на рукі і гэтак на стужцы запісаўся голас дзесяцідзённай Лізы Астрэйкі.
(Яўгенія Астрэйка: ) “Вось малянятка нашае плача. Цішэй, Лізачка, цішэй. Усё, Алег, да пабачэньня”.
Мікола Астрэйка быў асуджаны на 2 гады зьняволеньня за дзеяньні ад імя незарэгістраванай арганізацыі. Нагадаю, ён узначальваў моладзевую арганізацыю “Партнэрства”, што займалася праектамі сацыяльнай дапамогі, а падчас прэзыдэнцкіх выбараў у сакавіку плянавала наладзіць незалежнае назіраньне.
Разам зь Міколам асудзілі Эніру Браніцкую і Аляксандра Шалайку, якія ўжо вышлі на волю пасьля 6 месяцаў арышту, а таксама Цімафея Дранчука – ён пакараны годам пазбаўленьня волі. Цімафей трапіў у менскую калёнію. 13 кастрычніка зь Цімафеем у калёніі сустракаўся ягоны бацька Валер Дранчук. Спадар Дранчук расказаў, што яму ўдалося перадаць сыну цёплую вопратку, бо ў калёніі апошнімі днямі вельмі холадна. Паводле Валера Дранчука, настрой у ягонага сына бадзёры: малады чалавек спадзяецца на датэрміновае вызваленьне, паколькі ўжо адбыў болей за палову свайго тэрміну.
Напярэдадні гэтыя пляны не зьмяніліся: адвакат мяркуе, што ў першай палове дня ёй удасца сустрэцца зь Міколам, які да панядзелка пройдзе карантын ды атрымае разьмеркаваньне ў атрад. А ў нядзелю стала вядома, што й бацькі Міколы Астрэйкі вырашылі ехаць разам з адвакаткай.
Сваімі спадзяваньнямі на вынік гэтай паездкі падзялілася маці актывіста Яўгенія Астрэйка:
(Яўгенія Астрэйка: ) “У панядзелак зьбіраемся ехаць у Шклоў: адвакат і я з бацькам. Паспрабуем перадаць Міколу цёплыя рэчы, бо ўжо стала вельмі холадна, а калі ўдасца, перадамо й прадукты. Спадзяемся на тое, што адвакат зь ім пабачыцца, і я хачу дамовіцца пра тое, калі мне да яго можна будзе прыехаць на спатканьне. Вельмі, вядома, для нас нязручна і цяжка, што гэта Шклоў, што так далёка. Але што зробіш”.
З апошняга ліста Міколы Астрэйкі дамоў сваякі зразумелі, што ён яшчэ ня ведаў пра нараджэньне дачкі, якую назвалі Лізай. Яўгенія Астрэйка сказала, што возьме з сабой фатаздымкі ўнучкі, якія Міколу пакажа адвакатка Валянціна Шаханцова.
Падчас нашай тэлефоннай размовы нечакана ў слухаўцы пачуўся дзіцячы плач. Аказваецца, Яўгенія Астрэйка ўзяла ўнучку на рукі і гэтак на стужцы запісаўся голас дзесяцідзённай Лізы Астрэйкі.
(Яўгенія Астрэйка: ) “Вось малянятка нашае плача. Цішэй, Лізачка, цішэй. Усё, Алег, да пабачэньня”.
Мікола Астрэйка быў асуджаны на 2 гады зьняволеньня за дзеяньні ад імя незарэгістраванай арганізацыі. Нагадаю, ён узначальваў моладзевую арганізацыю “Партнэрства”, што займалася праектамі сацыяльнай дапамогі, а падчас прэзыдэнцкіх выбараў у сакавіку плянавала наладзіць незалежнае назіраньне.
Разам зь Міколам асудзілі Эніру Браніцкую і Аляксандра Шалайку, якія ўжо вышлі на волю пасьля 6 месяцаў арышту, а таксама Цімафея Дранчука – ён пакараны годам пазбаўленьня волі. Цімафей трапіў у менскую калёнію. 13 кастрычніка зь Цімафеем у калёніі сустракаўся ягоны бацька Валер Дранчук. Спадар Дранчук расказаў, што яму ўдалося перадаць сыну цёплую вопратку, бо ў калёніі апошнімі днямі вельмі холадна. Паводле Валера Дранчука, настрой у ягонага сына бадзёры: малады чалавек спадзяецца на датэрміновае вызваленьне, паколькі ўжо адбыў болей за палову свайго тэрміну.
