Да канца 1980-х Клімовіч заставаўся пад наглядам КГБ, але і ў той пэрыяд не пакідаў супраціву: наладжваў сувязі паміж вэтэранамі ГУЛАГу, працаваў над успамінамі, якія пад назваю “Конец Горлага” выйшлі асобнай 350-старонкавай кнігаю ў 1999-м. На той час імя правадыра легендарнага паўстаньня і, дарэчы, аўтара ягонага гімну было добра вядомае ня толькі ў Беларусі. Клімовіч выступаў на міжнародных канфэрэнцыях і на мітынгах, актыўна супрацоўнічаў з расейскім “Мэмарыялам” і “Мартыралёгам Беларусі”. Ён палымяна й доказна абвяргаў культываваную за савецкім часам дый пазьней думку аб “пакорліва-талерантным” няўдзеле беларусаў у антысталінскім супраціве. Найяскравейшым у арсэнале яго доказаў было тое самае Нарыльскае паўстаньне, у якім бралі ўдзел болей за пяць тысяч беларусаў, чацьвёра зь якіх узначальвалі паўстанцкія камітэты.
чытайце ўвесь тэкст перадчы
чытайце ўвесь тэкст перадчы