У 1936-м па маладога супрацоўніка Беларускага радыё прыехаў варанок. Нічога ўцямнага сьледчыя НКВД сфабрыкаваць ня здолелі, але прысуд быў бязьлітасны: 10 гадоў канцлягеру, якія Сяргей Іванавіч адседзеў ад званка да званка, да тонкасьцяў спасьцігнуўшы навуку лесапавалу. Аднак нават у тых нечалавечых умовах ён заставаўся літаратарам: пісаў на лягерным матэрыяле п’есы і сам выконваў у іх ролі.
Сустрэча з воляю была нядоўгай: пасьля трох гадоў настаўнічаньня на Случчыне па Грахоўскага зноў прыйшлі. Гэтым разам вырак гучаў і наогул безнадзейна: вечнае пасяленьне ў Сібіры.
Увесь тэкст
Сустрэча з воляю была нядоўгай: пасьля трох гадоў настаўнічаньня на Случчыне па Грахоўскага зноў прыйшлі. Гэтым разам вырак гучаў і наогул безнадзейна: вечнае пасяленьне ў Сібіры.
Увесь тэкст