(Карэспандэнтка: ) “Цяпер мы стаім каля амбасады ЗША. Сёньня тут прыспушчаны дзяржаўны сьцяг у памяць гадавіны трагедыі. Як вы лічыце, што зьмянілася ў сьвеце пасьля 11 верасьня 2001 году?”
(Юнак: ) “Па-мойму, нічога не зьмянілася, але стаў больш жорсткім мытны й памежны кантроль у аэрапортах, вось і ўсё”.
(Спадарыня: ) “Пасьля трагедыі нічога не памянялася. Як было ўсё, так яно й ёсьць. Проста сталі больш берагчы самі сябе, і ўсё”.
(Юнак: ) “Такіх трагедыяў было шмат і дагэтуль, і яны нічога не зьмянілі. Паўплывалі толькі на сьвядомасьць тых людзей, якія пацярпелі ад трагедыі непасрэдна”.
(Спадарыня: ) “Мне падаецца, што зьмены заўсёды ёсьць. Была там трагедыя, не было — але зьмены заўсёды ёсьць. Але раней мы ня ведалі гэткай велізарнай трагедыі. Відаць, усё ад нас, ад людзей залежыць”.
(Карэспандэнтка: ) “Пасьля гэтай трагедыі ці памянялася нешта ў сьвеце, як вы лічыце?”
(Спадар: ) “Я ніколі не задумваюся над такімі пытаньнямі, бо гэта мяне ня тычыцца ніякім чынам, і, адпаведна, мяне асабіста гэта не цікавіць”.
(Спадар: ) “Канечне. Стала больш зразумела, што жыць стала больш небясьпечна з-за гэтых тэрарыстаў. Паглядзець хаця б на Маскву, на ўсе гэтыя тэрарыстычныя акты”.
(Юначка: ) “Ня ведаю, пэўна, у вялікіх гарадах людзі сталі больш асьцерагацца”.
(Юнак: ) “Канечне, я думаю, шмат што зьмянілася. У аэрапортах стала больш жорсткая сыстэма. І ўвогуле, насамрэч страху ў людзей стала больш”.
(Спадар: ) “На маю думку, мала што зьмянілася, але тэрарызм — гэта страшна. І на гэтую зьяву больш увагі зьвяртаюць і палітыкі, і простыя людзі. Вялікі боль і амэрыканскага народу, і беларускі выказаў сваё спачуваньне. Як пазбавіцца ад гэтага? Ня ведаю, гэта ўжо справа палітыкаў, кіраўніцтва дзяржаваў. На маю думку, людзі спадзяюцца на лепшае”.
(Юнак: ) “Па-мойму, нічога не зьмянілася, але стаў больш жорсткім мытны й памежны кантроль у аэрапортах, вось і ўсё”.
(Спадарыня: ) “Пасьля трагедыі нічога не памянялася. Як было ўсё, так яно й ёсьць. Проста сталі больш берагчы самі сябе, і ўсё”.
(Юнак: ) “Такіх трагедыяў было шмат і дагэтуль, і яны нічога не зьмянілі. Паўплывалі толькі на сьвядомасьць тых людзей, якія пацярпелі ад трагедыі непасрэдна”.
(Спадарыня: ) “Мне падаецца, што зьмены заўсёды ёсьць. Была там трагедыя, не было — але зьмены заўсёды ёсьць. Але раней мы ня ведалі гэткай велізарнай трагедыі. Відаць, усё ад нас, ад людзей залежыць”.
(Карэспандэнтка: ) “Пасьля гэтай трагедыі ці памянялася нешта ў сьвеце, як вы лічыце?”
(Спадар: ) “Я ніколі не задумваюся над такімі пытаньнямі, бо гэта мяне ня тычыцца ніякім чынам, і, адпаведна, мяне асабіста гэта не цікавіць”.
(Спадар: ) “Канечне. Стала больш зразумела, што жыць стала больш небясьпечна з-за гэтых тэрарыстаў. Паглядзець хаця б на Маскву, на ўсе гэтыя тэрарыстычныя акты”.
(Юначка: ) “Ня ведаю, пэўна, у вялікіх гарадах людзі сталі больш асьцерагацца”.
(Юнак: ) “Канечне, я думаю, шмат што зьмянілася. У аэрапортах стала больш жорсткая сыстэма. І ўвогуле, насамрэч страху ў людзей стала больш”.
(Спадар: ) “На маю думку, мала што зьмянілася, але тэрарызм — гэта страшна. І на гэтую зьяву больш увагі зьвяртаюць і палітыкі, і простыя людзі. Вялікі боль і амэрыканскага народу, і беларускі выказаў сваё спачуваньне. Як пазбавіцца ад гэтага? Ня ведаю, гэта ўжо справа палітыкаў, кіраўніцтва дзяржаваў. На маю думку, людзі спадзяюцца на лепшае”.
