(Карэспандэнт: ) “Спадар Чэслаў, вы даволі даўно ведалі Янку Брыля – як вы зь ім пазнаёміліся, як гэта адбылося?”
(Сэнюх: ) “Мы пазнаёміліся ў 90-м годзе, хаця бачыў спадара Брыля яшчэ раней, калі я пачаў перакладаць “Быстры Нёман” і іншыя ягоныя творы. Кніжка маіх перакладаў Брыля была выдадзенага Дзяржаўным выдавецкім інстытутам у 1989 годзе. Але пазнаёміліся мы у 90-м на радзіме Коласа, дзе мы хадзілі па гэтых памятных месцах. Размаўлялі тады пра тое, што “Пан Тадэвуш” ужо столькі разоў быў перакладзены на беларускую мову, а вось “Новую зямлю” на польскую мову яшчэ ніхто не ўзяўся перакладаць. У пэўны момант ён паглядзеў на мяне і кажа – а можа ты ўзяўся б за гэта? І так пачалася мая дзесяцігадовая цяжкая праца над перакладам “Новай зямлі” , якая пасьпяхова скончылася выданьнем кніжкі ў 2002 годзе. Я кажу, што гэты пераклад, гэта праца майго жыцьця”.
(Карэспандэнт: ) “Янка Брыль нядрэнна ведаў польскую мову....
(Сэнюх: ) “Ён выдатна ведаў польскую мову! Калі я пачаў перакладаць, дык дасылаў першыя перакладзеныя песьні з “Новай зямлі” і ён заахвочваў мяне, прызнаваў, што пераклад добры. Так што спадар Янка Брыль вельмі шмат чаго добрага зрабіў для мяне і я ўдзячны яму за тое, што ён заахвоціў мяне да гэтай цяжкай працы. Думаю, што і ў беларускай і ў польскай літаратуры яго будуць памятаць за гэта таксама... Няхай сьпіць спакойна ў беларускай зямлі, няхай... ну раптам стала мне не хапаць беларускіх словаў: «Wieczne odpocznienie racz mu dać Panie…»
(Карэспандэнт: ) «Сьмерць Янкі Брыля гэта вялікая страта для беларускай літаратуры?»
(Сэнюх: ) «Канешне, вельмі вялікая. Я ня ведаю, ці будзе нехта, хто зможа запоўніць яе… Янка Брыль... ведаеце, не хапае мне словаў беларускіх. Гэта занадта цяжкая навіна для мяне, каб пагадзіцца зь ёю. Больш не магу гаварыць»
(Сэнюх: ) “Мы пазнаёміліся ў 90-м годзе, хаця бачыў спадара Брыля яшчэ раней, калі я пачаў перакладаць “Быстры Нёман” і іншыя ягоныя творы. Кніжка маіх перакладаў Брыля была выдадзенага Дзяржаўным выдавецкім інстытутам у 1989 годзе. Але пазнаёміліся мы у 90-м на радзіме Коласа, дзе мы хадзілі па гэтых памятных месцах. Размаўлялі тады пра тое, што “Пан Тадэвуш” ужо столькі разоў быў перакладзены на беларускую мову, а вось “Новую зямлю” на польскую мову яшчэ ніхто не ўзяўся перакладаць. У пэўны момант ён паглядзеў на мяне і кажа – а можа ты ўзяўся б за гэта? І так пачалася мая дзесяцігадовая цяжкая праца над перакладам “Новай зямлі” , якая пасьпяхова скончылася выданьнем кніжкі ў 2002 годзе. Я кажу, што гэты пераклад, гэта праца майго жыцьця”.
(Карэспандэнт: ) “Янка Брыль нядрэнна ведаў польскую мову....
(Сэнюх: ) “Ён выдатна ведаў польскую мову! Калі я пачаў перакладаць, дык дасылаў першыя перакладзеныя песьні з “Новай зямлі” і ён заахвочваў мяне, прызнаваў, што пераклад добры. Так што спадар Янка Брыль вельмі шмат чаго добрага зрабіў для мяне і я ўдзячны яму за тое, што ён заахвоціў мяне да гэтай цяжкай працы. Думаю, што і ў беларускай і ў польскай літаратуры яго будуць памятаць за гэта таксама... Няхай сьпіць спакойна ў беларускай зямлі, няхай... ну раптам стала мне не хапаць беларускіх словаў: «Wieczne odpocznienie racz mu dać Panie…»
(Карэспандэнт: ) «Сьмерць Янкі Брыля гэта вялікая страта для беларускай літаратуры?»
(Сэнюх: ) «Канешне, вельмі вялікая. Я ня ведаю, ці будзе нехта, хто зможа запоўніць яе… Янка Брыль... ведаеце, не хапае мне словаў беларускіх. Гэта занадта цяжкая навіна для мяне, каб пагадзіцца зь ёю. Больш не магу гаварыць»