У маскоўскім офісе кампаніі “РыбОхотСоюз” трафэйнае паляваньне ў Беларусі называюць захапляльным. Са словаў мэнэджара Алега Цітова, усяго 7 – 8 гадзінаў язды па добрай дарозе – і можна расчахляць стрэльбы.
(Цітоў: ) “Вялікая колькасьць зьвяроў у Беларусі, шчыльнасьць высокая. Тут раней адкрываецца паляваньне і каштуе прыкладна 60 эўра за суткі”.
На хвалі папулярнасьці паляваньня ў Беларусі цяпер разгараецца канфлікт у Слуцку. Паводле старшыні раённага таварыства паляўнічых Генадзя Пенязя, гэтую грамадзкую арганізацыю ўлады вымушаюць аддаць тамтэйшыя ўгодзьдзі прыватнікам.
(Пенязь: ) “Я ня даў згоды, дык аблвыканкам закрыў паляваньне на качак пад выглядам таго, што тут адбываліся буры. Пасьля закрылі паляваньне на капытных. Але ж людзі складкі плацяць. Пачалі многія сыходзіць. Хаця й кажуць, што заробкі ў вёсцы вялікія, але гэта толькі на паперы”.
У Менскай абласной арганізацыі паляўнічых пацьвярджаюць інфармацыю, што тэндэнцыя на зьмяншэньне колькаснага складу таварыства мае ўстойлівы характар.
(Кучко: ) “Грашовыя паборы з паляўнічых стала павялічваюцца. Рэгістрацыя – пяць базавых велічыняў, перарэгістрацыя – дзьве, дадатковы збор – палавіна базавай. Плюс яшчэ інспэкцыя жорстка ставіцца да людзей”.
(Карэспандэнт: ) “Маеце на ўвазе інспэкцыю па ахове жывёльнага і расьліннага сьвету пры прэзыдэнту?”
(Кучко: ) “Так. Людзі выйшлі адпачываць, а іх трасуць, як злодзеяў”.
Адхіленьне шараговых аматараў ад паляваньня ў мясцовых лясох нясе адмоўныя наступствы, лічыць эколяг Валеры Дранчук.
(Дранчук: ) “Назіраецца камэрцыялізацыя з боку бюракратыі: прадаць ліцэнзію і ўзяць грошы. Няма палітыкі зваротнай сувязі, каб паляўнічыя працавалі на прыроду – маглі б заступацца за крыніцу, за забалочваньне, за паплавы. Гэта ж ніва іхнага ўлюбёнага занятку. Няма сёньня цікавасьці адшукаць паляўнічых сярод простых мясцовых людзей. Арыентацыя – на міжнародны турызм, каб тураў было больш. Каб у сваю казну пакласьці як мага больш даляраў”.
(Цітоў: ) “Вялікая колькасьць зьвяроў у Беларусі, шчыльнасьць высокая. Тут раней адкрываецца паляваньне і каштуе прыкладна 60 эўра за суткі”.
На хвалі папулярнасьці паляваньня ў Беларусі цяпер разгараецца канфлікт у Слуцку. Паводле старшыні раённага таварыства паляўнічых Генадзя Пенязя, гэтую грамадзкую арганізацыю ўлады вымушаюць аддаць тамтэйшыя ўгодзьдзі прыватнікам.
(Пенязь: ) “Я ня даў згоды, дык аблвыканкам закрыў паляваньне на качак пад выглядам таго, што тут адбываліся буры. Пасьля закрылі паляваньне на капытных. Але ж людзі складкі плацяць. Пачалі многія сыходзіць. Хаця й кажуць, што заробкі ў вёсцы вялікія, але гэта толькі на паперы”.
У Менскай абласной арганізацыі паляўнічых пацьвярджаюць інфармацыю, што тэндэнцыя на зьмяншэньне колькаснага складу таварыства мае ўстойлівы характар.
(Кучко: ) “Грашовыя паборы з паляўнічых стала павялічваюцца. Рэгістрацыя – пяць базавых велічыняў, перарэгістрацыя – дзьве, дадатковы збор – палавіна базавай. Плюс яшчэ інспэкцыя жорстка ставіцца да людзей”.
(Карэспандэнт: ) “Маеце на ўвазе інспэкцыю па ахове жывёльнага і расьліннага сьвету пры прэзыдэнту?”
(Кучко: ) “Так. Людзі выйшлі адпачываць, а іх трасуць, як злодзеяў”.
Адхіленьне шараговых аматараў ад паляваньня ў мясцовых лясох нясе адмоўныя наступствы, лічыць эколяг Валеры Дранчук.
(Дранчук: ) “Назіраецца камэрцыялізацыя з боку бюракратыі: прадаць ліцэнзію і ўзяць грошы. Няма палітыкі зваротнай сувязі, каб паляўнічыя працавалі на прыроду – маглі б заступацца за крыніцу, за забалочваньне, за паплавы. Гэта ж ніва іхнага ўлюбёнага занятку. Няма сёньня цікавасьці адшукаць паляўнічых сярод простых мясцовых людзей. Арыентацыя – на міжнародны турызм, каб тураў было больш. Каб у сваю казну пакласьці як мага больш даляраў”.