Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Канфіскацыя маёнткаў паўстанцаў 1863 г. была спыненая праз 10 гадоў


Іна Студзінская, Менск 23 траўня 1873 года быў падпісаны імпэратарскі Ўказ аб спыненьні ў Заходніх губэрніях царскай Расеі судовых справаў па канфіскацыі маёнткаў удзельнікаў паўстаньня 1863-64 гадоў.

Царскім указам загадвалася спыніць усе судовыя справы аб канфіскацыі маёмасьці за ўдзел у паўстаньні 1863 года. Гісторык Андрэй Кіштымаў:

(Кіштымаў: ) "Гэта пастанова тычылася справаў аб маёмаснай адказнасьці мяцежнікаў – то бок удзельнікаў паўстаньня, забітых у шайках (паўстанскіх аддзелах) альбо бязь вестак зьніклых падчас альбо пасьля паўстаньня. Гэта таксама абараняла інтарэсы нашчадкаў паўстанцаў".

Згодна з царскім указам, забаранялася і ў будучым заводзіць новыя канфіскацыйныя справы супраць нашчадкаў мяцежнікаў. Паводле зьвестак Міністэрства дзяржаўных маёмасьцяў, да верасьня 1873 года ў Віленскай, Гарадзенскай, Кіеўскай, Падольскай і Валынскай губэрніях пад арыштам было 44 маёнткі і 5 гарадзкіх дамоў, якія належалі пераважна зьніклым падчас паўстаньня.

Паўстанцам і іх нашчадкам вярталіся яшчэ і грашовыя сродкі, якія паступалі ад сялянаў у выглядзе выкупных плацяжоў (нагадаем, у 1861 годзе было скасаванае прыгоннае права).

Камэнтар гісторыка Андрэя Кіштымава:

(Кіштымаў: ) "З аднаго боку, мы бачым праяўленьне высокай прававой культуры – то бок, сьледзтва скончанае, забудзьце, і ніякага звароту ня будзе. Зь іншага боку, ня будзем забывацца, гэта адбылося праз 10 год пасьля паўстаньня, і гэта амністыя. Але гэта яшчэ і сьведчаньне таго, што нават праз 10 гадоў пасьля паўстаньня працягваліся судовыя справы па маёмасьці паўстанцаў. 10 гадоў, як паўстаньне адпалыхала, але дым ішоў".
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG