Я засьпела галоўнага рэдактара “Нашай Нівы” Андрэя Дынька за падрыхтоўкай звароту да літоўскага ўраду.
(Дынько: ) “Мы прынялі рашэньне зьвярнуцца да ўраду Літоўскай рэспублікі, міністэрстваў культуры іншых краінаў, міжнародных арганізацыяў з просьбай, каб яны хадайнічалі перад ЮНЭСКО аб уключэньні газэты “Наша Ніва” ў сьпіс нематэрыяльнай спадчыны чалавецтва ЮНЭСКО. Гэта было б сымбалічна і вельмі важна ў гэтай сытцуацыі. Мы будзем абскарджваць гэты ліст”.
Ліст за подпісам намесьніка старшыні Менгарвыканкаму спадара Міхаіла Ціцянкова аб нямэтазгоднасьці разьмяшчэньня “Нашай Нівы” у сталіцы быў атрыманы ў адказ на заяву рэдакцыі аб перарэгістрацыі. Я зьвярнулася па тлумачэньні да кіраўніка ідэалягічнага ўпраўленьня Менгарвыканкаму Генадзя Курбекі:
(Курбека: ) “Яны зьвярнуліся ў адпаведнасьці з нашымі паўнамоцтвамі, каб мы ім далі юрыдычны адрас,– і гарвыканкам ім адмовіў. Яны ня змогуць існаваць на законных падставах”.
Адметна, што ў той жа дзень Міністэрства сувязі і інфарматызацыі даслала ў “Нашу Ніву” ліст з адмовай у выдачы ліцэнзіі на правядзеньне падпіскі на газэту.
Нагадаю, што ад 1 студзеня “Нашая Ніва”, як і большасьць беларускіх незалежных выданьняў, пазбаўленая магчымасьці падпіскі і распаўсюду празь дзяржаўную сетку.
Андрэй Дынько лічыць, што ўлады прынялі палітычнае рашэньне ў дачыненьні да газэты “Наша Ніва”.
(Дынько: ) “Як толькі мы пазбаўляемся юрыдычнага адрасу, на працягу аднаго-трох месяцаў суд проста ліквідуе нас за адсутнасьць юрыдычнага адрасу. Я не выключаю, што пасьля гэтага нам адмовіць і друкарня. Найперш просім ад чытачоў вытрымкі й аптымізму. Газэта будзе выходзіць. Нават, калі трэба будзе, “Наша Ніва” вернецца на гістарычнае месца свайго выданьня ў Вільню. Гэта значыць, што яна будзе зарэгістраваная ў Літве”.
Мастацкі рэдактар “Нашай Нівы” Сяргей Харэўскі лічыць, што падставу, на якой газэце адмаўляюць у юрыдычным адрасе, улады могуць выкарыстаць і ў дачыненьні да іншых арганізацыяў.
(Харэўскі: ) “Факт адміністрацыйнага арышту будзе выкарыстаны і ў дачыненьні да іншых, хто быў зьняволены тымі днямі. І ўсе, відавочна, яны паводле аналёгіі з “Нашай Нівай” атрымаюць падобныя папярэджаньні. “Наша Ніва” апынулася першым прэцэдэнтам у той другой хвалі бязьлітасных рэпрэсіяў, якіх цяпер варта чакаць з боку ўлады”.
Юрыст Беларускай асацыяцыі журналістаў Андрэй Бастунец зьвяртае ўвагу на тое, што ў адмове ў разьмяшчэньні рэдакцыі ў сталіцы Менгарвыканкам павінен быў спасылацца на заканадаўчыя акты, а не на “мэтазгоднасьць”.
(Бастунец: ) “Узгадненьне разьмяшчэньня сродку масавай інфармацыі ставіцца ў залежнасьць ад таго, ці прыцягваўся рэдактар да адміністрацыйнай адказнасьці. Гэта нават цяжка камэнтаваць зь юрыдычнага пункту гледжаньня”.
У звароце да чытачоў, разьмешчаным на інтэрнэт-сайце газэты, гаворыцца:
“Замах на “Нашу Ніву” — гэта сымбалічны пачатак трэцяга тэрміну Аляксандра Лукашэнкі. “Нашу Ніву” цынічна зачыняюць напярэдадні яе 100-годзьдзя”.
Нагадаем, што галоўны рэдактар “Нашай Нівы” Андрэй Дынько быў затрыманы 21 сакавіка, у часе пасьлявыбарчых пратэстаў, калі выходзіў з аўтобуса на Кастрычніцкую плошчу, а пасьля асуджаны па абвінавачаньні ў лаянцы на 10 сутак арышту.
(Дынько: ) “Мы прынялі рашэньне зьвярнуцца да ўраду Літоўскай рэспублікі, міністэрстваў культуры іншых краінаў, міжнародных арганізацыяў з просьбай, каб яны хадайнічалі перад ЮНЭСКО аб уключэньні газэты “Наша Ніва” ў сьпіс нематэрыяльнай спадчыны чалавецтва ЮНЭСКО. Гэта было б сымбалічна і вельмі важна ў гэтай сытцуацыі. Мы будзем абскарджваць гэты ліст”.
Ліст за подпісам намесьніка старшыні Менгарвыканкаму спадара Міхаіла Ціцянкова аб нямэтазгоднасьці разьмяшчэньня “Нашай Нівы” у сталіцы быў атрыманы ў адказ на заяву рэдакцыі аб перарэгістрацыі. Я зьвярнулася па тлумачэньні да кіраўніка ідэалягічнага ўпраўленьня Менгарвыканкаму Генадзя Курбекі:
(Курбека: ) “Яны зьвярнуліся ў адпаведнасьці з нашымі паўнамоцтвамі, каб мы ім далі юрыдычны адрас,– і гарвыканкам ім адмовіў. Яны ня змогуць існаваць на законных падставах”.
Адметна, што ў той жа дзень Міністэрства сувязі і інфарматызацыі даслала ў “Нашу Ніву” ліст з адмовай у выдачы ліцэнзіі на правядзеньне падпіскі на газэту.
Нагадаю, што ад 1 студзеня “Нашая Ніва”, як і большасьць беларускіх незалежных выданьняў, пазбаўленая магчымасьці падпіскі і распаўсюду празь дзяржаўную сетку.
Андрэй Дынько лічыць, што ўлады прынялі палітычнае рашэньне ў дачыненьні да газэты “Наша Ніва”.
(Дынько: ) “Як толькі мы пазбаўляемся юрыдычнага адрасу, на працягу аднаго-трох месяцаў суд проста ліквідуе нас за адсутнасьць юрыдычнага адрасу. Я не выключаю, што пасьля гэтага нам адмовіць і друкарня. Найперш просім ад чытачоў вытрымкі й аптымізму. Газэта будзе выходзіць. Нават, калі трэба будзе, “Наша Ніва” вернецца на гістарычнае месца свайго выданьня ў Вільню. Гэта значыць, што яна будзе зарэгістраваная ў Літве”.
Мастацкі рэдактар “Нашай Нівы” Сяргей Харэўскі лічыць, што падставу, на якой газэце адмаўляюць у юрыдычным адрасе, улады могуць выкарыстаць і ў дачыненьні да іншых арганізацыяў.
(Харэўскі: ) “Факт адміністрацыйнага арышту будзе выкарыстаны і ў дачыненьні да іншых, хто быў зьняволены тымі днямі. І ўсе, відавочна, яны паводле аналёгіі з “Нашай Нівай” атрымаюць падобныя папярэджаньні. “Наша Ніва” апынулася першым прэцэдэнтам у той другой хвалі бязьлітасных рэпрэсіяў, якіх цяпер варта чакаць з боку ўлады”.
Юрыст Беларускай асацыяцыі журналістаў Андрэй Бастунец зьвяртае ўвагу на тое, што ў адмове ў разьмяшчэньні рэдакцыі ў сталіцы Менгарвыканкам павінен быў спасылацца на заканадаўчыя акты, а не на “мэтазгоднасьць”.
(Бастунец: ) “Узгадненьне разьмяшчэньня сродку масавай інфармацыі ставіцца ў залежнасьць ад таго, ці прыцягваўся рэдактар да адміністрацыйнай адказнасьці. Гэта нават цяжка камэнтаваць зь юрыдычнага пункту гледжаньня”.
У звароце да чытачоў, разьмешчаным на інтэрнэт-сайце газэты, гаворыцца:
“Замах на “Нашу Ніву” — гэта сымбалічны пачатак трэцяга тэрміну Аляксандра Лукашэнкі. “Нашу Ніву” цынічна зачыняюць напярэдадні яе 100-годзьдзя”.
Нагадаем, што галоўны рэдактар “Нашай Нівы” Андрэй Дынько быў затрыманы 21 сакавіка, у часе пасьлявыбарчых пратэстаў, калі выходзіў з аўтобуса на Кастрычніцкую плошчу, а пасьля асуджаны па абвінавачаньні ў лаянцы на 10 сутак арышту.