Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Людзі ідуць да турмы на Акрэсьціна


Радыё Свабода Каля турмы на менскай вуліцы Акрэсьціна па-ранейшаму зьбіраюцца чэргі. Людзі прыходзяць за некалькі гадзінаў да адкрыцьця, каб перадаць ежу і вопратку сваім зьняволеным сваякам, а затым пасьпець на працу. Прыходзяць сюды і ўдзень.

Зрабіць перадачы да пачатку працоўнага дня ўдаецца далёка ня ўсім, а таму гэтымі днямі многія людзі вымушаны былі браць адпачынак за свой кошт. Гутару зь некаторымі:

(Карэспандэнтка: ) “Ці вам лёгка было аддаць перадачу?”

(Спадарыня: ) “Ой, вы ведаеце, цяжка, вельмі цяжка. Сёньня во прыйшлі зранку й толькі цяпер, да абеду, удалося перадаць. Ня ведаю, дзе гэтае дзіця, што зь ім. Кажуць, што там і халодна, і што іх не кармілі першы час. Ня ведаю, чым іх тут кормяць, абы-чым комяць — і за гэта яшчэ трэба плаціць, 45 тысяч 500 рублёў, па-мойму. Людзі кажуць, што нават пры немцах ня трэба было плаціць за ўтрыманьне за кратамі”.

(Іншая спадарыня: ) “Крыху менш людзей стала пад мурамі Акрэсьціна — магчыма, першая плыня ўжо схлынула. Людзі перадалі самае неабходнае, хоць праз чатыры-пяць дзён, але ўсё ж перадалі. І крыху супакоіліся, што ў людзей цывілізаваных, у ХХІ стагодзьдзі, нарэшце зьявілася зубная шчотка й кавалак мыла. І гэта ўжо шчасьце, разумееце? Ваду пітную перадалі, бо там вада вельмі дрэнная”.

(Карэспандэнтка: ) “Як вы ставіцеся да таго, што адбылося цяпер, праз колькі дзён?”

(Спадарыня: ) “Гэта ўсё вельмі цяжка, гэта страшна, гэта нейкі сталінскі рэжым”.

(Іншая спадарыня: ) “Ведаеце што, хрысьціянская мараль — яна была, ёсьць і будзе заўсёды. І як бы ні гвалцілі людзей, яны ўсё роўна застануцца людзьмі”.

Некаторыя людзі прыходзілі да турмы на Акрэсьціна групамі са сваіх працоўных месцаў, каб наведаць зьняволеных калегаў.

(Спадар: ) “Мы прыйшлі да сябра, да калегі па працы. Яго асудзілі на 15 сутак, а ўвогуле ў нас такіх двое чалавек. Вось прыйшлі перадаць ім перадачу”.

(Карэспандэнтка: ) “Як ставіцца ваша кіраўніцтва да гэтых людзей?”

(Іншы спадар: ) “Кіраўніцтва падтрымлівае й не пакіне гэтых людзей”.

(Іншы спадар: ) “Ніякіх рэпрэсіяў з гэтай нагоды да іх ужыта, думаю, ня будзе”.

(Карэспандэнтка: ) “А што пра гэтую сытуацыю кажуць вашыя калегі?”

(Спадар: ) “Мы на ўнутраным сайце нашай кампаніі правялі галасаваньне, праўда, па кандыдатах. У нас апазыцыйныя кандыдаты — Казулін зь Мілінкевічам — больш за 90% набралі”.

(Карэспандэнтка: ) “Тады што можаце сказаць пра афіцыйныя вынікі выбараў?”

(Спадар: ) “Тое, якім шляхам гэта было дасягнута, масавая дэзынфармацыя, а таксама аднабаковае асьвятленьне падзеяў, не дазваляла людзям паглядзець на тое, што робіцца ў нашай краіне, зь іншага боку”.

(Карэспандэнтка: ) “Масавыя арышты й зьбіцьцё людзей — ці не паўплывае гэта на настрой людзей выказваць сваю думку й сваю нязгоду?”

(Спадар: ) “Канечне, такое запалохваньне, яно падзейнічае і яно на руку ўлады. Хоць частка людзей вырашыць, што калі ўлада зусім адбілася ад рук, то нешта трэба рабіць”.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG