“Калі першая стаўка на кайзэра нічога беларусам не дала, але нічога і не адабрала, калі другая стаўка — на Пілсудскага — была нерэальнай, бо той і ня думаў зрываць з польскай панска-буржуазнай палітыкай і даць нешта беларусам, то трэцяя стаўка на камунізм — яна найгоршая, бо найбольш небяспечная. Мы не агледзімся, як Усходняя Беларусь станецца Маскоўшчынай, ад якой яна залежыць… Дык па стаўцы на кайзэра, Пілсудскага і Леніна павінна прыйсьці апошняя стаўка: на самых сябе!”
“Комуніст”, 1936 год. Беларускія пісьменьнікі абмяркоўваюць барацьбу з фармалізмам:
“Адкрываючы сход, тав.Клімковіч кажа, што абмеркаванне гэтых пытанняў пісьменнікі БССР пачынаюць са значным спазненнем. Ён падкрэслівае, што савецкая літаратура Беларусі не можа пайсці наперад без барацьбы з фармалізмам, натуралізмам і зазнайствам, асабліва сёння, калі перад літаратурай стаханаўскім часам пастаўлены выключна складаныя задачы. У нашых умовах за фармалізмам можа хавацца класава варожая нацыянал дэмакратычная ідэалогія, эпігонства”.
“Свободные новости плюс”, 1996 год. Анатоль Лябедзька:
“Мне цяжка сказаць, якія незвычайныя заслугі перад беларускай культурай і нашым народам у чачэнскага танцора Махмуда Эсамбаева, што пад яго ў нас ня толькі ствараецца цэлы фонд, якому распараджэньнем Кабінэту Міністраў ад 11.08.95 г. даюцца такія льготы, пра якія кожнаму купалаўскаму ці коласаўскаму фонду можна толькі марыць”.
“Комуніст”, 1936 год. Беларускія пісьменьнікі абмяркоўваюць барацьбу з фармалізмам:
“Адкрываючы сход, тав.Клімковіч кажа, што абмеркаванне гэтых пытанняў пісьменнікі БССР пачынаюць са значным спазненнем. Ён падкрэслівае, што савецкая літаратура Беларусі не можа пайсці наперад без барацьбы з фармалізмам, натуралізмам і зазнайствам, асабліва сёння, калі перад літаратурай стаханаўскім часам пастаўлены выключна складаныя задачы. У нашых умовах за фармалізмам можа хавацца класава варожая нацыянал дэмакратычная ідэалогія, эпігонства”.
“Свободные новости плюс”, 1996 год. Анатоль Лябедзька:
“Мне цяжка сказаць, якія незвычайныя заслугі перад беларускай культурай і нашым народам у чачэнскага танцора Махмуда Эсамбаева, што пад яго ў нас ня толькі ствараецца цэлы фонд, якому распараджэньнем Кабінэту Міністраў ад 11.08.95 г. даюцца такія льготы, пра якія кожнаму купалаўскаму ці коласаўскаму фонду можна толькі марыць”.
