(Карэспандэнтка: ) “Малады чалавек, які загарнуўся ў бел-чырвона-белы сьцяг. Скажыце, калі ласка, хто вы й адкуль?”
(Юнак: ) “Я прыехаў з горада Дзятлава Гарадзенскай вобласьці, каб падтрымаць удзельнікаў акцыі пратэсту, адзінага кандыдата. Я тут зь сябрамі, зь якімі некалі вучыўся разам”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці шмат вы ведаеце людзей у сваім асяродку, якія падзяляюць вашыя думкі й перакананьні?”
(Юнак: ) "Так, шмат. Яны тут таксама, а многія яшчэ прыедуць".
(Карэспандэнтка: ) “А што адбываецца ў вашым Дзятлаве? Якія настроі там у людзей?”
(Юнак: ) “Там таксама ёсьць мае сябры, якія з намі”.
(Карэспандэнтка: ) “Вы адчуваеце гэтую сувязь і падтрымку?”
(Юнак: ) “Так, яны пытаюцца, што тут адбываецца, а я ім тэлефаную й распавядаю, а таксама запрашаю сюды прыехаць”.
(Карэспандэнтка: ) “А хто вы, маладыя людзі, адкуль?”
(Юначка:) “Мы зь Менску, студэнты. Не адносімся ні да якіх арганізацыяў, але падтрымліваем Аляксандра Мілінкевіча, падтрымліваем усе гэтыя акцыі за свабоду. Хочам дамагчыся незалежнасьці й свабоды нашай краіне, будзем змагацца да апошняга”.
(Карэспандэнтка: ) “Як вашыя сябры, ці падтрымліваюць вас?”
(Юнак: ) Так, падтрымліваюць. Мае сябры таксама тут, і мы другі дзень тут стаім”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці шмат людзей падтрымлівае вас у вашым асяродку?”
(Юнак: ) “Канечне, шмат. Проста па тэлебачаньню шмат запалохваюць людзей, а таму менш прыходзіць. Я думаю, што калі людзі пабачаць колькі нас, то будзе больш, больш і больш”.
(Юначка:) “Падтрымліваюць, але шмат людзей баіцца, яны баяцца рэпрэсіяў”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці не крыўдна вам, што вы рызыкуеце, а нехта таксама хацеў бы паўдзельнічаць, але ён баіцца?”
(Юначка: ) “Крыўдна, канечне, але кожны сам выбірае свой шлях і свой лёс”.
(Карэспандэнтка: ) “Маладыя людзі ў коўдрах – адкуль коўдры?”
(Юнак: ) “Людзі далі”.
(Карэспандэнтка: ) “Вы сюды адкуль прыйшлі – з працы, з вучобы?”
(Юначка: ) “З працы”.
(Карэспандэнтка: ) “На вашай працы якія настроі? Ці ведаюць там чаго вы сюды прыйшлі?”
(Юначка: ) “Нэгатыўныя настроі ў мяне на працы – усе за Лукашэнку”.
(Карэспандэнтка: ) “Чаму тады вы прыйшлі?”
(Юначка: ) “Я за свабоду”.
(Юнак: ) “Мы прыйшлі сюды дзеля свабоды й будзем стаяць да канца”.
(Юначка: ) “Мы ня будзем здавацца. Мы прыйшлі, каб тут паставіць кропку. Кропку на дыктатуры, кропку на ўсім, што было за 12 год”.
(Юнак: ) “Я прыехаў з горада Дзятлава Гарадзенскай вобласьці, каб падтрымаць удзельнікаў акцыі пратэсту, адзінага кандыдата. Я тут зь сябрамі, зь якімі некалі вучыўся разам”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці шмат вы ведаеце людзей у сваім асяродку, якія падзяляюць вашыя думкі й перакананьні?”
(Юнак: ) "Так, шмат. Яны тут таксама, а многія яшчэ прыедуць".
(Карэспандэнтка: ) “А што адбываецца ў вашым Дзятлаве? Якія настроі там у людзей?”
(Юнак: ) “Там таксама ёсьць мае сябры, якія з намі”.
(Карэспандэнтка: ) “Вы адчуваеце гэтую сувязь і падтрымку?”
(Юнак: ) “Так, яны пытаюцца, што тут адбываецца, а я ім тэлефаную й распавядаю, а таксама запрашаю сюды прыехаць”.
(Карэспандэнтка: ) “А хто вы, маладыя людзі, адкуль?”
(Юначка:) “Мы зь Менску, студэнты. Не адносімся ні да якіх арганізацыяў, але падтрымліваем Аляксандра Мілінкевіча, падтрымліваем усе гэтыя акцыі за свабоду. Хочам дамагчыся незалежнасьці й свабоды нашай краіне, будзем змагацца да апошняга”.
(Карэспандэнтка: ) “Як вашыя сябры, ці падтрымліваюць вас?”
(Юнак: ) Так, падтрымліваюць. Мае сябры таксама тут, і мы другі дзень тут стаім”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці шмат людзей падтрымлівае вас у вашым асяродку?”
(Юнак: ) “Канечне, шмат. Проста па тэлебачаньню шмат запалохваюць людзей, а таму менш прыходзіць. Я думаю, што калі людзі пабачаць колькі нас, то будзе больш, больш і больш”.
(Юначка:) “Падтрымліваюць, але шмат людзей баіцца, яны баяцца рэпрэсіяў”.
(Карэспандэнтка: ) “Ці не крыўдна вам, што вы рызыкуеце, а нехта таксама хацеў бы паўдзельнічаць, але ён баіцца?”
(Юначка: ) “Крыўдна, канечне, але кожны сам выбірае свой шлях і свой лёс”.
(Карэспандэнтка: ) “Маладыя людзі ў коўдрах – адкуль коўдры?”
(Юнак: ) “Людзі далі”.
(Карэспандэнтка: ) “Вы сюды адкуль прыйшлі – з працы, з вучобы?”
(Юначка: ) “З працы”.
(Карэспандэнтка: ) “На вашай працы якія настроі? Ці ведаюць там чаго вы сюды прыйшлі?”
(Юначка: ) “Нэгатыўныя настроі ў мяне на працы – усе за Лукашэнку”.
(Карэспандэнтка: ) “Чаму тады вы прыйшлі?”
(Юначка: ) “Я за свабоду”.
(Юнак: ) “Мы прыйшлі сюды дзеля свабоды й будзем стаяць да канца”.
(Юначка: ) “Мы ня будзем здавацца. Мы прыйшлі, каб тут паставіць кропку. Кропку на дыктатуры, кропку на ўсім, што было за 12 год”.
