Паводле Ануфрыя Рамановіча, суд павінен прааналізаваць некарэктнасьць вынесенага на рэферэндум 2004-га году пытаньня . Недзяржаўная прэса і грамадзкасьць неаднаразова зьвярталі ўвагу, што ў рэфэрэндумны бюлетэнь было ўнесенае пытаньне з дзьвюх частак: першае частка пытаньня датычылася таго, ці згодныя Вы дазволіць першаму прэзідэнту Аляксандру Лукашэнку балятавацца на далейшы тэрмін, а другая частка таго, ці згодныя Вы, што прэзыдэнт Рэспублікі Беларусь выбіраецца на пяць гадоў шляхам усеагульнага галасаваньня? А гэта азначае, што на дзьве розныя часткі пытаньня грамадзянін меў права даць розныя адказы: "так" ці "не". Грамадзянін ня меў магчымасьці выказаць сваю волю калі, напрыклад, ён быў згодны з выбарамі прэзыдэнта на пяць гадоў, але ня быў згодны з працягам паўнамоцтваў Аляксандра Лукашэнкі.
Два гады таму была выказаная прапанова накіраваць пытаньне рэфэрэндуму на лінгвістычную экспэртызу, каб там зрабілі выснову, ці магчымы ў дадзеным выпадку адназначны адказ. Але гэтага не зрабілі, і сама праблема неяк зьнікла з-пад увагі грамадзкасьці. На думку Ануфрыя Рамановіча, якраз цяпер, напярэдадні новых прэзыдэнцкіх выбараў, яе варта зноў актуалізаваць.
(Рамановіч:) “Мы лічылі, што мусілі ў Менску гэтую праблему ўзьняць і выступіць, што ёсьць вядучыя, вялікія палітыкі, у іх ёсьць свае юрысты, гэтак далей. Ці, можа, Аб''яднаная грамадзянская партыя мусіць з гэтай прапановай выступіць. Мы меркавалі, што напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў яны выкарыстаюць гэты факт. Але бачым, што ніякага руху няма, нашы вялікія палітыкі з гэтым пытаньнем не зьвяртаюцца, і мы ўзялі на сябе такую ініцыятыву”.
Ануфры Рамановіч і Аляксандар Мікулін папрасілі разгледзець скаргу ў паскораным парадку – у сувязі з набліжэньнем выбараў. Бо ў выпадку станоўчай рэакцыі Канстытуцыйны суд мусіць правесьці адмысловую працэдуру: зьвярнуцца ў Вярхоўны суд Рэспублікі Беларусь, каб той вынес зваротную прапанову зноў у Канстытуцыйны суд пра непрызнаньне вынікаў рэфэрэндуму 2004-га году.
(Рамановіч:) “Канешне, калі Канстытуцыйны суд разгледзіць усё аб''ектыўна і прынцыпова, то адменяцца вынікі рэфэрэндуму 2004-га году. І, адпаведна, Аляксандар Рыгоравіч, як чалавек, што ўжо адбыў больш як два прэзыдэнцкія тэрміны, ня мае права выстаўляць сваю кандыдатуру на чарговы тэрмін. Вось і ўсё!”
Спадары Мікулін і Рамановіч хочуць, каб іхная ініцыятыва стала шырока вядомай, таму копіі свайго звароту ў Канстытуцыйны суд яны накіравалі амаль ва ўсе друкаваныя мэдыі – як недзяржаўныя, так і дзяржаўныя. Яны просяць зьмясьціць скаргу на старонках газэт, каб пра яе даведаліся грамадзяне па ўсёй Беларусі, і, магчыма, падтрымалі яе ўласнымі зваротамі.
Два гады таму была выказаная прапанова накіраваць пытаньне рэфэрэндуму на лінгвістычную экспэртызу, каб там зрабілі выснову, ці магчымы ў дадзеным выпадку адназначны адказ. Але гэтага не зрабілі, і сама праблема неяк зьнікла з-пад увагі грамадзкасьці. На думку Ануфрыя Рамановіча, якраз цяпер, напярэдадні новых прэзыдэнцкіх выбараў, яе варта зноў актуалізаваць.
(Рамановіч:) “Мы лічылі, што мусілі ў Менску гэтую праблему ўзьняць і выступіць, што ёсьць вядучыя, вялікія палітыкі, у іх ёсьць свае юрысты, гэтак далей. Ці, можа, Аб''яднаная грамадзянская партыя мусіць з гэтай прапановай выступіць. Мы меркавалі, што напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў яны выкарыстаюць гэты факт. Але бачым, што ніякага руху няма, нашы вялікія палітыкі з гэтым пытаньнем не зьвяртаюцца, і мы ўзялі на сябе такую ініцыятыву”.
Ануфры Рамановіч і Аляксандар Мікулін папрасілі разгледзець скаргу ў паскораным парадку – у сувязі з набліжэньнем выбараў. Бо ў выпадку станоўчай рэакцыі Канстытуцыйны суд мусіць правесьці адмысловую працэдуру: зьвярнуцца ў Вярхоўны суд Рэспублікі Беларусь, каб той вынес зваротную прапанову зноў у Канстытуцыйны суд пра непрызнаньне вынікаў рэфэрэндуму 2004-га году.
(Рамановіч:) “Канешне, калі Канстытуцыйны суд разгледзіць усё аб''ектыўна і прынцыпова, то адменяцца вынікі рэфэрэндуму 2004-га году. І, адпаведна, Аляксандар Рыгоравіч, як чалавек, што ўжо адбыў больш як два прэзыдэнцкія тэрміны, ня мае права выстаўляць сваю кандыдатуру на чарговы тэрмін. Вось і ўсё!”
Спадары Мікулін і Рамановіч хочуць, каб іхная ініцыятыва стала шырока вядомай, таму копіі свайго звароту ў Канстытуцыйны суд яны накіравалі амаль ва ўсе друкаваныя мэдыі – як недзяржаўныя, так і дзяржаўныя. Яны просяць зьмясьціць скаргу на старонках газэт, каб пра яе даведаліся грамадзяне па ўсёй Беларусі, і, магчыма, падтрымалі яе ўласнымі зваротамі.