Пры тым, што бакі апэлююць да лічбаў, кожны застаецца на сваёй пазыцыі. Так, турыстычны мэнэджэр Васіль Грынь расказвае: у сярэдзіне сьнежня мінулага году ягоная фірма атрымала адмовы па 33 чалавеках, якія афіцыйна заплацілі турфірме, а тая, у сваю чаргу, стопрацэнтна аплаціла пражываньне турыстаў у Аўстрыі. “Цяпер мы ў катастрафічным стане, – напісаў у лісьце да нямецкай амбасады Васіль Грынь. – Нашая фірма вузкапрофільная і арганізуе толькі гарналыжны адпачынак; мы нясем калясальныя маральныя і матар’яльныя страты. Мы маем 30 000 эўра поўнай аплаты за гатэлі на 60 чалавек, тады як візы атрымалі толькі 10-12! Кліенты патрабуюць вярнуць грошы, па якіх аўстрыйскія партнэры ўжо выстаўляюць штрафныя санкцыі”. Пры гэтым, як дадае спадар Грынь, з боку амбасады не рабілася аніякіх заўвагаў наконт таго, што беларускія турысты незаконна зaставаліся ў Нямеччыне.
Апошнім часам у Беларусі зьявілася досыць шмат гарналыжных курортаў, якія, калі верыць афіцыйным СМІ, амаль не саступаюць альпійскім базам. Чаму людзі па-ранейшаму спакушаюць лёс – хоць бы, як у дадзеным выпадку, зь візавай неакрэсьленасьцю?
Як кажуць спэцыялісты, у тым і справа, што “Сілічы” ці “Лагойск”, ня кажучы пра “Якуты” ці “Баяры”, толькі ў сьвядомасьці афіцыйных СМІ могуць канкураваць з альпійскімі курортамі. Васіль Грынь кажа, што нарэшце ў беларусаў зьявіўся шанец далучыцца да агульнаэўрапэйскіх стандартаў. А маё пытаньне наконт “даніны модзе” спадар Грынь крыху адкарэктаваў.
(Грынь: ) “У пэўнай ступені гэта так. Але якая даніна модзе? Я б так сказаў: гэта далучэньне да агульнаэўрапэйскіх каштоўнасьцяў. Адносна такой катэгорыі людзей можна сказаць так. Наконт дарагавізны... Гэта ня тыя грошы, як займацца плаваньнем. Але гэта значна таньней, чым гуляць у хакей ці хадзіць на яхце. Але, натуральна, гэта зараз адно з дарагіх задавальненьняў, рыштунак у коштах проста не абмежаваны. Але пры жаданьні можна і на простых лыжах, у простых ботах атрымліваць задавальненьне ад катаньня”.
Яшчэ летась у сьнежні амбасадар Марцін Хэкер даў пісьмовыя тлумачэньні да павелічэньня колькасьці візавых адмоваў. “На жаль, – напісаў ён, – мы маем усё больш частыя выпадкі, калі ў Нямеччыну імкнуцца грамадзяне, якія хочуць заняцца нелегальнай працоўнай дзейнасьцю, а таксама крымінальныя элемэнты. Таму нашай задачай ёсьць у тым ліку і папярэджаньне нелегальнага выезду ў Нямеччыну”. У размове з карэспандэнтам Свабоды афіцыйны прадстаўнік амбасады Шміт Ноербэрг сказаў, што ведамства працуе фактычна ў тым рэчышчы, што і адпаведны дэкрэт прэзыдэнта.
(Ноербэрг: ) “Калі мы і ажыцьцяўляем грунтоўныя праверкі заяваў, то гэта робіцца ў інтарэсах вашай краіны таксама. Таму што прэзыдэнт сам зрабіў крокі дзеля таго, каб папярэдзіць гандаль людзьмі, жанчынамі перадусім. І мы, як візавы аддзел, зацікаўленыя ў тым, каб прадухіліць такую практыку. Таму і трэба вельмі дакладна правяраць візавыя заявы. Гэта трапляе ў сфэру нашых інтарэсаў. Усе нашыя рашэньні абгрунтаваныя, і ў гэтым сэнсе ў мяне няма чаго дадаць да сьнежаньскага прэс-рэлізу”.
Апошнім часам у Беларусі зьявілася досыць шмат гарналыжных курортаў, якія, калі верыць афіцыйным СМІ, амаль не саступаюць альпійскім базам. Чаму людзі па-ранейшаму спакушаюць лёс – хоць бы, як у дадзеным выпадку, зь візавай неакрэсьленасьцю?
Як кажуць спэцыялісты, у тым і справа, што “Сілічы” ці “Лагойск”, ня кажучы пра “Якуты” ці “Баяры”, толькі ў сьвядомасьці афіцыйных СМІ могуць канкураваць з альпійскімі курортамі. Васіль Грынь кажа, што нарэшце ў беларусаў зьявіўся шанец далучыцца да агульнаэўрапэйскіх стандартаў. А маё пытаньне наконт “даніны модзе” спадар Грынь крыху адкарэктаваў.
(Грынь: ) “У пэўнай ступені гэта так. Але якая даніна модзе? Я б так сказаў: гэта далучэньне да агульнаэўрапэйскіх каштоўнасьцяў. Адносна такой катэгорыі людзей можна сказаць так. Наконт дарагавізны... Гэта ня тыя грошы, як займацца плаваньнем. Але гэта значна таньней, чым гуляць у хакей ці хадзіць на яхце. Але, натуральна, гэта зараз адно з дарагіх задавальненьняў, рыштунак у коштах проста не абмежаваны. Але пры жаданьні можна і на простых лыжах, у простых ботах атрымліваць задавальненьне ад катаньня”.
Яшчэ летась у сьнежні амбасадар Марцін Хэкер даў пісьмовыя тлумачэньні да павелічэньня колькасьці візавых адмоваў. “На жаль, – напісаў ён, – мы маем усё больш частыя выпадкі, калі ў Нямеччыну імкнуцца грамадзяне, якія хочуць заняцца нелегальнай працоўнай дзейнасьцю, а таксама крымінальныя элемэнты. Таму нашай задачай ёсьць у тым ліку і папярэджаньне нелегальнага выезду ў Нямеччыну”. У размове з карэспандэнтам Свабоды афіцыйны прадстаўнік амбасады Шміт Ноербэрг сказаў, што ведамства працуе фактычна ў тым рэчышчы, што і адпаведны дэкрэт прэзыдэнта.
(Ноербэрг: ) “Калі мы і ажыцьцяўляем грунтоўныя праверкі заяваў, то гэта робіцца ў інтарэсах вашай краіны таксама. Таму што прэзыдэнт сам зрабіў крокі дзеля таго, каб папярэдзіць гандаль людзьмі, жанчынамі перадусім. І мы, як візавы аддзел, зацікаўленыя ў тым, каб прадухіліць такую практыку. Таму і трэба вельмі дакладна правяраць візавыя заявы. Гэта трапляе ў сфэру нашых інтарэсаў. Усе нашыя рашэньні абгрунтаваныя, і ў гэтым сэнсе ў мяне няма чаго дадаць да сьнежаньскага прэс-рэлізу”.
