Калектыў рэдакцыі адначасова займаецца распаўсюдам газэты і працуе над наступным нумарам, які ўвечары мусіць быць дасланы ў друкарню. Гэта будзе двайны нумар, у якім чытачам прапануюць некалькі журналісцкіх расьсьледаваньняў.
У памяшканьні, дзе працуюць журналісты, у калідорах рэдакцыі – паўсюль пакункі з газэтай. Апавядае чытачка Інэса:
(Інэса: ) “Я прыйшла па газэту. Паколькі я цяпер не працую, засталася дапамагчы і сабе, і “Народнай Волі”, і іншым чытачам таксама”.
Максім Прымакоў прыйшоў у рэдакцыю разам з чатырма сваімі сябрамі. Хлопцы ўладкаваліся ў канцы калідора за столікам на пачках газэты:
(Прымакоў: ) “Складаем газэту чатыры разы, а потым запакоўваем у капэрту. Сам падпісаўся на яе. Мне вельмі падабаецца працаваць тут, дапамагаць”.
Мікалай Бандарэнка прыехаў з Маладэчна. Ён забраў увесь маладэчанскі наклад газэты, каб раздаць яе тамтэйшым падпісчыкам.
(Бандарэнка: ) “Інфармацыйны голад. Я пазнаёмлюся цяпер з чытачамі ў Маладэчне. Грамадзтва ў нас і так ужо амаль аб’яднанае. Паколькі ёсьць інфармацыйны голад, газэта людзям, якія хочуць ведаць праўду, папросту неабходная”.
Шэф-рэдактар “Народнай Волі” Сьвятлана Калінкіна паведаміла Радыё Свабода, што праца ў такіх умовах мае станоўчыя і адмоўныя моманты:
(Калінкіна: ) “Працаваць над нумарам вельмі цяжка, бо ў нас тут вакзал, шмат людзей. Нехта клеіць капэрты, нехта рыхтуе матэрыялы, нехта іх вычытвае. Але што рабіць? Цяпер у краіне надзвычайная сытуацыя. Насамрэч, калі нешта адбываецца нетрадыцыйнае, то заўсёды гэта мае і станоўчыя, і адмоўныя вынікі.
Сапраўды, калі такія традыцыйныя схемы распаўсюду газэты былі перакрыты, то мы набылі шмат новых чытачоў, якія раней нават ня ведалі, што такая газэта існуе. Яны сталі яе атрымліваць у свае паштовыя скрыні, і вось цяпер падпісаліся. Да нас прыходзяць людзі, каб набыць газэту, бо баяцца падпісвацца. Людзі нам распавядаюць, як ідзе выбарчая кампанія. Дзе, калі, у каго выбівалі подпісы. Гэта вельмі важна, калі ёсьць такая сувязь”.
Летась у кастрычніку “Белсаюздрук” адмовіўся распаўсюджваць “Народную Волю”. Напрыканцы году “Белпошта” таксама скасавала дамову на падпіску і распаўсюд газэты. У такіх умовах калектыў рэдакцыі прыняў рашэньне самастойна стварыць альтэрнатыўную сетку распаўсюду. Двойчы наклад газэты, якая друкуецца ў Расеі, затрымлівалі на мяжы. 16 студзеня па груз паехаў сам галоўны рэдактар Іосіф Сярэдзіч. Гэтым разам ніякіх прэтэнзіяў з боку мытнікаў не было. Супрацоўнікі рэдакцыі будуць чакаць новы наклад 18 студзеня. Яны спадзяюцца, што хутка сыстэма дастаўкі будзе адладжана, і тады праца вернецца да нармальнага рэжыму.
Шэраг недзяржаўных газэтаў апынуліся ў падобнай сытуацыі. “Наша Ніва” мае значна меншы наклад, і яе распаўсюджваюць кур’еры. Супрацоўнікі рэдакцыі таксама вымушаны дасылаць газэту поштай.
Фотарэпартаж
У памяшканьні, дзе працуюць журналісты, у калідорах рэдакцыі – паўсюль пакункі з газэтай. Апавядае чытачка Інэса:
(Інэса: ) “Я прыйшла па газэту. Паколькі я цяпер не працую, засталася дапамагчы і сабе, і “Народнай Волі”, і іншым чытачам таксама”.
Максім Прымакоў прыйшоў у рэдакцыю разам з чатырма сваімі сябрамі. Хлопцы ўладкаваліся ў канцы калідора за столікам на пачках газэты:
(Прымакоў: ) “Складаем газэту чатыры разы, а потым запакоўваем у капэрту. Сам падпісаўся на яе. Мне вельмі падабаецца працаваць тут, дапамагаць”.
Мікалай Бандарэнка прыехаў з Маладэчна. Ён забраў увесь маладэчанскі наклад газэты, каб раздаць яе тамтэйшым падпісчыкам.
(Бандарэнка: ) “Інфармацыйны голад. Я пазнаёмлюся цяпер з чытачамі ў Маладэчне. Грамадзтва ў нас і так ужо амаль аб’яднанае. Паколькі ёсьць інфармацыйны голад, газэта людзям, якія хочуць ведаць праўду, папросту неабходная”.
Шэф-рэдактар “Народнай Волі” Сьвятлана Калінкіна паведаміла Радыё Свабода, што праца ў такіх умовах мае станоўчыя і адмоўныя моманты:
(Калінкіна: ) “Працаваць над нумарам вельмі цяжка, бо ў нас тут вакзал, шмат людзей. Нехта клеіць капэрты, нехта рыхтуе матэрыялы, нехта іх вычытвае. Але што рабіць? Цяпер у краіне надзвычайная сытуацыя. Насамрэч, калі нешта адбываецца нетрадыцыйнае, то заўсёды гэта мае і станоўчыя, і адмоўныя вынікі.
Сапраўды, калі такія традыцыйныя схемы распаўсюду газэты былі перакрыты, то мы набылі шмат новых чытачоў, якія раней нават ня ведалі, што такая газэта існуе. Яны сталі яе атрымліваць у свае паштовыя скрыні, і вось цяпер падпісаліся. Да нас прыходзяць людзі, каб набыць газэту, бо баяцца падпісвацца. Людзі нам распавядаюць, як ідзе выбарчая кампанія. Дзе, калі, у каго выбівалі подпісы. Гэта вельмі важна, калі ёсьць такая сувязь”.
Летась у кастрычніку “Белсаюздрук” адмовіўся распаўсюджваць “Народную Волю”. Напрыканцы году “Белпошта” таксама скасавала дамову на падпіску і распаўсюд газэты. У такіх умовах калектыў рэдакцыі прыняў рашэньне самастойна стварыць альтэрнатыўную сетку распаўсюду. Двойчы наклад газэты, якая друкуецца ў Расеі, затрымлівалі на мяжы. 16 студзеня па груз паехаў сам галоўны рэдактар Іосіф Сярэдзіч. Гэтым разам ніякіх прэтэнзіяў з боку мытнікаў не было. Супрацоўнікі рэдакцыі будуць чакаць новы наклад 18 студзеня. Яны спадзяюцца, што хутка сыстэма дастаўкі будзе адладжана, і тады праца вернецца да нармальнага рэжыму.
Шэраг недзяржаўных газэтаў апынуліся ў падобнай сытуацыі. “Наша Ніва” мае значна меншы наклад, і яе распаўсюджваюць кур’еры. Супрацоўнікі рэдакцыі таксама вымушаны дасылаць газэту поштай.
Фотарэпартаж
