Газэта “Прессбол” выдаецца тройчы на тыдзень агульным накладам больш за 60 тысячаў асобнікаў. Больш за дзесяць гадоў галоўным рэдактарам зьяўляецца Ўладзімер Беражкоў.
Аглядаючыся назад, спадар Беражкоў канстатуе: складана ў Беларусі заставацца адначасна багатым і незалежным:
(Беражкоў: ) "Газэта “Прессбол” мае свае дасягненьні і недахопы. У дасягненьні я аднёс бы тое, што мы за 15 гадоў нікому не прадаліся; мы сёньня існуём на сродкі чытачоў. Але гэта ёсьць і недахопам газэты, таму што матэрыяльная база ў выданьня не настолькі моцная, каб мы не засьцерагаліся ад нейкіх пазоваў ці іншых катаклізмаў, якія, на жаль, адбываюцца з намі апошнім часам. Нашыя вартасьці выцякаюць з нашых недахопаў, і наадварот. Тут, пэўна, цяжка знайсьці залатую сярэдзіну. Цяжка быць незалежным і багатым. Таму трэба шукаць новыя рынкі, новыя шляхі і формы незалежнасьці”.
Уладзімер Беражкоў кажа, што стан газэты наўпрост залежыць ад посьпехаў беларускага спорту – менавіта добрыя навіны са спартовых арэнаў хацелася б несьці чытачам. Праўда, нагодаў да таго, каб падзяліцца з аматарамі задавальненьнем ад выступаў беларусаў, няшмат.
(Беражкоў: ) “Мы заўсёды глядзім у будучыню з аптымізмам. Газэта, якая жыве 15 гадоў, і ня проста жыве, а лідзіруе ў якіхсьці пазыцыях, натуральна, павінна глядзець наперад з аптымізмам. Хоць бы таму, што за намі – армія чытачоў.
Не баюся слова “армія”, таму што ня многія грамадзка-палітычныя газэты, уключна зь дзяржаўнымі, якія каштуюць танна ў шапіках і па падпісцы, саступаюць нам у накладзе. Таму ў нас вялікая адказнасьць і мы павядзем за сабой людзей, якіх “прыручылі”... Мы не палітычная газэта, і нашыя посьпехі шмат у чым залежаць ад посьпехаў беларускага спорту, пра які мы пішам.
І тут аўдыторыя для нас звужаецца, паколькі посьпехаў у беларускіх спартоўцаў ня так шмат, як хацелася б. Таму мы думаем у пэрспэктыве выходзіць на ўкраінскі, расейскі рынкі, а можа і яшчэ далей”.
Апошнім часам супрацоўнікі “Прессбола” – частыя госьці ў судах. Праўда, не па ўласнай волі. Як кажа спадар Беражкоў, беларускія чыноўнікі, якія ў рознай ступені курыруюць спорт, сталі надзвычай крыўдлівыя і з асаблівай ахвотай імкнуцца прыцягнуць рэдакцыю да адказнасьці. Як лічыць галоўны рэдактар, шмат хто быў бы ня супраць, каб “Прессбол” урэшце заняў больш сьціплае месца на мэдыя-рынку, альбо сышоў зь яго ўвогуле.
(Беражкоў: ) “Перакананы, што “Прессбол” на сёньня – гэта вельмі добры брэнд. Гэта газэта, якую шмат хто хацеў бы ці мець, ці купіць, ці “падмяць”, ці яшчэ неяк. Але ў любым разе, як мне падаецца, яна будзе жыць, не залежна ад таго, хто ёй будзе кіраваць. Мне так падаецца”.
Ва ўмовах нестабільнага рынку “Прессбол” выходзіць тройчы на тыдзень. Аднак у бліжэйшых плянах рэдакцыі – пераход на больш шчыльны графік.
Зьнешнія спасылкі: pressball.by -- сайт газэты
Аглядаючыся назад, спадар Беражкоў канстатуе: складана ў Беларусі заставацца адначасна багатым і незалежным:
(Беражкоў: ) "Газэта “Прессбол” мае свае дасягненьні і недахопы. У дасягненьні я аднёс бы тое, што мы за 15 гадоў нікому не прадаліся; мы сёньня існуём на сродкі чытачоў. Але гэта ёсьць і недахопам газэты, таму што матэрыяльная база ў выданьня не настолькі моцная, каб мы не засьцерагаліся ад нейкіх пазоваў ці іншых катаклізмаў, якія, на жаль, адбываюцца з намі апошнім часам. Нашыя вартасьці выцякаюць з нашых недахопаў, і наадварот. Тут, пэўна, цяжка знайсьці залатую сярэдзіну. Цяжка быць незалежным і багатым. Таму трэба шукаць новыя рынкі, новыя шляхі і формы незалежнасьці”.
Уладзімер Беражкоў кажа, што стан газэты наўпрост залежыць ад посьпехаў беларускага спорту – менавіта добрыя навіны са спартовых арэнаў хацелася б несьці чытачам. Праўда, нагодаў да таго, каб падзяліцца з аматарамі задавальненьнем ад выступаў беларусаў, няшмат.
(Беражкоў: ) “Мы заўсёды глядзім у будучыню з аптымізмам. Газэта, якая жыве 15 гадоў, і ня проста жыве, а лідзіруе ў якіхсьці пазыцыях, натуральна, павінна глядзець наперад з аптымізмам. Хоць бы таму, што за намі – армія чытачоў.
Не баюся слова “армія”, таму што ня многія грамадзка-палітычныя газэты, уключна зь дзяржаўнымі, якія каштуюць танна ў шапіках і па падпісцы, саступаюць нам у накладзе. Таму ў нас вялікая адказнасьць і мы павядзем за сабой людзей, якіх “прыручылі”... Мы не палітычная газэта, і нашыя посьпехі шмат у чым залежаць ад посьпехаў беларускага спорту, пра які мы пішам.
І тут аўдыторыя для нас звужаецца, паколькі посьпехаў у беларускіх спартоўцаў ня так шмат, як хацелася б. Таму мы думаем у пэрспэктыве выходзіць на ўкраінскі, расейскі рынкі, а можа і яшчэ далей”.
Апошнім часам супрацоўнікі “Прессбола” – частыя госьці ў судах. Праўда, не па ўласнай волі. Як кажа спадар Беражкоў, беларускія чыноўнікі, якія ў рознай ступені курыруюць спорт, сталі надзвычай крыўдлівыя і з асаблівай ахвотай імкнуцца прыцягнуць рэдакцыю да адказнасьці. Як лічыць галоўны рэдактар, шмат хто быў бы ня супраць, каб “Прессбол” урэшце заняў больш сьціплае месца на мэдыя-рынку, альбо сышоў зь яго ўвогуле.
(Беражкоў: ) “Перакананы, што “Прессбол” на сёньня – гэта вельмі добры брэнд. Гэта газэта, якую шмат хто хацеў бы ці мець, ці купіць, ці “падмяць”, ці яшчэ неяк. Але ў любым разе, як мне падаецца, яна будзе жыць, не залежна ад таго, хто ёй будзе кіраваць. Мне так падаецца”.
Ва ўмовах нестабільнага рынку “Прессбол” выходзіць тройчы на тыдзень. Аднак у бліжэйшых плянах рэдакцыі – пераход на больш шчыльны графік.
Зьнешнія спасылкі: pressball.by -- сайт газэты