Газэта была арыштаваная супрацоўнікамі Клімавіцкага райадзьдзела міліцыі, да якога належыць памежны пераход. Кіраваў апэрацыяй начальнік аддзелу Юры Сьмірноў – паведаміў "Свабодзе" галоўны рэдактар выданьня Сяргей Няроўны.
(Няроўны: ) "Мяне трымалі больш трох гадзінаў. Іх цікавіла ўсё: адкуль грошы, як вы дабіраліся, хто дапамагаў і гэтак далей. Таксама перашуквалі ўсе легкавікі, і грузавікі, і аўтобусы. Гэта я зьвязваю таксама з “Вольным горадам”".
Паводле спадара Няроўнага, за апошнія гады гэта першае затрыманьне “Вольнага гораду”. Раней такое здаралася толькі ў 2001 годзе – таксама напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў.
Пракамэнтаваць арышт газэты кіраўнік Клімавіцкага райаддзелу міліцыі Юрый Сьмірноў, фактычна, адмовіўся:
(Сьмірноў: ) “Я вам тут нічога не патлумачу. Матэрыял на мытні, зьвяртайцеся да іх”.
Атрымаць камэнтар у супрацоўнікаў мытні таксама не ўдалося. Але вось што паведаміў Сяргей Няроўны.
(Няроўны: ) “Калі міліцыянты зьехалі, яны аддалі ўсе дакумэнты начальніку мытні. Я запытаўся, што вы будзе рабіць з гэтым пратаколам. А ён разгублена кажа, што “я нават ня ведаю, бо гэта першы выпадак, калі сканфіскоўваюць газэты на маёй мытні, і я буду кансультавацца з начальствам”. Я зьвязваю гэта з выбарчай кампаніяй, бо шмат пішам пра выбары, і пра мясцовыя ўлады – таму такая сытуацыя”.
Гэткім чынам, паводле спадара Няроўнага, лёс арыштаванага накладу застаецца невядомым. Спадзяваньняў яго вярнуць у рэдактара няма. Ён таксама не выключае, што атрымае адміністрацыйнае спагнаньне за перавышэньне накладу “Вольнага гораду”.
***
Нагадаем, што наклад 299 асобнікаў, паводле дзейнага заканадаўства, дазваляе выдаўцам не рэгістраваць выданьне. Аднак для “Вольнага гораду” гэта вымушаная сытуацыя, бо мясцовыя ўлады адмовілі рэдакцыі выданьня ў юрыдычным адрасе. У сваю чаргу, безь юрыдычнага адрасу немагчымая афіцыйная рэгістрацыя выданьня. Тым ня менш, незалежны “Вольны горад” мае сталую папулярнасьць у чытачоў. Зараз газэта, як і многія іншыя незалежныя выданьні, мусіць друкавацца ў Смаленску, бо ня мае магчымасьці рабіць гэта ў Беларусі. Таксама створаная ўласная сыстэма распаўсюду, паколькі на крычаўскі “Вольны горад” нельга падпісацца празь дзяржаўную сыстэму “Белпошты”, а таксама газэту немагчыма набыць у шапіках “Белсаюздруку”.
(Няроўны: ) "Мяне трымалі больш трох гадзінаў. Іх цікавіла ўсё: адкуль грошы, як вы дабіраліся, хто дапамагаў і гэтак далей. Таксама перашуквалі ўсе легкавікі, і грузавікі, і аўтобусы. Гэта я зьвязваю таксама з “Вольным горадам”".
Паводле спадара Няроўнага, за апошнія гады гэта першае затрыманьне “Вольнага гораду”. Раней такое здаралася толькі ў 2001 годзе – таксама напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў.
Пракамэнтаваць арышт газэты кіраўнік Клімавіцкага райаддзелу міліцыі Юрый Сьмірноў, фактычна, адмовіўся:
(Сьмірноў: ) “Я вам тут нічога не патлумачу. Матэрыял на мытні, зьвяртайцеся да іх”.
Атрымаць камэнтар у супрацоўнікаў мытні таксама не ўдалося. Але вось што паведаміў Сяргей Няроўны.
(Няроўны: ) “Калі міліцыянты зьехалі, яны аддалі ўсе дакумэнты начальніку мытні. Я запытаўся, што вы будзе рабіць з гэтым пратаколам. А ён разгублена кажа, што “я нават ня ведаю, бо гэта першы выпадак, калі сканфіскоўваюць газэты на маёй мытні, і я буду кансультавацца з начальствам”. Я зьвязваю гэта з выбарчай кампаніяй, бо шмат пішам пра выбары, і пра мясцовыя ўлады – таму такая сытуацыя”.
Гэткім чынам, паводле спадара Няроўнага, лёс арыштаванага накладу застаецца невядомым. Спадзяваньняў яго вярнуць у рэдактара няма. Ён таксама не выключае, што атрымае адміністрацыйнае спагнаньне за перавышэньне накладу “Вольнага гораду”.
***
Нагадаем, што наклад 299 асобнікаў, паводле дзейнага заканадаўства, дазваляе выдаўцам не рэгістраваць выданьне. Аднак для “Вольнага гораду” гэта вымушаная сытуацыя, бо мясцовыя ўлады адмовілі рэдакцыі выданьня ў юрыдычным адрасе. У сваю чаргу, безь юрыдычнага адрасу немагчымая афіцыйная рэгістрацыя выданьня. Тым ня менш, незалежны “Вольны горад” мае сталую папулярнасьць у чытачоў. Зараз газэта, як і многія іншыя незалежныя выданьні, мусіць друкавацца ў Смаленску, бо ня мае магчымасьці рабіць гэта ў Беларусі. Таксама створаная ўласная сыстэма распаўсюду, паколькі на крычаўскі “Вольны горад” нельга падпісацца празь дзяржаўную сыстэму “Белпошты”, а таксама газэту немагчыма набыць у шапіках “Белсаюздруку”.
