Распавядае Алена Сом:
(Сом: ) “Учора а восьмай гадзіне вечара ў дзьверы маёй кватэры пастукалі. На парозе стаялі тры міліцыянты. Яны не прадставіліся і адразу ж папрасілі дазволу зайсьці ў хату. Мы іх у хату не пусьцілі.
Адзін зь іх сказаў, што былі нейкія званкі наконт таго, што ў нас вельмі шумна. Кажам: паслухайце, як у нас шумна — ні магнітафон, ні радыё, ні тэлевізар не працуюць.
Потым другі міліцыянт сказаў, што быў яшчэ адзін званок наконт таго, што ці да нас насілі, ці ад нас выносілі нейкія пакеты з улёткамі. Такім чынам, па ананімным званку, ці нават двух званках, да нас зьявіліся маёр, здаецца, падпалкоўнік і старшы лейтэнант, калі я правільна вызначыла іхныя знакі адрозьненьня”.
Паводле Алены Сом, размова зь міліцыянтамі доўжылася амаль гадзіну, і ўвесь гэты час тыя спрабавалі ўвайсьці ў кватэру і апытвалі суседзяў. Сама яна лічыць гэта звычайным псыхалягічным ціскам на яе як актывістку выбарчай кампаніі.
(Сом: ) “Самае вясёлае тое, што якраз учора, 11 студзеня, быў дзень нараджэньня майго сына. Я ня ведаю, чаму яны менавіта ў гэты дзень зьявіліся, але такая вось непрыемная гісторыя, і ўсё гэта майго малога дужа напалохала”.
Як камэнтуюць візыт да спадарыні Сом самі работнікі міліцыі?
Вось што сказаў з гэтай нагоды адзін зь візытантаў, маёр міліцыі Ігар Мацук:
(Мацук: ) “Быў сыгнал — пазванілі, і нам трэба было проста прыехаць і яго праверыць. Мы зайшлі ў кватэру і спыталі. Гаспадары адказалі, што яны не шумяць. Тады мы папрасілі напісаць тлумачэньне, каб нам гэтае паведамленьне сьпісаць. Але яны адмовіліся даваць тлумачэньні, заявіўшы, што нічога такога не рабілі. Рэч у тым, што калі б я спрабаваў, я б прайшоў у кватэру. Але яны мне не далі пераступіць парогу, і я ніякіх дзеяньняў супраць іх не ўжываў. Я проста стаяў і размаўляў з гаспадарамі кватэры. А гэтым часам іншыя супрацоўнікі — дзеля таго, каб закрыць гэтую справу, апыталі суседзяў, і тыя факту не пацьвердзілі”.
(Сом: ) “Учора а восьмай гадзіне вечара ў дзьверы маёй кватэры пастукалі. На парозе стаялі тры міліцыянты. Яны не прадставіліся і адразу ж папрасілі дазволу зайсьці ў хату. Мы іх у хату не пусьцілі.
Адзін зь іх сказаў, што былі нейкія званкі наконт таго, што ў нас вельмі шумна. Кажам: паслухайце, як у нас шумна — ні магнітафон, ні радыё, ні тэлевізар не працуюць.
Потым другі міліцыянт сказаў, што быў яшчэ адзін званок наконт таго, што ці да нас насілі, ці ад нас выносілі нейкія пакеты з улёткамі. Такім чынам, па ананімным званку, ці нават двух званках, да нас зьявіліся маёр, здаецца, падпалкоўнік і старшы лейтэнант, калі я правільна вызначыла іхныя знакі адрозьненьня”.
Паводле Алены Сом, размова зь міліцыянтамі доўжылася амаль гадзіну, і ўвесь гэты час тыя спрабавалі ўвайсьці ў кватэру і апытвалі суседзяў. Сама яна лічыць гэта звычайным псыхалягічным ціскам на яе як актывістку выбарчай кампаніі.
(Сом: ) “Самае вясёлае тое, што якраз учора, 11 студзеня, быў дзень нараджэньня майго сына. Я ня ведаю, чаму яны менавіта ў гэты дзень зьявіліся, але такая вось непрыемная гісторыя, і ўсё гэта майго малога дужа напалохала”.
Як камэнтуюць візыт да спадарыні Сом самі работнікі міліцыі?
Вось што сказаў з гэтай нагоды адзін зь візытантаў, маёр міліцыі Ігар Мацук:
(Мацук: ) “Быў сыгнал — пазванілі, і нам трэба было проста прыехаць і яго праверыць. Мы зайшлі ў кватэру і спыталі. Гаспадары адказалі, што яны не шумяць. Тады мы папрасілі напісаць тлумачэньне, каб нам гэтае паведамленьне сьпісаць. Але яны адмовіліся даваць тлумачэньні, заявіўшы, што нічога такога не рабілі. Рэч у тым, што калі б я спрабаваў, я б прайшоў у кватэру. Але яны мне не далі пераступіць парогу, і я ніякіх дзеяньняў супраць іх не ўжываў. Я проста стаяў і размаўляў з гаспадарамі кватэры. А гэтым часам іншыя супрацоўнікі — дзеля таго, каб закрыць гэтую справу, апыталі суседзяў, і тыя факту не пацьвердзілі”.
