Дзяўчына: “Я на гэтую тэму не задумвалася. Але досьвед іншых краінаў мне падказвае, што гэта дастаткова бясьпечна, калі да гэтага ставіцца паважна”.
Спадарыня: “ Я супраць. Гэта небясьпечна. Дзеці, унукі і ўсё… Досьвед Чарнобыльскай станцыі нас так напалохаў, што лепш ня трэба”.
Спадар: “Станоўча, бо думаю, што будзе таньнейшая электрычнасьць”.
Карэспандэнт: “А бясьпека?”
Спадар: “Я думаю, што прэзыдэнт у нас разумны чалавек. Ён зробіць усё, каб было бясьпечна”.
Спадар: “У прынцыпе, нармальна. Гэта дапаможа нам забясьпечыцца рэсурсамі. Думаю, што станцыя будзе будавацца ў адпаведнасьці зь міжнароднымі стандартамі. Чарнобыльская станцыя нас навучыла шмат чаму — таму думаю, што ўсё будзе нармальна”.
Спадарыня: “З аднаго боку, гэта нядрэнна — галоўнае, каб было бясьпечна. Паколькі трагічны досьвед у нас ужо ёсьць”.
Пажылы спадар: “Я думаю, пакуль трэба ўстрымацца ад гэтага. Нас жа адна ўжо навучыла, факт”.
Карэспандэнт: “Як вы ставіцеся да будаўніцтва ў Беларусі атамнай электрастанцыі?”
Спадар: “Лічу, што даўно ўжо трэба было пабудаваць. За гэтым будучыня”.
Спадарыня: “Адмоўна. Я лічу, нам патрэбная сучасная мэтодыка, каб яе пабудаваць”.
Спадарыня: “Досьвед Чарнобылю нам шмат чаго даў. Таму — адмоўна”.
Спадар: “Ёсьць свае станоўчыя й адмоўныя бакі. Напэўна, лепш пабудаваць. Дадатковая крыніца энэргіі. Ёсьць пэрспэктыва і працоўныя месцы”.
Спадарыня: “Мне здаецца, што гэта ня дрэнна. Мы павінны разьвівацца, а ва ўсіх разьвітых краінаў ёсьць свае станцыі. Цяпер ёсьць такія тэхналёгіі, што, думаю, чарнобыльскай памылкі не паўтораць”.
Спадарыня: “Натуральна, адмоўна. Я хачу жыць у здаровым асяродзьдзі. А раптам выбухне, як у Чарнобылі? І што будзе, што будуць рабіць мае дзеткі?”
Спадарыня: “Я як чалавек прагрэсіўны разумею, што атамная энэргія ў мірных мэтах — добра. Але нам і так дастаткова ўжо рознай брыды”.
Спадарыня: “ Я супраць. Гэта небясьпечна. Дзеці, унукі і ўсё… Досьвед Чарнобыльскай станцыі нас так напалохаў, што лепш ня трэба”.
Спадар: “Станоўча, бо думаю, што будзе таньнейшая электрычнасьць”.
Карэспандэнт: “А бясьпека?”
Спадар: “Я думаю, што прэзыдэнт у нас разумны чалавек. Ён зробіць усё, каб было бясьпечна”.
Спадар: “У прынцыпе, нармальна. Гэта дапаможа нам забясьпечыцца рэсурсамі. Думаю, што станцыя будзе будавацца ў адпаведнасьці зь міжнароднымі стандартамі. Чарнобыльская станцыя нас навучыла шмат чаму — таму думаю, што ўсё будзе нармальна”.
Спадарыня: “З аднаго боку, гэта нядрэнна — галоўнае, каб было бясьпечна. Паколькі трагічны досьвед у нас ужо ёсьць”.
Пажылы спадар: “Я думаю, пакуль трэба ўстрымацца ад гэтага. Нас жа адна ўжо навучыла, факт”.
Карэспандэнт: “Як вы ставіцеся да будаўніцтва ў Беларусі атамнай электрастанцыі?”
Спадар: “Лічу, што даўно ўжо трэба было пабудаваць. За гэтым будучыня”.
Спадарыня: “Адмоўна. Я лічу, нам патрэбная сучасная мэтодыка, каб яе пабудаваць”.
Спадарыня: “Досьвед Чарнобылю нам шмат чаго даў. Таму — адмоўна”.
Спадар: “Ёсьць свае станоўчыя й адмоўныя бакі. Напэўна, лепш пабудаваць. Дадатковая крыніца энэргіі. Ёсьць пэрспэктыва і працоўныя месцы”.
Спадарыня: “Мне здаецца, што гэта ня дрэнна. Мы павінны разьвівацца, а ва ўсіх разьвітых краінаў ёсьць свае станцыі. Цяпер ёсьць такія тэхналёгіі, што, думаю, чарнобыльскай памылкі не паўтораць”.
Спадарыня: “Натуральна, адмоўна. Я хачу жыць у здаровым асяродзьдзі. А раптам выбухне, як у Чарнобылі? І што будзе, што будуць рабіць мае дзеткі?”
Спадарыня: “Я як чалавек прагрэсіўны разумею, што атамная энэргія ў мірных мэтах — добра. Але нам і так дастаткова ўжо рознай брыды”.