Сёньня зьявілася інфармацыя, што на трансфарматарнай падстанцыі ў Сененскім раёне Віцебскай вобласьці ад ураду токам загінуў мясцовы жыхар.
Дзяжурны Сеньненскага райаддзелу міліцыі:
“Хутчэй за ўсё, прычына ў каляровых мэталях. Прынамсі, раней такіх здарэньняў у раёне не было. Але дзеля высьвятленьня ўсіх дэталяў матэрыял накіраваны ў раённую пракуратуру”.
Летась па ўсёй Беларусі скрадзена 130 тон меднага дроту, разладавана 39 трансфарматараў, 23 лініі электраперадач. Агульная страта 600 мільёнаў рублёў. Пры гэтым 5 чалавек загінулі, 2 атрымалі моцныя апёкі.
9 сакавіка з фасаду дома №13 па вуліцы Раманаўская Слабада ў Менску зьнікла мэмарыяльная дошка, якой ўшаноўвалі памяць паўтысячы габрэяў, дэпартаваных у 1942 годзе зь Нямеччыны і зьнішчаных у Менскім гета.
Амбасадар Нямеччыны Марцін Хэкер абвясьціў пра ўзнагароду тысячу эўра за інфармацыю, якая дапаможа адшукаць помны знак.
Чалавек, які даў такую інфармацыю і атрымаў ад пасла грошы, не захацеў назваць свайго імя і сказаў, што натрапіў на дошку каля пункту прыёму каляровых мэталяў у Калодзішчах.
У менскім аддзеле нарыхтовак чорных і каляровых мэталяў, якому падпарадкоўваецца нарыхтоўчы пункт у Калодзішчах, ня ведаюць пра тое, што там знайшлася мэмарыяльная дошка.
“У нас у Калодзішчах нарыхтоўшчык на доме прымае. Але, ва ўсялякім разе, нас ён пра гэта не інфармаваў. А што ўвогуле ад фізычных асобаў? Каструлі, лыжкі здаюць, ванны чугунныя, радыятары. Робяць у кватэрах рамонт, хтосьці нешта мяняе, нясуць усё старое. Нам жа прамысловыя вырабы прымаць забаронена. Таму калі іншым разам такое сустракаецца, нарыхтоўшчыкі назад заварочваюць. Гэта ўсё правяраецца. Нас моцна інспэктуюць і злоўжываць мы ня маем права”.
Паводле ўказу Аляксандра Лукашэнкі, падпісаным у 2005 годзе, для нарыхтоўкі каляровых мэталяў арганізацыі павінны мець ліцэнзію. У мэдыях забаронена друкаваць рэклямныя абвесткі пра закупы і продаж лому каштоўных мэталяў.
Летась невядомыя скралі тры бронзавыя карабіны з мэмарыялу “Прарыў” ва Ўшацкім ране Віцебшчыны. Разам са стрэльбамі зьніклі і помныя шыльды. Карабіны ў хуткім часе адшукалі ў лесе. Дырэктар мясцовага музэю Народнай славы Мікалай Кірпіч перакананы здарэньне – справа рук паляўнічых за каляровымі мэталямі.
“Фактычна ніхто нічога не знайшоў. Людзі, якія ўзялі гэта як каляровыя мэталы, але потым не змаглі іх збыць, самі ўсё і падкінулі. Дапамагло, што мы апэратыўна адрэагавалі на здарэньне, міліцыя падключылася. Карацей, за двое сутак выйшлі на сьлед. Але цяпер іншая праблема – 34 мільёны рублёў налічылі за аднаўленьне мэмарыялу. Міністэрства культуры ўжо дало дазвол на рэстаўрацыю, вызначыла, хто будзе яе рабіць. Да 9 траўня будзе, здаецца, усё зроблена”.
Гісторык Алег Трусаў нагадвае пра іншыя падобныя выпадкі. У 2001-м з будынку былога Інстытуту беларускай культуры зьнікла памятная дошка ў гонар клясыка літаратуры Максіма Гарэцкага. Невядомыя скралі дошкі нацыянальнага героя Беларусі Кастуся Каліноўскага з кінатэатра “Вільнюс”, мастака Язэпа Драздовіча ў Траецкім прадмесьці, іншых выбітных асобаў.
“Акты вандалізму адбываюцца па ўсёй Беларусі. На вайсковых могілках колькі бронзавых дэталяў крадуць, зьбіваюць! Наагул зараз такая тэндэнцыя: з бронзы ніякіх дошак не рабіць (бо каляровы мэтал), а з сілуміну. Сілумін, на аснове алюмінію, нікому не патрэбен. Але ня толькі Беларусі праблема тычыцца. У Вільні адкрыла беларуская інтэлігенцыя прыгожую бронзавую дошку Натальлі Арсеньневай. Пабыла трохі -- і скралі. Хто будзе шукаць? Ні паліцыя там, ні міліцыя тут дошкі не ахоўвае. Напішаш заяву, яны ў папку яе пакладуць і забудуцца. Калі гаворка пра каляровы мэталь, то трэба, каб была ахова -- сыгналізацыя, відэакамэра. Можа быць і вонкавая сыстэма, але павінен быць чалавек, які яе ахоўвае. А няма аховы, трэба рабіць з матэрыялаў, якія не здасі”.
Паводле Крымінальнага кодэксу за крадзеж крыжоў, знакаў і шыльдаў можна атрымаць пакараньне папраўчымі працамі ці пазбаўленьнем волі да 3 гадоў.
Дзяжурны Сеньненскага райаддзелу міліцыі:
“Хутчэй за ўсё, прычына ў каляровых мэталях. Прынамсі, раней такіх здарэньняў у раёне не было. Але дзеля высьвятленьня ўсіх дэталяў матэрыял накіраваны ў раённую пракуратуру”.
Летась па ўсёй Беларусі скрадзена 130 тон меднага дроту, разладавана 39 трансфарматараў, 23 лініі электраперадач. Агульная страта 600 мільёнаў рублёў. Пры гэтым 5 чалавек загінулі, 2 атрымалі моцныя апёкі.
9 сакавіка з фасаду дома №13 па вуліцы Раманаўская Слабада ў Менску зьнікла мэмарыяльная дошка, якой ўшаноўвалі памяць паўтысячы габрэяў, дэпартаваных у 1942 годзе зь Нямеччыны і зьнішчаных у Менскім гета.
Амбасадар Нямеччыны Марцін Хэкер абвясьціў пра ўзнагароду тысячу эўра за інфармацыю, якая дапаможа адшукаць помны знак.
Чалавек, які даў такую інфармацыю і атрымаў ад пасла грошы, не захацеў назваць свайго імя і сказаў, што натрапіў на дошку каля пункту прыёму каляровых мэталяў у Калодзішчах.
У менскім аддзеле нарыхтовак чорных і каляровых мэталяў, якому падпарадкоўваецца нарыхтоўчы пункт у Калодзішчах, ня ведаюць пра тое, што там знайшлася мэмарыяльная дошка.
“У нас у Калодзішчах нарыхтоўшчык на доме прымае. Але, ва ўсялякім разе, нас ён пра гэта не інфармаваў. А што ўвогуле ад фізычных асобаў? Каструлі, лыжкі здаюць, ванны чугунныя, радыятары. Робяць у кватэрах рамонт, хтосьці нешта мяняе, нясуць усё старое. Нам жа прамысловыя вырабы прымаць забаронена. Таму калі іншым разам такое сустракаецца, нарыхтоўшчыкі назад заварочваюць. Гэта ўсё правяраецца. Нас моцна інспэктуюць і злоўжываць мы ня маем права”.
Паводле ўказу Аляксандра Лукашэнкі, падпісаным у 2005 годзе, для нарыхтоўкі каляровых мэталяў арганізацыі павінны мець ліцэнзію. У мэдыях забаронена друкаваць рэклямныя абвесткі пра закупы і продаж лому каштоўных мэталяў.
Летась невядомыя скралі тры бронзавыя карабіны з мэмарыялу “Прарыў” ва Ўшацкім ране Віцебшчыны. Разам са стрэльбамі зьніклі і помныя шыльды. Карабіны ў хуткім часе адшукалі ў лесе. Дырэктар мясцовага музэю Народнай славы Мікалай Кірпіч перакананы здарэньне – справа рук паляўнічых за каляровымі мэталямі.
“Фактычна ніхто нічога не знайшоў. Людзі, якія ўзялі гэта як каляровыя мэталы, але потым не змаглі іх збыць, самі ўсё і падкінулі. Дапамагло, што мы апэратыўна адрэагавалі на здарэньне, міліцыя падключылася. Карацей, за двое сутак выйшлі на сьлед. Але цяпер іншая праблема – 34 мільёны рублёў налічылі за аднаўленьне мэмарыялу. Міністэрства культуры ўжо дало дазвол на рэстаўрацыю, вызначыла, хто будзе яе рабіць. Да 9 траўня будзе, здаецца, усё зроблена”.
Гісторык Алег Трусаў нагадвае пра іншыя падобныя выпадкі. У 2001-м з будынку былога Інстытуту беларускай культуры зьнікла памятная дошка ў гонар клясыка літаратуры Максіма Гарэцкага. Невядомыя скралі дошкі нацыянальнага героя Беларусі Кастуся Каліноўскага з кінатэатра “Вільнюс”, мастака Язэпа Драздовіча ў Траецкім прадмесьці, іншых выбітных асобаў.
“Акты вандалізму адбываюцца па ўсёй Беларусі. На вайсковых могілках колькі бронзавых дэталяў крадуць, зьбіваюць! Наагул зараз такая тэндэнцыя: з бронзы ніякіх дошак не рабіць (бо каляровы мэтал), а з сілуміну. Сілумін, на аснове алюмінію, нікому не патрэбен. Але ня толькі Беларусі праблема тычыцца. У Вільні адкрыла беларуская інтэлігенцыя прыгожую бронзавую дошку Натальлі Арсеньневай. Пабыла трохі -- і скралі. Хто будзе шукаць? Ні паліцыя там, ні міліцыя тут дошкі не ахоўвае. Напішаш заяву, яны ў папку яе пакладуць і забудуцца. Калі гаворка пра каляровы мэталь, то трэба, каб была ахова -- сыгналізацыя, відэакамэра. Можа быць і вонкавая сыстэма, але павінен быць чалавек, які яе ахоўвае. А няма аховы, трэба рабіць з матэрыялаў, якія не здасі”.
Паводле Крымінальнага кодэксу за крадзеж крыжоў, знакаў і шыльдаў можна атрымаць пакараньне папраўчымі працамі ці пазбаўленьнем волі да 3 гадоў.
