Спадарыня: “Вельмі добра стаўлюся, і мы ў гэтую суботу працуем. Вельмі прыемна глядзець на горад пасьля суботніка”.
Спадарыня: “Я лічу, што гэта для гораду вельмі карысна. І для людзей — пабываць на прыродзе, на паветры”.
Спадар: “Удзельнічаць ня буду. Суботнік неабавязкова павінен быць прывязаны да 22 красавіка. Можна папрацаваць і ў іншы дзень”.
Спадар: “Трэба навесьці парадак у горадзе, і я буду ўдзельнічаць”.
Хлопец: “Я нават ня ведаю, што такое суботнік”.
Спадар: “У суботніку ўдзельнічаць ня буду. Навошта? У нас для гэтага ёсьць спэцыяльныя службы, ім за гэта плацяць грошы. А людзі павінны працаваць, а не прыбіраць вуліцы”.
Спадар: “Пазытыўна стаўлюся. У горадзе наводзіцца парадак, і гэта добра”.
Карэспандэнт: “Ці будзіце браць удзел у суботніку? І як ставіцеся да такога мерапрыемства?”
Спадар: “Я нічога пра суботнік ня ведаю”.
Студэнт: “Відаць, буду”.
Спадар: “Я працую ў фірме, і калі скажуць, то выйдзем папрацуем. А так — ёсьць чым займацца”.
Дзяўчына: “Буду, гэта вельмі патрэбна”.
Хлопец: “Прапусьціць суботніка нельга — прымусова. Таму пайду”.
Спадар: “Мне здаецца, што гэты савецкі перажытак ужо ўсіх дастаў. Ніякага выніку ад гэтага няма. І людзі прыходзяць на працу, дзе нічога ня робяць”.
Спадарыня: “Я лічу, што гэта для гораду вельмі карысна. І для людзей — пабываць на прыродзе, на паветры”.
Спадар: “Удзельнічаць ня буду. Суботнік неабавязкова павінен быць прывязаны да 22 красавіка. Можна папрацаваць і ў іншы дзень”.
Спадар: “Трэба навесьці парадак у горадзе, і я буду ўдзельнічаць”.
Хлопец: “Я нават ня ведаю, што такое суботнік”.
Спадар: “У суботніку ўдзельнічаць ня буду. Навошта? У нас для гэтага ёсьць спэцыяльныя службы, ім за гэта плацяць грошы. А людзі павінны працаваць, а не прыбіраць вуліцы”.
Спадар: “Пазытыўна стаўлюся. У горадзе наводзіцца парадак, і гэта добра”.
Карэспандэнт: “Ці будзіце браць удзел у суботніку? І як ставіцеся да такога мерапрыемства?”
Спадар: “Я нічога пра суботнік ня ведаю”.
Студэнт: “Відаць, буду”.
Спадар: “Я працую ў фірме, і калі скажуць, то выйдзем папрацуем. А так — ёсьць чым займацца”.
Дзяўчына: “Буду, гэта вельмі патрэбна”.
Хлопец: “Прапусьціць суботніка нельга — прымусова. Таму пайду”.
Спадар: “Мне здаецца, што гэты савецкі перажытак ужо ўсіх дастаў. Ніякага выніку ад гэтага няма. І людзі прыходзяць на працу, дзе нічога ня робяць”.
