Заснавальнікі Беларускага дому правоў чалавека — прыватныя асобы. Сярод іх беларусы Алесь Бяляцкі, Уладзімер Някляеў, Жанна Літвіна, Барыс Звоскаў, Аляксандар Жучкоў, Сяргей Дубавец, старшыня Фонду “Дом правоў чалавека ў Нарвэгіі” нарвэжка Марыя Дагле.
Расказвае праваабаронца Алесь Бяляцкі:
Бяляцкі: “Дзейнасьць гэтага Дому будзе распаўсюджвацца на максымальна шырокае кола тых зацікаўленых асобаў, якім неабходныя веды, якія цікавяцца ведамі ў галіне правоў чалавека. Гэта як адзін з адукацыйных праектаў, якія на сёньняшні дзень ужо ёсьць па-за межамі Беларусі (я маю на ўвазе Эўрапейскі гуманітарны ўнівэрсытэт). Мы хочам, каб дзейнасьць гэтага Дому была скіраваная ў першую чаргу на Беларусь”.
Ідэю стварэньня Беларускага дому падтрымалі нарвэскія фонды “Дом правоў чалавека” і “Права слова”, Нацыянальны фонд падтрымкі дэмакратыі ЗША, Швэдзкі Хэльсынскі камітэт, а таксама ўрады Нідэрляндаў і Чэскай Рэспублікі.
Гаворыць мэнэджарка праекту, супрацоўніца нарвэскага фонду “Дом правоў чалавека” Анэ Бондэ:
Бондэ: “Мы падтрымліваем заснаваньне гэтага Дому правоў чалавека, таму што лічым вельмі важным, каб у беларускіх і літоўскіх арганізацыяў была магчымасьць арганізоўваць мерапрыемствы, сэмінары. Мы разумеем, як гэта цяжка для беларускіх арганізацыяў, якія займаюцца абаронай правоў чалавека, дэмакратычнымі пераўтварэньнямі. Ім стане лягчэй працаваць”.
Такія праваабарончыя дамы існуюць у Нарвэгіі, у Расеі, Босьніі і Герцагавіне, Угандзе. Дом правоў чалавека актывісты няўрадавых арганізацыяў не змаглі адчыніць у Беларусі, хаця ідэя праекту існавала ўжо сем гадоў, кажа Алесь Бяляцкі.
Бяляцкі: “На працягу апошніх, мабыць, ужо пяці гадоў у Беларусі не зарэгістравана ніводнай праваабарончай арганізацыі — таму, рэальна ацаніўшы свае шанцы, лідэры няўрадавых арганізацыяў вырашылі адкрыць такі дом у Вільні. А пры зьмене сытуацыі, натуральна, ідэя такога дому ўвасобіцца фізычна ў Менску. Прыйдзе такі час”.
Расказвае праваабаронца Алесь Бяляцкі:
Бяляцкі: “Дзейнасьць гэтага Дому будзе распаўсюджвацца на максымальна шырокае кола тых зацікаўленых асобаў, якім неабходныя веды, якія цікавяцца ведамі ў галіне правоў чалавека. Гэта як адзін з адукацыйных праектаў, якія на сёньняшні дзень ужо ёсьць па-за межамі Беларусі (я маю на ўвазе Эўрапейскі гуманітарны ўнівэрсытэт). Мы хочам, каб дзейнасьць гэтага Дому была скіраваная ў першую чаргу на Беларусь”.
Ідэю стварэньня Беларускага дому падтрымалі нарвэскія фонды “Дом правоў чалавека” і “Права слова”, Нацыянальны фонд падтрымкі дэмакратыі ЗША, Швэдзкі Хэльсынскі камітэт, а таксама ўрады Нідэрляндаў і Чэскай Рэспублікі.
Гаворыць мэнэджарка праекту, супрацоўніца нарвэскага фонду “Дом правоў чалавека” Анэ Бондэ:
Бондэ: “Мы падтрымліваем заснаваньне гэтага Дому правоў чалавека, таму што лічым вельмі важным, каб у беларускіх і літоўскіх арганізацыяў была магчымасьць арганізоўваць мерапрыемствы, сэмінары. Мы разумеем, як гэта цяжка для беларускіх арганізацыяў, якія займаюцца абаронай правоў чалавека, дэмакратычнымі пераўтварэньнямі. Ім стане лягчэй працаваць”.
Такія праваабарончыя дамы існуюць у Нарвэгіі, у Расеі, Босьніі і Герцагавіне, Угандзе. Дом правоў чалавека актывісты няўрадавых арганізацыяў не змаглі адчыніць у Беларусі, хаця ідэя праекту існавала ўжо сем гадоў, кажа Алесь Бяляцкі.
Бяляцкі: “На працягу апошніх, мабыць, ужо пяці гадоў у Беларусі не зарэгістравана ніводнай праваабарончай арганізацыі — таму, рэальна ацаніўшы свае шанцы, лідэры няўрадавых арганізацыяў вырашылі адкрыць такі дом у Вільні. А пры зьмене сытуацыі, натуральна, ідэя такога дому ўвасобіцца фізычна ў Менску. Прыйдзе такі час”.