Спадар: “Я пэнсіянэр. Мне здаецца, вытрымае”.
Карэспандэнтка: “Пэнсія дазваляе ці эканоміць будзеце?”
Спадар: “Пэнсія не такая вялікая. Але ж кажуць, што падвышэньне будзе ня больш чым на 5 даляраў у год… Такое падвышэньне я вытрымаю. Калі больш, – натуральна, ня вытрымаю”.
Спадар: “Калі зьніжэньне будзе, то добра. А ніякага падвышэньня ня трэба -- ня вытрымаю”.
Спадарыня: “За сябе адну я яшчэ вытрымала б. А ў мяне прапісана трое: я, дачка і ўнучка. Унучка плаціць, а дачка – не. Мне даводзіцца за яе плаціць. Зімой трэба палову пэнсіі аддаць”.
Спадарыня: “Мы пэнсіянэры, мне і мужу за 60. Калі квартплата ўздымецца, нам будзе цяжка. А наколькі – нават не магу сказаць”.
Спадар: “На 10 тысяч вытрымаю”.
Спадарыня: “Мы вытрымаем. Мы – блякаднікі. Звыкліся жыць дрэнна. А цяпер жывём добра”.
Спадар: “Есьці будзем менш. А ўсё адно плаціць за кватэру трэба”.
Спадарыня: “Мой бюджэт наагул ня вытрымае. У мяне пэнсія – 286 тысяч. Мы з дачкой папалам аплачваем. А калі за ўсё трэба 100 тысяч аддаць, -- за што мне застанецца жыць?”
Спадарыня: “А ў мяне наагул -- 240 тысяч. Жабракамі, мабыць, станем”.
Мужчына: “Спакойна вытрымаю. Тое, на колькі абяцаюць, вытрымаю”.
Спадарыня: “Калі ўздымецца працэнтаў на 10–15, дык яшчэ здолею пацягнуць. Калі на больш – не”.
Спадарыня: “Колькі дзяржава скажа, – столькі й будзем плаціць”.
Бабуля: “Дзяржава – не вялікі мех. Трэба ж і ёй нешта даваць”.
Спадарыня: “Мой бюджэт падвышэньня ня вытрымае. Не вытрымлівае й гэтай квартплаты”.
Жанчына: “Ну, напэўна, працэнтаў на 10”.
Спадарыня: “На колькі я магу больш плаціць, калі ў мяне пэнсія 200 тысяч? Ня ведаю, што гэта будзе: на самае неабходнае не хапае”.
Спадарыня: “Калі неістотна падвысіцца... Настолькі цэны на прадукты высокія”.
Жанчына: “Магчыма, тысяч 30. Больш цяжка вытрымаць”.
Спадарыня: “Наш бюджэт усё вытрымае. Не бядуем мы”.
Карэспандэнтка: “Вось бачу маладую сям’ю. Зараз чакаецца падвышэньне квартплаты. Наколькі ваш бюджэт вытрымае падвышэньне?”
Жанчына: “Я цяпер у дэкрэтным адпачынку, мяне забясьпечвае муж. Цяжка сказаць. Мы ж здымаем кватэру. Нават ня ведаю”.
Карэспандэнтка: “Але ж камунальныя паслугі аплачваеце?”
Мужчына: “Так. Падвышэньне працэнтаў на 20 вытрымаем. Больш – не”.
Спадарыня: “Сумы я не магу назваць. А плаціць усё адно давядзецца. Куды мы падзенемся? Жыць жа трэба”.
Карэспандэнтка: “Пэнсія дазваляе ці эканоміць будзеце?”
Спадар: “Пэнсія не такая вялікая. Але ж кажуць, што падвышэньне будзе ня больш чым на 5 даляраў у год… Такое падвышэньне я вытрымаю. Калі больш, – натуральна, ня вытрымаю”.
Спадар: “Калі зьніжэньне будзе, то добра. А ніякага падвышэньня ня трэба -- ня вытрымаю”.
Спадарыня: “За сябе адну я яшчэ вытрымала б. А ў мяне прапісана трое: я, дачка і ўнучка. Унучка плаціць, а дачка – не. Мне даводзіцца за яе плаціць. Зімой трэба палову пэнсіі аддаць”.
Спадарыня: “Мы пэнсіянэры, мне і мужу за 60. Калі квартплата ўздымецца, нам будзе цяжка. А наколькі – нават не магу сказаць”.
Спадар: “На 10 тысяч вытрымаю”.
Спадарыня: “Мы вытрымаем. Мы – блякаднікі. Звыкліся жыць дрэнна. А цяпер жывём добра”.
Спадар: “Есьці будзем менш. А ўсё адно плаціць за кватэру трэба”.
Спадарыня: “Мой бюджэт наагул ня вытрымае. У мяне пэнсія – 286 тысяч. Мы з дачкой папалам аплачваем. А калі за ўсё трэба 100 тысяч аддаць, -- за што мне застанецца жыць?”
Спадарыня: “А ў мяне наагул -- 240 тысяч. Жабракамі, мабыць, станем”.
Мужчына: “Спакойна вытрымаю. Тое, на колькі абяцаюць, вытрымаю”.
Спадарыня: “Калі ўздымецца працэнтаў на 10–15, дык яшчэ здолею пацягнуць. Калі на больш – не”.
Спадарыня: “Колькі дзяржава скажа, – столькі й будзем плаціць”.
Бабуля: “Дзяржава – не вялікі мех. Трэба ж і ёй нешта даваць”.
Спадарыня: “Мой бюджэт падвышэньня ня вытрымае. Не вытрымлівае й гэтай квартплаты”.
Жанчына: “Ну, напэўна, працэнтаў на 10”.
Спадарыня: “На колькі я магу больш плаціць, калі ў мяне пэнсія 200 тысяч? Ня ведаю, што гэта будзе: на самае неабходнае не хапае”.
Спадарыня: “Калі неістотна падвысіцца... Настолькі цэны на прадукты высокія”.
Жанчына: “Магчыма, тысяч 30. Больш цяжка вытрымаць”.
Спадарыня: “Наш бюджэт усё вытрымае. Не бядуем мы”.
Карэспандэнтка: “Вось бачу маладую сям’ю. Зараз чакаецца падвышэньне квартплаты. Наколькі ваш бюджэт вытрымае падвышэньне?”
Жанчына: “Я цяпер у дэкрэтным адпачынку, мяне забясьпечвае муж. Цяжка сказаць. Мы ж здымаем кватэру. Нават ня ведаю”.
Карэспандэнтка: “Але ж камунальныя паслугі аплачваеце?”
Мужчына: “Так. Падвышэньне працэнтаў на 20 вытрымаем. Больш – не”.
Спадарыня: “Сумы я не магу назваць. А плаціць усё адно давядзецца. Куды мы падзенемся? Жыць жа трэба”.
