Лінкі ўнівэрсальнага доступу

На спыненую Ігналінскую АЭС, дзе здымалі сэрыял «Чарнобыль», пачалі вазіць экскурсіі


Ігналінская АЭС
Ігналінская АЭС

Пасьля выхаду сээрыялу «Чарнобыль» ад амэрыканскага тэлеканалу HBO гісторыяй гэтай катастрофы зацікавіліся ва ўсім сьвеце. Ва ўкраінскі горад Прыпяць у зоне адчужэньня турысты езьдзілі ўжо даўно. Цяпер яшчэ адным маршрутам, папулярным сярод іншаземцаў, становіцца Літва. Менавіта там, на Ігналінскай атамнай электрастанцыі, здымалі вялікую частку амэрыканскага сэрыялу.

На ўскраіну Вільні ў звычайны панэльны мікрараён, дзе дамы адрозьніваюцца адзін ад аднаго толькі нумарамі, прыяжджаюць турысты з усяго сьвету.

«Такое адчуваньне, быццам ты ўнутры адной са сцэн фільму. Усё такое сапраўднае, — кажа турыстка зь Вялікай Брытаніі Лін Адамс. — Я памятаю, я бачыла Чарнобыль у навінах, але па-сапраўднаму зацікавілася падзеямі пасьля сэрыялу. Мне здаецца, ён распаліў ува мне цікавасьць, пра якую я нават не падазравала».

Стваральнік сэрыялу Крэйг Мэйзін для аўтэнтычнасьці хацеў зьняць хоць бы некаторыя сцэны ў самой Прыпяці. Але горад-прывід, у якім ніхто не жыве вось ужо больш за 30 гадоў, стаў зусім да сябе не падобны — многае разбурылася і зарасло. А Літва — даволі папулярны кірунак для кінавытворчасьці. Толькі летась іншаземцы патрацілі на здымкі тут крыху больш за $ 50 млн.

І калі Прыпяць здымалі ў Вільні, то для маскоўскіх сцэн перакрылі цэнтар Коўна, другога па велічыні гораду Літвы.

«Людзі прыяжджаюць у Вільню, па-першае, таму, што тут зьнялі сэрыял, а па-другое, таму што іх цікавіць савецкая эстэтыка. Тут ёсьць такія месцы, якіх больш нідзе ў сьвеце ня знойдзеш», — лічыць турыстычны мэнэджэр Інга Раманаўскене.

Пасьля прагулкі па імправізаванай Прыпяці турысты спачатку ідуць у музэй КДБ, дзе здымалі сцэны допытаў, а потым садзяцца ў аўтобус і накіроўваюцца на паўночны ўсход. За 160 кілямэтраў ад Вільні разьмешчана Ігналінская АЭС — у сэрыяле яна грае ролю Чарнобыльскай.

Юргіта Норвайшэне, прэс-сакратар Ігналінскай АЭС, паказвае: «Тут у нас зона кіраваньня рэгулявальнымі стрыжнямі. Стрыжні былі зробленыя з карбіду бору. Калі націснуць на кнопку, можна ўбачыць, наколькі глыбока апусьціўся стрыжань».

Ігналінская атамная электрастанцыя падобная канструкцыяй на чарнобыльскую — у яе такі самы рэактар з вадзяным ахалоджваньнем. Цяпер АЭС не працуе: яе вывелі з эксплюатацыі 10 гадоў таму. Спыненьне Ігналіны было адной з умоваў уступленьня Літвы ў Эўразьвяз у 2004 годзе. Аднак усё абсталяваньне на станцыі сапраўднае, там да гэтага часу працуюць людзі. Цяпер яны прымаюць патокі турыстаў: толькі ў ліпені сёлета Ігналінскую АЭС наведалі больш за паўтары тысячы чалавек. Праўда, ня ўсе супрацоўнікі Ігналіны задаволеныя.

«Думаю, яны зьнялі добрае кіно. Але тое, што адбылося, даўно стала мінуўшчынай і не хвалюе нас цяпер. Як па мне, азірацца назад — гэта нядобра», — лічыць Міхаіл Няфёдаў, галоўны інжынэр Ігналінскай АЭС.

Але турыстычны паток ўжо не спыніць. Самы папулярны кірунак — гэта ўсё ж зона адчужэньня: туды кожную раніцу накіроўваецца некалькі турыстычных аўтобусаў. У праграме — закінутая «Прыпяць», накрыты саркафагам энэргаблёк і сувэніры са знакам радыяцыі.

Не адстае ад суседзяў і Беларусь. У красавіку ў Палескім запаведніку, арганізаваным на тэрыторыі найбольш пацярпелых ад аварыі на Чарнобыльскай АЭС раёнаў, таксама завялі турыстычныя маршруты.

Камэнтаваць тут можна праз Facebook. Калі вы ў Беларусі, любы камэнтар можа быць падставай для перасьледу з боку ўладаў

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG