Многія адзначаюць гэты дзень наведваньнем ваенных мэмарыялаў, ускладаюць кветкі на Арлінгтонскіх нацыянальным могілках, ладзяць пікнікі, ходзяць на парады ці канцэрты ў гонар загінулых.
У ЗША шмат хто называе Дзень памінаньня неафіцыйных пачаткам лета.
Гісторыя сьвята сыходзіць каранямі ў 1865 год. Тады, адразу пасьля заканчэньня Грамадзянскай вайны, група вызваленых амэрыканскіх рабоў правяла, як лічыцца, першую цырымонію ў гонар загінулых.
Валанцёры перапахавалі больш за 250 целаў загінулых салдат-паўночнікаў з брацкай магілы ў турме канфэдэратаў у Чарльстоне, штат Паўднёвая Караліна, на могілках. Праз некалькі тыдняў пасьля таго, як яны пачалі працу над перапахаваньнем, каля 10 тысяч людзей прынялі ўдзел у маршы 1 траўня, каб аддаць даніну памяці загінулым.
У 1868 годзе Дзень памінаньня стаў сьвятам, калі прыводзіліся ў парадак і ўпрыгожваліся кветкамі магілы загінулых падчас Грамадзянскай вайны.
Двума дзесяцігодзьдзямі пазьней гэты дзень стаў афіцыйным сьвятам. Больш за 50 гадоў гэты дзень быў прысьвечаны толькі тым, хто загінуў у Грамадзянскай вайне.
Аднак пасьля ўступленьня ЗША ў Другую сусьветную вайну, традыцыя распаўсюдзілася на ваенных, загінулых ва ўсіх войнах і канфліктах, у якіх калі-небудзь удзельнічалі Злучаныя Штаты.
У такім фармаце, як сёньня, Дзень памінаньня стаў адзначацца з 1971 году, пасьля прыняцьця Кангрэсам закону, згодна зь якім гэтае сьвята было прызнана агульнанацыянальным. Менавіта тады яго сталі адзначаць не ў пэўную дату, а ў апошні панядзелак траўня.
Трыццаць гадоў праз, у 2000-м годзе, Кангрэс прыняў закон аб правядзеньні хвіліны маўчаньня, заклікаючы ўсіх амэрыканскіх грамадзян, дзе б яны ні былі, у Дзень памінаньня такім чынам ушанаваць тых, хто ахвяраваў жыцьцём ва ўсіх ваенных канфліктах, у якіх прымалі ўдзел ЗША.