«А які вынік? Тое, што зьявіўся яшчэ тыдзень, цягам якога будуць думаць — гэта нічога новага. Будоўлю мы прыпынілі ў мінулую пятніцу дзякуючы таму, што такія патрыёты, як Сяргей Пальчэўскі клаліся пад тэхніку, а не таму, што гэтак вырашыў чарговы чыноўнік. Мы чакаем канчатковага рашэньня, а не адтэрміноўкі яшчэ на тыдзень. Чыноўнік Шорац сам нічога ня можа вырашыць, было б дзіўна, каб ён сказаў, што пад ціскам грамадзкасьці будоўлю згортваем».
РС: Якія вашы дзеяньні будуць праз тыдзень? Ня будзеце згортваць лягер?
Дашкевіч: Так, згортваць ня будзем, такога рашэньня ў нас не было.
РС: А калі праз тыдзень прыйдзе міліцыя, разбурыць лягер, а яго абаронцаў затрымае, што будзеце рабіць у такім выпадку?
Дашкевіч: Давайце сыходзіць з рэчаіснасьці, якая складзецца тады. На сёньняшні дзень мы працягваем тут стаяць і патрабаваць закрыцьця будоўлі. Калі тэхніка зноў сюды пойдзе, мы будзем яе спыняць, прышпільвацца кайданкамі і гэтак далей. Для дзяржавы тут ёсьць два варыянты: спыненьне гэтай будоўлі цалкам альбо пасадка ў турму абаронцаў. Іншых варыянтаў на гэтую хвіліну я ня бачу.
РС: А перамовы варта працягваць? На вашу думку, усё ж дае нейкі плён тое, што сёньня хадзілі ў Менгарвыканкам?
Дашкевіч: Мяркую, не дае. Дае плён тое, што людзі прыходзяць сюды і бароняць Курапаты. Вось што дае плён. І калі б тут была тысяча чалавек, напрыклад, у пятніцу мы заклікаем сюды людзей, тады гэта была б адна сытуацыя. А калі тут 10 чалавек — гэта другая сытуацыя. Пакуль плён па спыненьні будоўлі давала самаахвярнасьць маладафронтаўцаў, якія выйшлі і тут паўсталі. А таксама агульнаграмадзкая салідарнасьць. Мы бачым, што розныя людзі, рознага ўзросту, з розных арганізацый далучыліся. Сотні людзей мы бачым тут, якія дапамагаюць у абароне Курапатаў — вось гэта дае плён. І каб ня гэта, не было б ні круглага стала, які правёў Якубовіч, ні гэтых абмеркаваньняў у Шораца. А тое, што Якубовіч кажа, што мы прыватызавалі Курапаты, дый хай бы яны прыватызавалі. Але пакуль мы бачым, у чым выяўляецца іхняя прыватызацыя. У тым, што яны зямлю распрадаюць у ахоўнай зоне вакол Курапатаў — вось іх прыватызацыя. Мы былі б толькі за, каб тут не было ніякіх будоўляў, каб усё трымала дзяржава, каб яна гэтым займалася, турбавалася, а не патрыёты, якія вымушаныя кідацца пад тэхніку і ў лужынах качацца. Няхай дзяржава зоймецца аховай Курапатаў, але ж гэтага няма.
РС: Усё ж цяпер у абаронцаў Курапатаў зьявіўся яшчэ тыдзень адноснай цішыні. Як на вашу думку варта выкарыстаць гэты час?
Дашкевіч: Будзем пашыраць інфармацыю пра Курапаты, працаваць зь мясцовымі жыхарамі, каб яны больш актыўна ўцягваліся ў справу, выступалі супраць гэтай будоўлі ня толькі сыходзячы з таго, што будуюць офіс пад іхнымі вокнамі, але і з маральнага, хрысьціянскага пункту гледжаньня. І, канешне, самі будзем гуртавацца шчыльней — маю на ўвазе абаронцаў Курапатаў.
