Сёлета галоўнае сьвяткаваньне пераносіцца з традыцыйнага месца — сталічнага парку імя Янкі Купалы — на плошчу Дзяржаўнага сьцяга. А вось незалежным прафсаюзам правесьці мітынг у абарону правоў працоўных Менскі гарвыканкам забараніў.
Старшыня Беларускага кангрэсу дэмакратычных прафсаюзаў Аляксандар Ярашук сказаў Свабодзе, што іншага адказу ад уладаў ён і не чакаў:
«Наша ўлада настолькі прадказальная ў сваіх дзеяньнях, што, канечне, нам дазволу не далі. Мы падрыхтавалі адпаведную заяўку на тое, каб ладзіць мітынг у парку Дружбы народаў колькасьцю да 500 чалавек. Пазаўчора мы атрымалі адказ зь Менгарвыканкаму са спасылкай на тое, што 1 траўня — гэта дзяржаўнае сьвята Працы, і ў парку будуць ладзіцца масавыя гуляньні.
Улады любяць гуляць. А мы ўпэўненыя, што лічыць гэты дзень дзяржаўным сьвятам працы ёсьць цынізм. Гэта — міжнародны дзень салідарнасьці працоўных. У яго ёсьць свая гісторыя. І, канечне, ва ўсім сьвеце ён так і сьвяткуецца. Працоўныя ж кроў пралівалі, каб нейкую сымбалічную дату сабе адваяваць».
Афіцыйныя ж прафсаюзы гатовыя сьвяткаваць якраз 1 траўня. На сайце ФПБ паведамленьне пра мерапрыемствы, прызначаныя на гэты дзень, так і называецца: «Сьвяткуем Першамай разам!». Надрукаваныя анонсы пра адкрыцьцё залі працоўнай славы, ушанаваньне прадстаўнікоў працоўных дынастыяў, уручэньне прафсаюзных прэміяў, ускладаньне кветак да стэлы «Менск — горад-герой», канцэрт фіналістаў моладзевага конкурсу ФПБ ды іншыя мерапрыемствы.
Сёлета сьвяткаваць Першамай асабліва не выпадае з прычыны таго цяжкага становішча, у якім апынуліся беларускія працоўныя, — лічыць старшыня Беларускага незалежнага прафсаюзу працаўнікоў радыёэлектроннай прамысловасьці Генадзь Фядыніч:
«Калі сотні заводаў не разьлічыліся цалкам зь людзьмі па заробку, калі цяпер пад выглядам аптымізацыі ідзе скарачэньне. Напрыклад, на „Гомсельмашы“ на галоўным канвэеры „аптымізацыя“ павінна дасягнуць як мінімум 50%. Шмат якія прадпрыемствы працуюць па чатыры дні на тыдзень. Вось пра гэта, пра тое, што сёньня хвалюе людзей, і трэба гаварыць прафсаюзам. Трэба абмяркоўваць зь людзьмі, як выходзіць з гэтага становішча, і выказваць патрабаваньні ўраду. Бо ўжо даўно не было такога жахлівага становішча, як цяпер.
Афіцыйныя прафсаюзы павінны шчыра сказаць пра гэта людзям. Але ж яны ня скажуць. Ну, нічога, пройдзе час, і людзі разьбяруцца. Яны і ўжо пачынаюць разьбірацца, задаюцца пытаньнем: навошта сёньня такая мільённая структура, якая ня можа абараніць людзей?!»
Афіцыйнае адкрыцьцё сьвяточных мерапрыемстваў сёлета невыпадкова адбудзецца на плошчы Дзяржаўнага сьцяга, лічыць Аляксандар Ярашук:
«Маючы на ўвазе палітычны чыньнік, будуць выстаўляць напаказ нашу незалежнасьць. Улады ўспрымаюць яе ў выглядзе дэкарацыяў. Вось ёсьць плошча такая, ёсьць дзяржаўны сьцяг, ёсьць спэцыяльная рэзыдэнцыя. А калі так, то ўжо ёсьць і незалежнасьць. Застаецца толькі пасьмяяцца, бо цяпер у нас як ніколі праблемы з гэтай незалежнасьцю. У эканоміцы такое адбываецца. Сёньня існуе рэальная незадаволенасьць працоўных. Яна яшчэ не дасягнула крытычнай масы. Але яна фармуецца. І гэта відавочна».
