Гэтак лічыць Мікалай Сунгуроўскі, экспэрт Цэнтру Разумкова ў Кіеве, камэнтуючы для Радыё Свабода фармулёўку «асаблівы статус», якая знайшлася ў пратаколе менскай сустрэчы прадстаўнікоў Украіны, Расеі, АБСЭ і прарасейскіх сэпаратыстаў.
Нагадаем, што тэрмін «асаблівы статус» для «асобных раёнаў Луганскай і Данецкай абласьцей» у пратаколе згадваецца двойчы ў кантэксьце закону Ўкраіны, які трэба распрацаваць дзеля дэцэнтралізацыі ўлады і правядзеньня датэрміновых мясцовых выбараў.
На думку Сунгуроўскага, бакі перамоваў у Менску наогул не ўпаўнаважаныя дамаўляцца па пытаньнях накшталт асаблівага статусу той ці іншай тэрыторыі або правядзеньня датэрміновых выбараў — гэта мела б сэнс толькі ў выпадку, калі б пра перамір’е дамаўляліся наўпрост прэзыдэнты Ўкраіны і Расеі.
«Я так разумею, што адзіны сэнс заключэньня гэтага перамір’я — бакі мелі патрэбу, каб узяць перадышку, перафарматаваць сілы, забясьпечыць падмацаваньне, абмяняцца палоннымі, вывезьці параненых, абмяняцца целамі загінулых. Гэта тыя ўмовы перамір’я, на якія ўпаўнаважаная гэтая кантактная група. Ня больш», — кажа Мікалай Сунгуроўскі.
Экспэрт мяркуе, што ў цяперашніх умовах заключэньне трывалага міру (у тым ліку наданьне тэрыторыям, кантраляваным сэпаратыстамі, «асаблівага статусу») — гэта фактычнае замарожваньне канфлікту, якое зусім не азначае міру і стабільнасьці для Ўкраіны.
Мікалай Сунгуроўскі таксама адзначае, што калі Расея анэксавала Крым з ідэалягічных меркаваньняў, а таксама таму, што там знаходзіцца расейская вайсковая база, то Данбас патрэбны Крамлю выключна як зона нестабільнасьці ў складзе Ўкраіны.
